14 พฤษภาคม 2553 07:02 น. - comment id 960117
คุณดาวศรัทธา .. พูดอีก ก็ถูกต้มอีกนั่นแหล่ะ ฮา .. ปู่ลิงเคยท่องศัพท์ลี้หวนแบบยาว ๆ ให้ฟัง ก็ยังอึ้ง อึ้งทั้งที่ผวนและคิดตามไม่ทัน และก็อึ้งตอนที่ผวนและคิดตามทัน แต่เพลง ลง ลง กะทอย .. ใช่ลอยกระทงป่ะ ร้องได้บรรยากาศดีแท้
13 พฤษภาคม 2553 17:02 น. - comment id 1057869
คุณดาวศรัทธา .. เอ .. ต้มแบบนั้นมันต้องใช้ฝีมือนะ ลำพังอัลมิตราอาศัยกับข้าวถุงประทังชีวิต ต้องคิดแล้วคิดอีก เออนี่ .. ขุนโคลงผวนชวนไปบุกสวน น่ะ
11 พฤษภาคม 2553 20:19 น. - comment id 1126732
..เพียงแค่ คิด ว่าจะคิดถึง ก็เพียงพอแล้ว เพราะมากซึ่งความหมาย อะนะ หุหุ
13 พฤษภาคม 2553 22:01 น. - comment id 1126781
คนรุ่นใหม่ ไม่มีเวลาเข้าครัว ใช้เสน่ห์ปลายจวักไม่เป็นซะแล่วววว อิอิ โคลงผวน คำผวน ไม่ค่อยถนัดอ่ะ ขี้เกียจแปล มีเพื่อนสมัยเรียน ร้องเพลง "....ลง ลง กะทอย ๆ ....." แต่ต้นจนจบ แปลแทบไม่ทัน
11 พฤษภาคม 2553 17:31 น. - comment id 1126815
ไม่ต้องไปหาหรอกคนขับรถ แค่รู้ว่าเป็นคนไทยก็พอ..อิอิ เราชอบนายนานา นี่จัง..
11 พฤษภาคม 2553 18:29 น. - comment id 1126910
โยนใจ...ถามทางหรือเปล่า???? ...ความคิดถึง...กำลังเดินทาง....(ฟังเพลงนี้ดิ)
11 พฤษภาคม 2553 16:16 น. - comment id 1126943
แต่.... ก็มีความสุขที่คิดถึง ชิมิ...ชิมิ
11 พฤษภาคม 2553 16:38 น. - comment id 1126953
คนที่เคยทักทายแหย่เย้ากันประจำ เราอาจรำคาญอ่ะนะ อิอิ แต่ถ้าเวลาเขาหายไป แต่ไหง๋กลับคิดถึงชะเง้อหาไม่รุดิคะ ชิมิ ชิมิ ที่ 2 ก็ล่าย
11 พฤษภาคม 2553 16:45 น. - comment id 1126957
คิดถึงจึงรู้สึก ลึกลึกจึงค้นหา ล่วงเลยเคยพูดจา รู้ว่านั่นคือไมตรี กลอนซ่อนความหมายของคุณอัลฯ ชอบมากค่ะ
11 พฤษภาคม 2553 17:14 น. - comment id 1126968
พูดไรกังอ่า ไม่คุ้นเลยฟามรู้สึกนี้
11 พฤษภาคม 2553 19:02 น. - comment id 1126977
แวะมาอ่านกลอนมีความหมายดีคับ ภาษาแวดวงการเมือง คล้ายๆ โยนหิน ถามทาง........หรือเปล่าคับ ล้อเล่นคับผม
11 พฤษภาคม 2553 20:37 น. - comment id 1126983
อ้อ คุณกุ้งหนามแดงหว่านมาที่นี่นี่เอง 555
11 พฤษภาคม 2553 21:26 น. - comment id 1127007
นั่นซิน๊ะ "คิดถึง" คำนี้คงขึ้นอยู่กับผู้ที่พูด แล้วกระมังเนาะ...ว่าจะมีหรือไม่มีความหมาย สบายดีนะคะ คุณอิม
11 พฤษภาคม 2553 22:39 น. - comment id 1127015
