มองดาว
Saran
เมื่อแรกหมู่ดาวทอแสง
ท้องฟ้าสวยงามสดใส
จันทร์นวลลอยมาใกล้ใจ
หิ่งห้อยอาบไล้แสงจันทร์
หากแต่คืนนี้สั้นนัก
เพียงพักจากเหงายามครู่
แหงนจ้องท้องฟ้ามองดู
ดาวหมู่ก็คล้อยเลือนไป
ทิ้งฉันจมกับความเหงา
ความเศร้าความหนาวตามดู
โอบใจของคนไร้คู่
เคียงอยู่เป็นเพื่อนเนิ่นนาน
จนเมื่อตะวันลับแสง
สิ้นแรงหมดหวังอ่อนโหย
ถูกปลุกหัวใจร่วงโรย
ด้วยแสงแห่งหวังที่รอ
สุขใจเมื่อได้มองฟ้า
สุขกว่าหากมีคนไหน
มานั่งนับดาวใกล้ใจ
ยิ้มให้สบใจสบตา
แม้จันทร์ลาลับหมดแสง
หมู่แมลงเริงร่าหนีหาย
ดวงดาวเคลื่อนคล้อยลอยไป
ก็ยังอุ่นใจเพราะฉันมีเธอ