ฝากใจไว้กับจันทร์

คนกรุงศรี

อยากเขียนกลอน อ้อนออด เจ้ายอดสร้อย
ความรู้น้อย คอยหัด คัดอักษร
จัดคำหวาน สานถ้อย ร้อยเป็นกลอน
แต่ยังอ่อน คารม ไม่คมคาย
      เขียนเท่าไร ไม่ดี ดั่งที่คิด
       กลอนไม่ติด ตรึงใจ ไร้ความหมาย
       เธอทิ้งลง ตะกร้า น่าเสียดาย
       ช่างใจร้าย จริงแท้ แม่คนงาม
อยากเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นที่รัก
คงต้องหัก ห้ามจิต คิดคำถาม
อยากรู้จริง สิ่งใด ในนิยาม
แจ้งถึงความ ในใจ ได้ไหมเอย
       ฟ้าลิขิต ขีดมา ให้อาภัพ
       อยู่กันกับ ความเหงา เศร้าเหลือเอ่ย
       มีความหม่น เป็นเพื่อน เหมือนเช่นเคย
       ยากเฉลย ความนัย ให้ใครฟัง
ขาดเยื่อใย ไมตรี มิมีให้
มองการณ์ไกล อนาคต คงหมดหวัง
ความรู้สึก ดีดี นั้นจีรัง
จงรู้ว่า คนข้างหลัง ยังภักดี
       ความในใจ ใคร่ปล่อย ลอยล่องฟ้า
        ฝากนภา รับไว้ ได้ไหมนี่
        แม้คืนใด ดูว่า จันทรามี
        บอกข้านี้ ฝากใจ ....ไว้สักดวง				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    21 มิถุนายน 2553 09:44 น. - comment id 1138776

    ฝากไว้สูงจังนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • คนกรุงศรี ฯ

    21 มิถุนายน 2553 21:26 น. - comment id 1139303

    ก็ไม่รู้จะฝากไว้กับใครนี่คะ
  • nig...

    22 มิถุนายน 2553 02:45 น. - comment id 1139373

    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน