ไม่อยากบอกลาเธอก่อนไป เพราะกลัวหัวใจที่อ่อนล้า จะเผยความจริงข้างในออกมา ว่ายังรักและห่วงหาแค่เพียงเธอ ไม่อยากได้ยินเธอพูดอะไร ขอหลีกทางไปไม่พร่ำเพ้อ ต่อแต่นี้จะตัดใจให้ลืมเธอ และยอมรับทุกสิ่งที่เจอในหัวใจ แม้เวลานี้ต้องอยู่กับความเจ็บปวด หรือทนกับความร้าวรวดมากแค่ไหน ก็คงดีกว่าเป็นเงาที่ไม่มีใครใส่ใจ และสุดท้ายถูกมองข้ามไปอย่างไม่ไยดี
โคลอน 6 เม.ย. 2545 02:38 น. - ID 13405 
1100
1
0
6 เมษายน 2545 10:11 น. - comment id 44514
เห็นด้วยค่ะ แต่การจากลาออกมาอย่างเงียบๆ มันทำให้เราเจ็บมากด้วยนะค่ะ ดูแลร่างกายและหัวใจตัวเองนะ
6 เมษายน 2545 11:48 น. - comment id 44528
ไม่อยากลาไม่กล้าเอ่ย ปล่อยล่วงเลยโธ่เอ๋ยใจ กลัวเจ็บช้ำน้ำตาไหล ไม่อยากให้สองใจต้องหมางเมิน.... แม้การลามาเงียบเงียบ ด้วยมือเย็นเฉียบน่าสรรเสริญ เจ็บมากกว่าลาใจกล้าเผชิญ แต่จำต้องเดิน..เกินเวลาย้อนคืน.... เก่งจังค่ะ...คุณโคลอน...
6 เมษายน 2545 21:20 น. - comment id 44573
เคยคิดจะเดินจากมาเงียบๆเหมือนกันค่ะ แต่จนถึงวันนี้ยังทำไม่ได้เลยค่ะ เพราะจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