"เขาบอกเพราะ"คิดถึง"จึงฝากถ้อย" บอกแม่กลอยใจข้าอย่าเคืองขุ่น คิดถึงเจ้าใช่กระเซ้าแม่เจ้าคุณ แม่ขนุนหวานหอมแม่จอมใจ "เขาบอกพบฉันแล้วมิแคล้วแกล้ง" ข้าเพียงอยากแสดงแฝงนัยไว้ ว่าเฝ้ามองนวลนางมิห่างใจ จึงทำให้แสร้งไปเพื่อใกล้นาง "จวบจนฉันสับสนกังวลจิต" หากเจ้าคิดสักนิดพินิจบ้าง เจ้าจะไม่สับสนในหนทาง ว่าไม่ร้างห่างเจ้าจนเนานาน "ฉันแค่หัดเขียนกลอนตอนว่างว่าง" โอ้..นวลนางเขียนอ้อนเป็นกลอนหวาน ใครมาเห็นกลอนเจ้าเขียนร้าวราน ก็มิอาจต้านทานหักหาญใจ "มิบังอาจวาดหวังสร้างชื่อเสียง" ฟ้าผ่าเปรี้ยงคำเจ้าเอาตายได้ อย่ากล่าวถ้อยร้อยเหน็บให้เจ็บใจ ถึงอย่างไรยังบอกว่า..ข้า..คิดถึง... โอ๋....นะ...โอ๋...โอ๋....อิ อิ อิ มาสวมรอย
12 พฤษภาคม 2553 08:03 น. - comment id 1127028
ช่าย นายพระจันทร์พูดถูก.. เขียนซะเคลิ้มเลย... ถ้าเอาจริงขึ้นมา ถึงขนาดหัวปักหัวปำ แน่นอน... ใครมาเห็นกลอนเจ้าเขียนร้าวราน ก็มิอาจต้านทานหักหาญใจ ยื่นมือมาเดี่ยวเอาทองม้วนใส่นิ้วให้..สองมือเลย..สำหรับสองวรรคนี้..อิอิ แวะมาป่วนบ้าง...เดี๋ยวจะเหงา...
12 พฤษภาคม 2553 10:14 น. - comment id 1127034
คิดถึงนะ พูดบ่อยๆก็เหมือนมั่วๆ แต่ถ้ากับบางคนเข้ามา พูดว่าคิดถึงเรา บ่อยแค่ไหน ก็ชื่นจายยยยยยย คิดถึงนะคะ (อันนี้เอาจริง) 55
12 พฤษภาคม 2553 12:52 น. - comment id 1127053
You are my number one favorite...porm written. ชื่นชมผลงานและสำนวนการแต่งกลอนของคุณมาก...จริงๆ
12 พฤษภาคม 2553 13:44 น. - comment id 1127065
คิดถึง..ส่งไปยังสิ่งที่คิดถึง นั่งรำพึง คิดถึงมากจริงหนอ เฝ้าคิดถึงจึงต้องตั้งตารอ ยังไม่พอขอเขียนฝากส่งไป
12 พฤษภาคม 2553 14:35 น. - comment id 1127084
นานมาแล้ว ทุกคราวที่ได้ยินคำว่า "คิดถึง" ก็มักจะทำให้เกิดความรู้สึกปลาบปลื้มชุ่มชื่นใจเสมอ ด้วยความที่รู้สึกดังกล่าว อาจจะมาจากความรู้สึกนึกคิดไปเองว่า เขาคงยกให้ฉันเป็นคนพิเศษ ทุกครั้ง ทุกครา ที่เหนื่อยล้า ก็ยังสู้อุตส่าห์ตั้งตารอ รอคำว่า "คิดถึง" ของเขา คำเดียวจริง ๆ คำว่า "คิดถึง" จึงมีอิทธิพลมาตั้งแต่บัดนั้น และเรื่อยมา... จนกระทั่ง ... ไม่นานมานี้ ฉันเพิ่งสำนึก อาจเป็นเพราะโลกมันกลม .. คนอีกคนซึ่งบังเอิญฉันได้รับทราบถึงเรื่องราวบางอย่าง คนอีกคนซึ่งคล้ายกับฉันตรงที่คำว่า "คิดถึง" มีอิทธิพลต่อจิตใจ คนอีกคนซึ่งท้ายที่สุดแล้ว ฉันเพิ่งตระหนักว่า ที่แท้ คนที่กล่าวคำนั้นคือคน ๆ เดียวกัน ดังนั้น .. หัวใจที่โสมมของฉัน จึงไม่รู้สึกรู้สากับคำว่า "คิดถึง" อีกต่อไป พอกันที คำ"คิดถึง" จากผู้ที่ไม่มีความหมาย .. เพราะป่วยการที่จะฟัง มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
