กลอน ก้อน กรวด

ศุุภนาคราช

ยามเย็น เหว่ว้า น่าเศร้า
ที่เก่า เราเคย เดินเล่น
สองเรา เฝ้ามอง ยามเย็น
ไม่เห็น เช่นเดิม สองเรา
ให้ฉัน มีเธอ เสมอ
ให้เธอ มีฉัน เหมือนเก่า
วันนี้ ไม่มี แม้เงา
เปลี่ยวเปล่า เหงาใจ ใฝ่ปอง
มองจันทร์ เคลื่อนคล้อย ลอยขึ้น
ทนฝืน คืนวัน เราสอง
ไร้ท่วง ไร้เพลง ทำนอง
เราสอง มองจันทร์ ฝันไป
กลอนแปลก แตกต่าง ทางเดิม
กลอนเติม เต็มใจ หวั่นไหว
กลอนมิตร มิตรกลอน ปลอดภัย
กลอนไม่ ทิ้งห่าง หมางเมิน
บทกลอนนี้ มีคราบ น้ำตาเปื้อน
แม้เพื่อนเพื่อน มองดู อยู่ผิวเผิน
ตัวเราเศร้า ปวดร้าว เกินก้าวเดิน
เพราะห่างเหิน เกินคว้า รักมาครอง
กลอน ก้อน กรวด				
comments powered by Disqus
  • cicada

    31 พฤษภาคม 2553 03:58 น. - comment id 1130735

    ส่งใจ  มาเดิน  เป็นเพื่อน
    ส่งรัก  มาเยือน  ปลอบขวัญ
    เพื่อนจ๋า  อย่าเฝ้า  จาบัลย์
    อ่านกลอน  นอนฝัน  อุ่นใจ
    16.gif16.gif16.gif
    แซมส่งกำลังใจมาเป็นเพื่อนนะคะ
    
    แซมค่ะ
  • Gemini58

    31 พฤษภาคม 2553 05:45 น. - comment id 1130744

    สวัสดีคะ คุณศุุภนาคราช
    "ทางข้างหน้า อาจ...ลำเค็ญ
    แม้ทุกข์เข็น จงเฝ้าถาง
    ฉันจะเป็น ลมบาง...บาง
    เป่าทุกข์จาง ห่างหายไป"
    อย่าท้อมากนะคะ...เดี๋ยวจะไม่...สบาย
    61.gif61.gif61.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน