ความรัก ความรัก ยังปักหลักตรงนี้ยังดีอยู่ กิ่งก้านใบยังงดงามทุกฤดู เพราะอะไรไม่รู้ ไม่รู้แล้ว ความรัก ความรัก ใช่สลักเสลาใช่พลิ้วแผ่ว แต่อยู่ในทุกนิยามความเพริศแพรว ประดับตามกิ่งแก้วกาลเวลา ความรัก ความรัก ไร้น้ำหนักแต่ไม่ไร้คุณค่า เป็นกระแสซ่อนนทีแทรกนภา เป็นสายลมดับอ่อนล้า, เป็นยาพิษ ความรัก ความรัก บ้างจำหลักในใจน้อยนิ่งสนิท บ้างขจรกระจายไปสิบทิศ บ้างปกปิดด้วยใบหน้า บ้า+บึ้งตึง ความรัก ความรัก บ้างรู้จักแค่ความคำนึงถึง บ้างฝังใจแนบชิดติดตราตรึง บ้างเป็นเพียงลมรำพึงรำเพยพัด ความรัก ความรัก บ้างร้อนนักบ้างเยียบเย็นแทบเป็นหวัด บ้างอบอุ่นละมุนละไม บ้างร้อยรัด บ้างก็เพิ่งฝึกหัดก็พลาดล้ม ความรัก ความรัก เหมือนหนาวนักแล้วมีใครให้ผ้าห่ม เหมือนดินแห้งแล้วมีสายฝนพรม เหมือนหกล้มแล้วมีมือประคองยืน ความรัก ความรัก เจ้าจำหลักกลางใจใช่ที่อื่น อยู่อย่างนั้นไม่เว้นวันและคืน แต่พอตื่นลืมตากลับพร่าเลือน ความรัก ความรัก เจ้ามีอยู่จริงใช่ไหม?
3 กรกฎาคม 2553 11:10 น. - comment id 1142953
ความรักแสนสดใส เหมือนดอกไม้เมื่อแรกบาน พาใจให้สำราญ มิพร่าเลือนเหมือนกล่าวมา ความรักเหมือนสายฝน บันดาลดลสุขหรรษา เพิ่มชีวิตชีวา ทรงคุณค่าถ้ารักเป็น
3 กรกฎาคม 2553 11:18 น. - comment id 1142955
ความรัก ยากนักบอกได้ในความหมาย บางครั้งล้ำค่ากว่าบรรยาย มากมายลึกซึ้งติดตรึงใจ ความรัก ประจักษ์หอมหวนชวนอ่อนไหว สวยสดงดงามยามฝันไกล รักไร้ซึมโศกพาโลกช้ำ ความรัก ยิ่งผลักยิ่งหนียิ่งถลำ รักเอยเผยใยฝากใจจำ รักฉ่ำพร่าเลือนเสมือนจริง แจมครับ แบบว่าไม่ประสาเรื่องความรัก
3 กรกฎาคม 2553 11:30 น. - comment id 1142960
ความรักความรัก อยากรู้นัก..รักนี้เกิดที่ไหน จักทุกข์โศกหม่นเศร้าฤาเหงาใจ ฤาสดใสดุจน้ำค้างที่พร่างพรม .. เค้าก็ไม่ประสาเรื่องฟามร๊ากเหมือนกัลลล
3 กรกฎาคม 2553 12:43 น. - comment id 1142974
ครูกระดาษทราย36% ความรักแสนสดใส อยากบอกไม่เคยได้เห็น ความรักฉ่ำชื่นเย็น คิดว่าเป็นเพียงนิยาย แต่ความรักของคุณครู ผมว่าดูมากความหมาย ไม่เจ็บและไม่ตาย ไม่เดียวดายรักให้เป็น ขอบคุณคับ คุณครู (อ่ะนักเรียนนั่งที่) กานต์ ความรัก ไม่ประสาอะไรนักกับรักนั่น ไม่นึกว่าจะมีใครเป็นเหมือนกัน ก็เลยหมั่นปลูกต้นรักไว้ทั่วเมือง ไม่ประสาไมเขียนกลอนรักได้เพราะจังอ่ะคับ เฌอมาลย์ ความรัก ความรัก ไม่รู้จัก รักนี้เกิดที่ไหน แต่ใครบอกหลายคนเกิดที่ใจ ก็ทั้งโศกทั้งสดใสในรักนั้น (แหล่ะคับ) ตั้งสมาคมดีป่ะคับ 555
3 กรกฎาคม 2553 16:11 น. - comment id 1143023
เขียนกลอนไพเราะขึ้นจากเดิมมากเลย
3 กรกฎาคม 2553 22:31 น. - comment id 1143127
พี่กี้ พี่ครับ แต่งให้อ่านบ้างสิ อย่าดูบอลดึกนะคับ
4 กรกฎาคม 2553 07:53 น. - comment id 1143173
ความรัก ความรัก มักเป็นเช่นนี้....อิอิ..