12 พฤษภาคม 2553 15:33 น. - comment id 1127105
คุณยาแก้ปวด .. เมื่อก่อน ก็คิดแบบนั้นอะนะ คุณเฌอมาลย์ .. อาจเรียกความรู้สึกนั้นว่า "โหวงเหวง" นิดหน่อย น่ะ คุณแก้วประภัสสร .. เจออะไรในกลอนบ้างเอ่ย ? คุณโคลอน .. อัลมิตราเพิ่งจะเริ่มชินมาไม่นานนี้เอง คุณกุ้งหนามแดง .. ใครอ่ะ นายนานา คุณครูกระดาษทราย .. อัลมิตราคนที่เหวี่ยงคำนั้นมาให้ชั่วครั้งชั่วคราวค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. กว่าเดินทางมาถึง อาจหลงทางไปแล้วนะ คุณวิทย์ .. น่าจะเรียกว่า เหวี่ยงแห มากกว่า นา ฮา .. คุณกิ่งโศก .. ถ้างั้น แค่คิดในใจก็พอแล้วล่ะ คุณไอยรา .. อัลมิตราตกกุ้งได้ตัวนึง คุณเทียนหยด .. ใช่แล้ว ประมาณนั้นแล นายพระจันทร์ .. ซึ้งเถ่าอิ้วจริง ๆ ลงทุนมากมายนะ คุณกุ้งหนามแดง .. น่าจะยกให้ทั้งปี๊บนะ ทองม้วนน่ะ คุณเพียงแพรว .. สงสัยอัลมิตราหูบอดไปแล้วล่ะ คุณGemini58 .. พูดเป็นเล่น !! คุณไหมไทย .. เฮ้อ ! อัลมิตราซังกะตาย น่ะ
12 พฤษภาคม 2553 16:06 น. - comment id 1127118
คิดถึงด้วยนะครับ
12 พฤษภาคม 2553 16:59 น. - comment id 1127129
คุณมวลภมร .. ต้องแบ่งให้ใครมั๊ย
12 พฤษภาคม 2553 18:31 น. - comment id 1127139
หลงในวนกลคำย้ำคิดถึง คอยฉุดดึงให้ฝันวันยังค่ำ นานเท่าใดหัวใจเจ้าจะจำ อย่าเพ้อพร่ำตามคำคิดถึงเลย ไม่เขียนซะนานเพี้ยน ๆ เพราะคิดถึง จึงต้องเขียน
12 พฤษภาคม 2553 19:30 น. - comment id 1127162
คำว่าคิดถึงนั้นจะมีค่ะต่อเมื่อคนพูดคือคนที่เราเรารอคอยและร่วมหวังด้วย (สำหรับดิฉันนะคะ) แวะมาเยี่ยมคุณอัลมิตราค่ะ สบายดีนะคะ
12 พฤษภาคม 2553 20:03 น. - comment id 1127171
แต่ก็ยังมีบ้างที่บางใคร ฟังคำคิดถึงจากบางใครจนใจเขว จึงทึกทักว่ารักจริงมิรวนเร สุดท้ายเล่ห์รักลวงช้ำดวงแด ..ทึกทักว่าเขารักจริง จึงติงนัง ชื่นชอบและติดตามผลงานคุณอัลเสมอมาค่ะ
12 พฤษภาคม 2553 23:05 น. - comment id 1127225
ไม่ชอบหรือคนซื่อที่เปิดเผย ควรวางเฉยอย่าขึ้งอย่าหึงหวง นอกสดใสภายในเขาไม่กลวง ต้องเลิกห่วงวางใจไว้ไมตรี จงมั่นใจเขามีวุฒิภาวะ เรื่องดีร้ายเคล้าคละในวิถี สรุปรวมขอให้เป็นคนดี เพียงเท่านี้หาได้ไม่ง่ายเลย อิอิ มาออกความเห็นเป็นกลาง ๆนะไม่เข้าข้างใคร
13 พฤษภาคม 2553 08:02 น. - comment id 1127264
คุณร้อยฝัน .. เคยหลงกลเหมือนกัน แต่ตอนนี้ชักรู้แกวล่ะ คุณนรสิริ .. ใช่แล้ว ดังนั้น สำหรับคนอื่นที่ไม่ใช่ มันจึงเป็นแค่ลมผ่านหู คุณมินตรา .. อืมม สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำจริง ๆ คุณฤกษ์ .. ไม่ได้เข้าข้างใคร (อื่น) แต่เข้าข้างตัว (เนอะ)
