ยามเย็น เหว่ว้า น่าเศร้า ที่เก่า เราเคย เดินเล่น สองเรา เฝ้ามอง ยามเย็น ไม่เห็น เช่นเดิม สองเรา ให้ฉัน มีเธอ เสมอ ให้เธอ มีฉัน เหมือนเก่า วันนี้ ไม่มี แม้เงา เปลี่ยวเปล่า เหงาใจ ใฝ่ปอง มองจันทร์ เคลื่อนคล้อย ลอยขึ้น ทนฝืน คืนวัน เราสอง ไร้ท่วง ไร้เพลง ทำนอง เราสอง มองจันทร์ ฝันไป กลอนแปลก แตกต่าง ทางเดิม กลอนเติม เต็มใจ หวั่นไหว กลอนมิตร มิตรกลอน ปลอดภัย กลอนไม่ ทิ้งห่าง หมางเมิน บทกลอนนี้ มีคราบ น้ำตาเปื้อน แม้เพื่อนเพื่อน มองดู อยู่ผิวเผิน ตัวเราเศร้า ปวดร้าว เกินก้าวเดิน เพราะห่างเหิน เกินคว้า รักมาครอง กลอน ก้อน กรวด
ศุุภนาคราช 30 พ.ค. 2553 19:13 น. - ID 135021 
1256
2
1
31 พฤษภาคม 2553 03:58 น. - comment id 1130735
ส่งใจ มาเดิน เป็นเพื่อน ส่งรัก มาเยือน ปลอบขวัญ เพื่อนจ๋า อย่าเฝ้า จาบัลย์ อ่านกลอน นอนฝัน อุ่นใจแซมส่งกำลังใจมาเป็นเพื่อนนะคะ แซมค่ะ
31 พฤษภาคม 2553 05:45 น. - comment id 1130744
สวัสดีคะ คุณศุุภนาคราช "ทางข้างหน้า อาจ...ลำเค็ญ แม้ทุกข์เข็น จงเฝ้าถาง ฉันจะเป็น ลมบาง...บาง เป่าทุกข์จาง ห่างหายไป" อย่าท้อมากนะคะ...เดี๋ยวจะไม่...สบาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
