สายลมหนาวพัดมาให้ใจเหงา โบกความเศร้าเฝ้าอยู่ไม่ไปไหน คอยเป็นเพื่อนของคนไม่มีใคร คอยห่มใจให้ทนท้อทรมาน แต่ละวันมีเพื่อเพียงพ้นผ่าน แม้วันนี้วันวานหรือวันไหน ยังคงมีแค่เพียงใจหนึ่งใจ ล่องลอยไปไร้จุดหมายหลงทิศทาง แหงนมองฟ้ายังมีดาวเคียงคู่ เหม่อมองดูเห็นคู่รักลืมความเหงา โอบชิดใกล้ให้ไออุ่นไม่บางเบา แล้วคนเหงาก็เคว้งคว้างเหมือนทุกที จะมีไหมใครบางคนทำให้ฝัน จะมีไหมใครคนนั้นที่ฝันถึง จะมีไหมใครคนนั้นที่คำนึง ให้ใจฉันได้คิดถึงทุกเวลา