4 กรกฎาคม 2553 11:51 น. - comment id 1143282
แกงเขียวหวาน คุณแกงเขียวหวานคับ ความรัก ความรัก มักเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
5 กรกฎาคม 2553 14:06 น. - comment id 1143411
"ความรัก...คืออะไร ใครรู้บ้าง? เปิดหน้าต่าง ถามข้างบ้าน...ว่ารู้ไหม? เปิดหนังสือ ออกดู จึงรู้นัย คำว่ารัก อยู่ใกล้ คำว่าเธอ" .....อิอิ ขออนุญาติ มาสวัสดี คุณ nig ค่ะ
5 กรกฎาคม 2553 14:18 น. - comment id 1143412
กลอนกระถาง อยากจะเปิดหน้าต่างถามข้างบ้าน พร้อมไว้วานบอกความหมายใน "รัก" นั่น แต่เพื่อนบ้านผมเป็นแม็กซิกัน ยินแต่มันพูดสเปนตอบกลับมา ว่าจะอู้กำเมือง เรียบเคียงถาม ก็ครั่นคร้าม เกรงใจ๋ ในปัญหา ด้วยอ่อนหัด อัดอั้นใจ๋ ถ้าอู้มา ว่า "ควมฮัก" นั่นหนา หมายว่าจะใด๋?
5 กรกฎาคม 2553 14:23 น. - comment id 1143413
กลอนกระถาง ขอบคุณที่แวะมา ขอบคุณที่ยังอยู่เป็นเพื่อนกันที่บ้านกลอนนะครับ อย่าขู่ว่าจะไปอีกนะครับ ปวดใจนั๊กขนาด
5 กรกฎาคม 2553 14:37 น. - comment id 1143415
ขอบคุณนิก ที่มาช่วยต่อกลอน ขอแจมเป็นโคลงนะ(ไม่ได้เขียนนานทนๆอ่านหน่อยแระกัน) ความรักความรักให้ .... ความรัก เหน็ดเหนื่อยนอนหนุนตัก . พักได้ เข้มแข็งจะจำหลัก ...... อยู่ ณ ใจนา อุ่นอุ่นละมุนไล้ ........... ละเมียดคล้ายแสงอรุณ ความรักความรักให้ .... ความรัก ดั่งดอกไม้บานทัก ..... ทุกเช้า ส่งหอมชื่นให้ประจักษ์ . เนืองนิตย์ ใกล้ชิดเป็นมิตรเจ้า .... เที่ยงแท้ยาวนาน ความรักความรักให้ .... ความรัก ทั้งสี่ห้องใจภักดิ์ ........ ผ่องแผ้ว งอกงามงอกเงยจัก .... จำหลัก อยู่ทั่วทุกอณูแก้ว ...... เพริศแพร้ววันและคืน
5 กรกฎาคม 2553 14:38 น. - comment id 1143416
^ ^ จะลงก้าวที่กล้า มือไวไปหน่อย
5 กรกฎาคม 2553 15:20 น. - comment id 1143420
