ปล่อยให้ใจ ล่องลอย ตามสายลม ช่วยเพาะบ่ม ความเหงา ที่หลากหลาย คิดถึงเธอ คนนั้น ที่จากไป สู่แดนดิน ถิ่นไกล ไม่หวนคืน อยากสงบ ให้ได้ มากกว่านี้ อยากทำตัว ให้ดูดี ต้องทนฝืน อยากยิ้มแย้ม สดใส ต้องกล้ำกลืน แต่ก็ไม่ อาจฝืน ทนได้นาน เธอ ..... หวนไปไม่คืน ฉัน ..... ทนฝืนเธอรู้ไหม เธอ ..... จากไปไกลแสนไกล ฉัน ..... เดียวดาย เพียงผู้เดียว
27 พฤษภาคม 2553 07:47 น. - comment id 1129858
เศร้าจังคะ คุณshadow05 Gemini58 ร้องไห้ซะ ตาบวมเป็น...นกกะปูดเลย เข้ามาเป็นกำลังใจคะ
27 พฤษภาคม 2553 18:22 น. - comment id 1130048
.. ไม่มีใครจากไปไหนนะคะ..เขายังอยู่ข้างๆเรา อยู่กับความรู้สึกของเรา ตลอดไป..
7 มิถุนายน 2553 17:26 น. - comment id 1133409
ต้องอยู่คนเดียว ทั้งเหงาทั้งเศร้าทั้งคิดถึง เป็นความรู้สึกที่หดหู่ "ปล่อยให้ใจ ล่องลอย ตามสายลม" ขึ้นต้นกลอนได้ไพเราะดีคะ ชอบมากเลยวรรคแรก
7 พฤศจิกายน 2553 13:05 น. - comment id 1167042
ความเดียวดาย ใช่จะว่า พาห่อเหี่ยว ทุกทางเปลี่ยว ใช่มีแค่ แต่เราหนา ต้องเดินผ่าน ความเดียวดาย ไร้เพื่อนยา เมื่อเกิดมา มาคนเดี่ยว ไม่เกี่ยวใคร ------------------------------------------------------ ในโลกกว้าง ทางแสนไกล ใครพานพบ ต้องประสบ สิ่งทั้งหลาย ไกลเกินฝัน มุ่งหน้าเดิน สู่จุดหมาย คล้ายคล้ายกัน เพื่อสานฝัน ในชีวิต....... ลิขิตเอง