มองเกลียวคลื่นกลืนซัดแล้วพัดหาย กลบผืนทรายชายหาดกวาดซากฝอย ระรอกพลิ้วลิ่วไล่ไร้ร่องรอย ทิ้งเปลือกหอยด้อยค่าปรายตาเมิน นกนางนวลหวนกลับลับขอบฟ้า ปีกอ่อนล้าถลาบินข้ามถิ่นเหิน หลายปีผ่านนานวันให้หวั่นเพลิน เจ้ายับเยินเกินกว่าเยียวยาทัน นั่งเหม่อมองฟองคลื่นในคืนเหงา ใต้ร่มเงาเศร้าหม่นปนความฝัน แม้ไม่สุขทุกข์บ้างหว่างชีวัน สู้บากบั่นฟันฝ่าอ่อนล้าแรง ทะเลอีกซีกฟากที่ฝากฝัน อ้อนจำนรรจ์ปั้นรักจำหลักแฝง ทุกถ้อยเรียงเคียงใจให้เคลือบแคลง เสมือนแสร้งแทงมีดกรีดแผลจม เปรียบนางนวลซวนเซรักเล่ห์หลอน ปีกเจ้าอ่อนถอนสะอื้นไห้ขื่นขม เก็บบาดแผลแพ้ใจข้างในตรม จำฝืนข่มก้มหน้าน้ำตาปรอย เสียงคลื่นซัดปัดทรายสลายขวัญ ผ่านคืนวันฝันค้างอย่างเหงาหงอย ดังคำตอบปลอบใจไยเฝ้าคอย แค่เพียงถ้อยลอยลมถมไม่เต็ม
23 มีนาคม 2553 00:52 น. - comment id 1073799
คุณกษิณ คลื่นทะเลซัดข้าออกจากฝั่ง แต่ชีพยังเกาะขอนรอคนที่ จะช่วยหรือทอดทิ้งหากปรานี วินาทีสุดท้ายไทยตานิค มาขอแจมด้วยครับ ....................................................... คลื่นทะเลเห่กล่อมถนอมขวัญ ให้ลืมวันฝันค้างหว่างชีวิต ชี้ความจริงสิ่งหมองคล้องลิขิต เพียงสักนิดคิดบ้างก่อนร้างลา..... ขอบคุณพี่ป๋องปุ๋ยค่ะ ที่คอยเป็นกำลังใจ ให้ปรางอย่างเสมอมาค่ะ
21 มีนาคม 2553 19:22 น. - comment id 1113018
..... ที่ 1 ..........
21 มีนาคม 2553 19:58 น. - comment id 1113033
ที่ ๒ มาอ่านกลอนเหงาๆ..เพราะๆค่ะ..คุณปราง สองวันก่อน..ไปทะเล..แต่ไม่ได้ไปเดินริมทะเลเลย..ลมแรง..อีกอย่างก็มัวนั่งทำงานเพลินค่ะ.. สบายดีนะคะ..
21 มีนาคม 2553 20:18 น. - comment id 1113037
มาอ่านงานเพราะๆ ครับ คุณปรางทิพย์ ..นกนางนวล ใกล้ๆ ฤดูหนาว แถวบางปู สถานตากอากาศ จะมีนกนางนวลมาเยือนทุกปี
21 มีนาคม 2553 20:29 น. - comment id 1113039
ทั้งภาพ ทั้งบทกลอน ถ่อยทอดอารมณ์ออกมาได้เยี่ยมครับ อ่านแล้วพาเหงาไปด้วยเลย ^ ^
21 มีนาคม 2553 20:35 น. - comment id 1113042
ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบทะเล ไม่ทราบเหมือนกันเพราะอะไรครับ ใจลึกๆ จะดื่มด่ำกับป่าไม้ แม่น้ำ และภูเขาเสียมากกว่า บทกวีงาม เวลาคนเหงาๆ ไปทะเล เขากล่าวกันว่ามักจะทำให้เศร้ายิ่งกว่าเก่านะครับ
21 มีนาคม 2553 20:40 น. - comment id 1113052
อ้อมกกลัวทะเล ไม่รู้เป็นงัย กลัวจมน้ำ ฝันว่าตกน้ำบ่อยๆ แต่ก็เล่นน้ำทะเลบ้าง ไม่กล้าลงลึกมาก กลัวตาย อิอิ สวัสดีพี่ปราง
21 มีนาคม 2553 21:12 น. - comment id 1113064
6......อ้อมไม่ชอบทะเล แต่ไม่ได้หมายความว่า เกลียดทะเลไร้คลื่นอย่างฉางน้อยใช่ป่ะ อิอิ ...... เนอะพี่เอ็ม เนอะๆๆ
21 มีนาคม 2553 21:24 น. - comment id 1113071
ใจจริง ก็ไม่ได้อยากจะลืมเขา แต่เขาบอก..ให้ลืมให้หมด ทำไงได้.. (มาอ่านกลอนไพเราะก่อนนอนค่ะ)
21 มีนาคม 2553 21:30 น. - comment id 1113076
คลื่นทะเลซัดข้าออกจากฝั่ง แต่ชีพยังเกาะขอนรอคนที่ จะช่วยหรือทอดทิ้งหากปรานี วินาทีสุดท้ายไทยตานิค มาขอแจมด้วยครับ
21 มีนาคม 2553 21:33 น. - comment id 1113078
10............