13 พฤษภาคม 2553 08:31 น. - comment id 1127267
ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอ...น๊ะจ๊ะ
13 พฤษภาคม 2553 09:35 น. - comment id 1127278
คิดถึงเงาเขาใครใจซ่อนเขา มีเพียงเราเศร้าหวานเริ่มรักหลง เขาไม่มาเพ้อฝันรอเธอลง กลอนบรรจงกรีดรักบาดหัวใจ ขอมาแจมด้วยครับ
13 พฤษภาคม 2553 10:26 น. - comment id 1127282
คุณมนต์กวี .. ขี้จุ๊ ตาละลา คุณkasin .. หารแล้วยังมีทศนิยมอีกตั้งสิบหลักเชียว
13 พฤษภาคม 2553 11:00 น. - comment id 1127292
คิดถึงจึงได้คิดถึง คำนึงถึงคิดจิตหา ส่งใจไปถึงตรึงตรา รู้ว่ามาถึงจึงคิด เพียงคิดเพียงพร่ำคำนึง รำพึงรำพันมั่นสนิท มีใจให้เห็นเป็นมิตร คงผิดที่คิดไปเอง
13 พฤษภาคม 2553 12:32 น. - comment id 1127315
คุณดาวศรัทธา .. ถูกต้มแล้วคร๊าบบบบ
13 พฤษภาคม 2553 14:08 น. - comment id 1127331
อ้าว ต้มยำ ต้มแซ่บ หรือต้มโคล้ง ล่ะ ต้มจืด ม่ายอาวนา ไหนๆ จะร้อน แล้วต้องเผ็ด ด้วย อิอิ ว่าแต่ มีต้มแบบแช่แข็งป่าว อยากแช่ นานนนน ๆ มันฮ้อนหลายเด้นาง
14 พฤษภาคม 2553 15:47 น. - comment id 1127498
อันผุ้ชาย พายเรือ นั้นเชื่อได้ มีแต่ความ จริงใจ มาเสนอ มีแต่รัก มาให้ เธอนะเออ รักเสมอ ทุกคน นะตัวเอง หญิงน่ารัก ก้อพาย เข้าไปจีบ เพราะเร่งรีบ จีบสาวอีก เธอรู้ไหม ไม่เจ้าชู้ แค่เป็น คนหลายใจ แต่ทำไม ถึงหยิบปืน มายิงเรา เครียดไปใยครับ Saran เจ้าของกลอนสีชมพู
14 พฤษภาคม 2553 16:41 น. - comment id 1127517
คุณSaran .. ฟังได้ แต่เชื่อใจไม่ได้ นะ
27 พฤษภาคม 2553 08:59 น. - comment id 1129866
ถึงนงคราญกานท์ดีที่คิดถึง ทีตราตรึงพึงใจไม่เคยหนี ยังเฝ้าแนบแอบดูทุกนาที ว่าเมื่อไหร่คนดีนี้จะมา นั่นเพราะว่าได้แค่เพียงคิดถึง ในใจหนึ่งมิอาจปราถนา ด้วยรู้ดีว่าต่ำต้อยด้อยราคา มิอาจคว้าจ้องจับประดับใจ เห็นอักษรกลอนสวยด้วยมือสาว ทำอุระแทบร้าวสิ้นตักษัย ความคิดถึงลอยเด่นเป็นหวานใจ รู้บ้างไหมว่าไหวหวั่นและสั่นคลอ แค่อยากขอให้นารีนี้รับรู้ ที่ยังอยู่ใช่แกล้งตะแบงต่อ หากที่ทำอยู่ตรงนี้ไม่ดีพอ คงต้องขออภัยจากใจจริง
2 มิถุนายน 2553 12:47 น. - comment id 1131411
ยากพินิจพิจารณา "ค่า คิดถึง" ยากซาบซึ้งประทับจิตสนิทไหน ยากยอมรับกับคำว่า "ตราตรึงใจ" ขออภัย...ถ้อยรจนาค่าไม่มี
8 มิถุนายน 2553 14:41 น. - comment id 1133918
ก็รู้ว่าด้อยค่าราคาน้อย สุนทรถ้อยรจนาหาค่าไม่ ถึงคว้าดาวเอามาฝาก-ว่าจากใจ ก็คงไม่ทำให้เธอเผลอยินดี