ใจคนคอยหงอยเหงาเศร้าทั้งดวง ลาลับร่วงดวงจิตหมดสิทธิ์คว้า สิทธิ์ที่ได้มีเพียงคราบน้ำตา รอวันเวลาของตัวมัวหมองใจ เมื่อไหร่หนาถึงคราวันที่รอ สุดเกินท้อรอเกินดวงลวงหมองไหม้ โอ้ใจเอ๋ยเมินเฉยบ้างได้ไหม รอแล้วหายแล้วหายกับสายลม นั่งนับดาวที่ร่วงห้วงเวหา ตกกี่คราจึงมาหาสุขสม คงหมดหวังไขว่คว้ามาดอมดม คงอกตรมขมขื่นกลืนน้ำตา บอกสายลมให้รู้คู่ห่างหาย วานฝากสายลมหนอขอเถิดหนา หวนมามองคนร้องนองน้ำตา อย่าเมินหน้าหนีเลยคนเคยลวง
26 พฤษภาคม 2553 20:33 น. - comment id 1129797
เหมือนเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ ไม่เคยหยุดรักเขาเเม้เราหมอง ถึงต้องทนชอกช้ำเป็นสำรอง ใจสี่ห้องก็พร้อมจะน้อมรับ ++++++++++++++++++++++ เขียนจากประสบการณ์ครับ
27 พฤษภาคม 2553 18:39 น. - comment id 1130053
..ถ้าแค่คนเคยลวง ก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ.. มาแต่งสวยหาใหม่ให้ ไฉไล กว่าเดิม.. เศร้านานเสียสุขภาพจิตนะคะ..เก็บอดีตให้เป็นสิ่งที่สวยงามเมื่อยามได้นึกถึง แล้วก้าวไปข้างหน้าอย่างระวัง..ถือเป็นบทเรียน