๒๒๑๗ ๐ คราพิษปักใจป่วนต้องครวญ,ต่าง- กับความห่างเมื่อก่อนเพลินตอนใฝ่ มาบัดนี้เขาหมางและร้างไกล เพียงบางครั้งจึงได้...มาให้คลอ. ๐ โถม..เถิดพี่..ถั่งโถมพร้อมโลมลูบ ประทับจูบรอยจับสำทับต่อ- ประโลมรักเถิดร่ำคือคร่ำคลอ พะเน้าต่อจนตักไม่พักวาง ๐ อา..ไออุ่น..เอมกว่าผืนผ้าห่ม บ้างไล้พรมโอบแผ่วทุกแนวถาง เปิดภาพส่วนซุกเร้นแม้เห็นจาง ยังไม่ห่างแนบชิดสนิทเนา ๐ เย็นยามโอบอุ่นรักพอพักชื่น ผวาตื่นตามกอดพรอดกระเส่า เริงรสดื่มด่ำพลันมิบรรเทา กับความเร้ารุกโหมต่างโรมรัน ๐ เพลงรักต่อ..ตรึงหลัก...พร้อมปักปิด ที่ว่างมิดเติมใหม่เพื่อใฝ่ฝัน สู่โลกสวยรุ้ง-ฝนระคนกัน ต้องหวิวสั่นไหวส่วนทุกถ้วนตัว ๐ คราพิษปักใจปั่นจนฝันผ่าน คงแต่ซ่านจึงซบให้พบทั่ว- กับความสุขสดชื่นที่ตื่นตัว ไหงฟ้าหลัว...จึงเหลือง...ทั้งเมืองแล้ว ฯ ๒๒๔๒ ๑๕๐๖๕๓
17 มิถุนายน 2553 10:35 น. - comment id 1137050
ไหงฟ้าหลัว..จึงเหลือง ทั้งเมืองเเล้ว ทำอารายค่ะฟ้าเหลืองเลยเหอเหอ
17 มิถุนายน 2553 22:59 น. - comment id 1137198
เมื่อพิษปักใจป่วนต้องครวญคร่ำ ราวตอกย้ำรักตรึงรำพึงหา เนิ่นนานเเล้วทิ้งห่างเหมือนร้างลา ยังผวาเพ้อหวั่นด้วยฝันตรม
18 มิถุนายน 2553 00:54 น. - comment id 1137206
สวัสดีขอรับ คุณ เพลงกานท์ ก็ตามเรื่องที่กล่าวนั้นแลขอรับ อิอิ ************************************** สวัสดีครับคุณ สาวหน้าฝน เมื่อพิษปักใจป่วนต้องครวญคร่ำ ราวตอกย้ำรักตรึงรำพึงหา เนิ่นนานเเล้วทิ้งห่างเหมือนร้างลา ยังผวาเพ้อหวั่นด้วยฝันตรม..........(สาวหน้าฝน) คราวฝันก่อนเพลินตักมิหนักหน่วง ใยต้องห่วงเพ้อหวั่นถึงวันขม หากยังภักดิ์จงผ่อนใจว่อนลม- ฝากมาพรมคนคอยที่ร้อยคำ........(ครวญฝุ่น)
18 มิถุนายน 2553 08:35 น. - comment id 1137234
เพราะหลงเพลินก้าวผิดต้องติดบ่วง อกไหวร่วงหล่นหายพากายช้ำ เกิดรอยเเผลลึกนักหนักระกำ เมื่อถลำร่างเกี่ยวเกินเหนี่ยวดึง *ด้วยเพลินหนุนตักหนาวในคราวนั้น เหมือนว่ามันอุ่นติดคาคิดถึง ยามเมื่อกอดก่ายเกยเผยรำพึง ว่าสุดซึ้งเเน่นทรวงเต็มห้วงใจ .......
18 มิถุนายน 2553 11:01 น. - comment id 1137254
๐ เปลี่ย..นลุคใหม่ไล่มุก ที่ทุกข์ถม ด้วยอารมณ์เริ่มต่อถักทอฝัน ด้วยสิ่งที่แปรป่วนทุกถ้วนวัน จงหยุดมันมัดตรึงใช่ขึงคลำ ๐ โอม..เถิดโอม เพี้ยงเพริศประเสริฐสร้าง ช่วยมาล้างความหม่นที่ปนคร่ำ กับความมืดยังที่เป็นสีดำ ให้รุกล้ำเลยผ่านสำราญเติม ๐ บริบท..บางบาทที่ขาดช่วง บำบัดหน่วงอีกนิดเพื่อปิด-เสริม แรคำกลอนเริงย้ำอาจคำเดิม แต่ยังเพิ่มรอยเปลี่ยนให้เนียนแนว ๐ เปลี่ยน..เถิดเปลี่ยนความหวังที่ฝังปลูก ใช่ผิดถูกถอยถั่งเพื่อตั้งแถว รุกทางรบเหนี่ยวรั้งคือตั้งแนว ถึงจะแผ่วลมผากก็อยากฟัง ฯ สวัสดีขอรับ คุณสาวหน้าฝน
18 มิถุนายน 2553 13:51 น. - comment id 1137335
มาแอบอ่านแอบดูแระกันค่ะ มิกล้ารบกวน
18 มิถุนายน 2553 17:15 น. - comment id 1137467
ไม่ธรรมดาชะเอ้อไม่ธรรมดา (ไชยามาเอง)
19 มิถุนายน 2553 07:52 น. - comment id 1137602
๐ เปลี่ยน..ลุคใหม่ไล่มุก ที่ทุกข์ถม ด้วยอารมณ์เริ่มต่อถักทอฝัน ด้วยสิ่งที่แปรป่วนทุกถ้วนวัน จงหยุดมันมัดตรึงใช่ขึงคลำ ๐ โอม..เถิดโอม เพี้ยงเพริศประเสริฐสร้าง ช่วยมาล้างความหม่นที่ปนคร่ำ กับความมืดยังที่เป็นสีดำ ให้รุกล้ำเลยผ่านสำราญเติม ๐ บริบท..บางบาทที่ขาดช่วง บำบัดหน่วงอีกนิดเพื่อปิด-เสริม แรคำกลอนเริงย้ำอาจคำเดิม แต่ยังเพิ่มรอยเปลี่ยนให้เนียนแนว ๐ เปลี่ยน..เถิดเปลี่ยนความหวังที่ฝังปลูก ใช่ผิดถูกถอยถั่งเพื่อตั้งแถว รุกทางรบเหนี่ยวรั้งคือตั้งแนว ถึงจะแผ่วลมผากก็อยากฟัง ฯ ๐ ฟัง..เถิดเสียงไร้ศัพท์ที่รับรู้ ยังก้องอยู่คงที่ด้วยมีหวัง เสียงเราสองยังซ่านกังวานดัง- ในห้วงหวังอีกหนเพื่อดลใจ- ๐ ให้..พบรักอีกรอบดังกรอบแรก ในคืนแทรกฝนป่าที่ห่าใหญ่ เพื่อวาดฝันจินตนาที่พาไป สู่โลกใสสดซึ้ง..ที่ตรึงตัว..ฯ ******************************* สวัสดีขอรับ คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่แวะมาอ่านขอรับ ร่วมแจมกันหน่อยก็จะสนุกสนานขอรับ ******************************************** สวัสดีขอรับ ท่าน โคลอน ดีใจที่ท่านแวะมาอ่านและเม้นต์ให้ขอรับ แวะมาอ่าน ไหง มิวางกลอนซักบทสองบทละขอรับ อิอิ **************************************************************