ขอบใจนะที่ครั้งหนึ่งเราได้รัก ได้รู้จักความห่วยหาเอาใจใส่ ได้รู้จักความอาทรณ์และห่วงใย ที่มอบให้เพื่อนคนนี้...ยังไม่ลืม สถานะเปลี่ยนจากเพื่อนเป็นแฟน เดินเกี่ยวก้อยควงแขนแทนกอดไหล่ จากใกล้ชิดสนิทกันพลันห่างไกล ระแวงใจกลัวเป็นอื่นตื้นตันจริง หันกลับมาคบกันฉันเพื่อนเก่า ระหว่างเราคล้ายๆกับเส้นขนาน ความรู้สึกมากมีที่ยาวนาน ไม่ทนทานรับไหวใจซานซม หากย้อนเวลากลับไปได้...อีกครั้ง จะหยุดยั้งความรู้สึกเกินเพื่อนไว้ จะเก็บซ่อนให้ลึกที่สุดข้างใน จะยอมเจ็บดีกว่าบอกเธอไปแล้วร้าวราน แต่ก็ยังจะขอบใจ...เธออยู่ดี กับมิตรไมตรีที่ไม่ห่างหาย ขอบใจเธอมากถึงมากมาย แม้ว่าสุดท้ายจะเป็นได้เพียง...แค่เพื่อนกัน ความรู้สึก ณ วันนี้ เธอก็เป็นได้เพียงแค่เพื่อนกันเท่านั้น คนเราทุกคนต่างมีเส้นทางของตัวเอง เธอมีเส้นทางของตัวเอง ฉันเองก็คงไม่แตกต่าง แม้วันหนึ่งจะกลับมาพบเจอ ถึงตอนนั้นอะไรอะไรมันก็เปลี่ยนแปลงไปมากมาย แต่ก็ยังดีที่เรายังเหลือไมตรีฉันเพื่อนเก็บเอาไว้ ยินดีที่ได้รู้จักเธอ เพื่อนเอย
13 พฤษภาคม 2553 16:43 น. - comment id 1057563
13 พฤษภาคม 2553 23:09 น. - comment id 1058021
13 พฤษภาคม 2553 14:05 น. - comment id 1127328
เพื่อนเก่า นานๆได้พบกัน ยังรักกันเหมือนเดิมนะคะ
13 พฤษภาคม 2553 15:25 น. - comment id 1127360
เสียงคำกล่าวลา... กับใบหน้าที่คุ้นตาดูเรียบเฉย คำบอกลาสั้นๆง่ายๆ.... เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย กับวันนี้แววตาที่คุ้นเคย...ดูเปลี่ยนไป ยอมรับว่าหัวใจรู้สึกกลัว... จังหวะหัวใจเปลี่ยนเต้นรัว...รู้สึกหวั่นไหว ยอมรับว่าหัวใจยังไม่พร้อมที่จะเปลี่ยน... "เป็นคนห่างไกล" แต่จะฝืนดึงรั้งเธออย่างไร... แม้ในใจยังรักดังเดิม สิ่งที่รู้สึกได้กับวันนี้... ฉันก็แค่ "คนแปลกหน้า" ที่เธอเคยรู้จักดีใช่ไหม อยากบอกว่าหัวใจมันเจ็บ... ไม่พร้อมกับการลาจากไป ไม่พร้อมจะเป็นคนแปลกหน้าของใคร "ที่เคยรู้จักกันดี" แวะเอาบทกลอนเก่าๆมาทักทายครับ
14 พฤษภาคม 2553 09:17 น. - comment id 1127380
ยินดีจ้า..เพื่อนเก่า.. :)
15 พฤษภาคม 2553 12:29 น. - comment id 1127673
1. ดีค่ะ คุณเพียงพลิ้ว ยังรักกันเช่นเคยนะค่ะ 2.ดีค่ะ คุณ music ถึงกลอนเก่าแต่ก็ยังเพราะอยู่นะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนิระนาค่ะ 3. ดีค่ะ โคลอน......ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ 4. ดีค่ะ เทียนหยด....ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะ 5. ดีค่ะ กุ้งหนามแดง ขอบคุณค่ะ
15 พฤษภาคม 2553 17:51 น. - comment id 1127693
สวัสดีครับ...คุณนิระนา... กวี ซีม่า แวะมาเยี่ยมชมพร้อมบทกวี..ขอ-รับ ได้เป็นเพียง เพื่อนกัน นั้นดีแล้ว เป็นเพื่อนแก้ว สร้างสรรค์ วรรณศิลป์ แต่วันนี้ เราทุกข์ใจ ไร้เพื่อนกิน มาร่วมริน ก๊งเหล้า ให้เมามาย เพื่อลืมพิษ ลมลวง ที่หน่วงหนัก ลืมความรัก ที่กำลัง จะจางหาย แม้นสุรา มีฤทธิ์ พิษกำจาย ก็ไม่ร้าย เท่าฤทธิ์ ของพิษรัก
16 พฤษภาคม 2553 14:33 น. - comment id 1127797
ยินดีค่ะ คุณกวี ซีม่า พิษรักจะเจ็บแสบเหมือนชื่อคุณกวี ซีม่ามั้ยค่ะเนี้ย....พูดเล่นค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกลอนค่ะ