จอบอ พี่ครับ ขอบคุณโคลงเพราะ ๆ นะครับ ผมขอตอบเป็นโคลงเลยละกัน ความรักคืนรักให้ ความรัก ยิ้มรื่นยังประจักษ์ จิตแจ้ง เอื้อเฟื้อยิ่งงามนัก นะแม่ เหมือนหนึ่งฝนดับแล้ง เทิดเจ้าทั้งใจ ในรักความรักให้ ความรัก พอตื่นได้สักพัก ผ่านแล้ว ฝันนั้นช่างงามนัก อยากอยู่ นานนาน ต้องจากฝันเพริศแพร้ว สู่ห้วงฟ้าไกล ในรักความรักให้ ความรัก ล่วงผ่านจึงตระหนัก จิตนี้ ไม่เจียมอาจอกหัก แน่แน่ ได้แต่คอยหลบลี้ ซ่อนเร้นจนลืม ไปแจมกลอนพี่ยาว ๆ แล้วยังเอามาโพสต์ส่วนตัวอีก อยากขอโทษพี่ด้วยซ้ำครับ
5 กรกฎาคม 2553 15:29 น. - comment id 1143422
จะบอกฮือ ความฮัก หากสูถาม อย่าครั้นคร้าม เกร๋งใจ๋ ให้ฉงน อันความฮัก ตี๋นี้ เหมือนเล่นกล เมื่อแรกหน ก็หลอก หือสุขใจ๋ บะเด๋วมา เมินนาน ฮักจึ๋งเปลี่ยน สลับเวียน เป๋นตุกข์ ทุกสมัย หากสูเศร้า เพราะฮัก ลาห่างไกล จ่งเข้าใจ๋ เป๋นจะอี้ ตี๋ธรรมดา อิอิ...ภาษาชักมั่วๆๆเหมือนกัน ง่ะ...555 สวัสดีท่านอื่นๆ ต๋วยเน้า คร่า
5 กรกฎาคม 2553 15:38 น. - comment id 1143424
ความรักความรักให้ .... ความรัก ไหวหวั่นในใจนัก ....... รักนี้ ไหวหวานผ่านมาทัก .. แต่ละ- ทีเนอ ป้องปัดหัวใจลี้ .......... หลบได้ทันไฉน แวะมาเติม เป็นงานเขียนของนิก เกรงใจทำไมกัน
5 กรกฎาคม 2553 15:39 น. - comment id 1143425
กลอนกระถาง อันควมฮักของละอ่อนยอกย้อนนั๊ก จึงบ่ฮักแบบละอ่อนอีกแล้วก่า ขอฮักแบบตุ๊เจ้าฮ้องว่า "เมตตา" ฮักตึ้งโม้ด ตั้งโลกา อย่าเกลียดกั๋น ขอบคุณกลอนกำเมือง กลอนกระถางนะคับ
5 กรกฎาคม 2553 15:49 น. - comment id 1143428
ก้าวที่...กล้า พี่ครับ ความรักความรักให้ ความรัก ยังอ่อนเยาว์มิพัก เรื่องนั้น วันวัยล่วง, รู้จัก รักนั่น เพียงหนึ่งช่วงสั้นสั้น ก่อสร้างพลังใจ ไม่รู้สิครับ ผมต่อยอดมาจากกลอนพี่นี่นา
5 กรกฎาคม 2553 16:38 น. - comment id 1143445
บางทีความรักก็อยู่รอบๆตัวนิกน่ะหล่ะ ลองมองดูดีๆ ไม่น่าจะพร่าเลือนนะ แวะมาอีกที
5 กรกฎาคม 2553 23:53 น. - comment id 1143512
ก้าวที่...กล้า ความรักความรักให้ ความรัก เลือนพร่าเกินประจักษ์ รักนั้น ลองมองแต่แปลกนัก รอบรอบ ว่างเปล่าอยู่ครู่ครั้น อุ่นเอื้ออบอวล ขอบคุณครับ