ทำได้เท่านี้... ทำได้แค่ส่งกำลังใจเท่าที่มีไปให้เท่านั้น ทำได้เพียงบอกผ่านความห่วงใยในความเงียบงัน ทำได้แค่ยื่นมือไปในฝัน...ย่นระยะทางให้หัวใจ รู้บ้างหรือเปล่า... หัวใจฉันเจ็บหนาว...เธอคงรู้สึกแล้วใช่ไหม ดูแลเธอได้แค่ความผูกพันทางไกล อบอุ่นเท่าวันที่ใกล้หรือไม่ อย่างไร ช่วยบอกที คงไม่มีวันที่เราได้อยู่ใกล้... เราคงต้องรักกันต่อไปบนทางไกลๆแบบนี้ ชีวิตบทใหม่อาจหวั่นไหวบ้าง...นั่นเป็นเพราะความรักที่เรามี และสิ่งนี้ช่วยเพิ่มคุณค่าในทุกวินาทีที่เราได้ใกล้กัน
1 กรกฎาคม 2553 15:42 น. - comment id 1142309
1 กรกฎาคม 2553 16:23 น. - comment id 1142324
ทำได้แค่นี้ แค่ส่งความคิดถึงผ่านบทกวีไปให้ อาจจะไม่ไพเราะ..แต่ก็เฉพาะคนไกล ที่หัวใจผูกพันกว่าใคร...ที่ผ่านมา ทำได้แค่นี้ คือทุกทุกนาที...เฝ้าห่วงหา อาทร..ร้อนหนาว..ทุกคราวทุกเวลา แม้นยามไกลตา...ยังไม่เคยลืมว่ายังมีเรา ทำได้แค่นี้ ในช่วงเวลา...นาทีที่เธอเหงา คือโทรหา...ให้กำลังใจ...ในทุกวันเธอเศร้าใจใฝ่เป็นเงา เพราะทุกวันที่นานเนา...รักเราไม่เปลี่ยนแปลง คิดถึงนะค่ะ
1 กรกฎาคม 2553 21:30 น. - comment id 1142391
เวิ่นเว้อ แปลว่า อันหยังล่ะคะ ?
1 กรกฎาคม 2553 22:27 น. - comment id 1142429
แค่ได้เท่านี้ก็ดีใจแล้วฮับ
2 กรกฎาคม 2553 10:59 น. - comment id 1142524
เท่านั้น เท่าไหน มิมีปังหา จ้า อิอิ
2 กรกฎาคม 2553 11:42 น. - comment id 1142556
รู้แล้วจ้ะน้องอร สบายดีนะตัวเอง