21 มีนาคม 2553 22:04 น. - comment id 1113090
เหงาจังเลย
21 มีนาคม 2553 22:07 น. - comment id 1113091
ปล่อยให้ทะเลเหงาไปก่อนเถอะค่ะ แต่คุณปรางทิพย์ อย่าเหงาเลยนะคะ
21 มีนาคม 2553 22:12 น. - comment id 1113093
เขียนได้งดงามมองเห็นภาพเลยครับ เยี่ยม แก้วประเสริฐ.
22 มีนาคม 2553 00:06 น. - comment id 1113126
หานไปสักพักเด่วก็มาใหม่ แบบคลื่นกระทบฝั่งมิสิ้นสุด
22 มีนาคม 2553 06:49 น. - comment id 1113152
ชมทะเลเหงาเหงาได้บรรยากาศดีครับ
22 มีนาคม 2553 07:37 น. - comment id 1113161
จุฟๆ พีสาวสบายดีนะคะ คิดถึงจัง เรื่องพี่ปติ ไม่มีไรในกอไผ่จริงๆนะ ทุกวันนี้ ปิดประตูใจ ลงกลอน คล้องกุญแจ ห้ามใครเปิด นอกจากวุ้นเส้น กิติกานต์ กาแฟค่ะ ชงเผื่อ
22 มีนาคม 2553 07:49 น. - comment id 1113165
อรุณสวัสดิ์ครับ อ่านกลอนแล้วก็นึกถึงกลอนประจำตัว ทะเลเหมือนกัน เอามาแปปงซะเลย ~ พจน์รำพันพร่ำเพ้อละเมอหงอย หลงเลื่อนลอยคอยทะเลเสน่หา แต่นางนวลผวนผินไม่บินมา ปรารถนาคาใจให้อับจน พอไปกันได้นะครับ
22 มีนาคม 2553 08:04 น. - comment id 1113175
ทะเลจ๋า.... อย่าเหงาเลยนะ.... ฉันมาอยู่ข้าง ๆ เธอแล้วไง...
22 มีนาคม 2553 08:54 น. - comment id 1113180
สวัสดีครับ.. อ่านแล้วมองเห็นภาพ เสมือนหนึ่ง ณ.เบื้องหน้าเลยครับ!.. ชอบครับ บทนี้ ขอร่วมแจมสักบทนะครับ เคยเขียนไว้นานแล้วครับ.. หากแต่ยังไม่แล้วเสร็จ ปล่อยปะละเลยไปนานพอควร ว่า คือ.ทะเล.ที่สงบ.สยบนิ่ง บางสิ่ง..สำแดงสวยด้วยน้ำใส ทว่าเค้นเร้นคลื่นอยู่ภายใน ขึ้นม้วนตัว..เมื่อไร..ใครรู้ฤา.....ฯฯ สารภาพเลยว่า ได้แค่บทเดียว... สบายดีนะครับ.!
22 มีนาคม 2553 11:14 น. - comment id 1113218
นี่แหล่ะคือสาเหตุที่ทำให้อ้อยไม่ชอบทะเล เอาซะเล้ยย...สบายดีนะคะพี่สาว..
22 มีนาคม 2553 11:36 น. - comment id 1113226
ภาพทะเลงดงาม และบทกลอนประทับใจครับ
22 มีนาคม 2553 12:08 น. - comment id 1113240
ทะเลเหงาแต่คนมิเคยเหงา เพราะได้เอาคลื่นทะเลมาเห่กล่อม มีระบำหมู่ปลามารายล้อม ตะวันอ้อมภูเขาเร้าสายตา
22 มีนาคม 2553 12:28 น. - comment id 1113251
มีโปรแกมกับครอบครัวจะไปเล่นน้ำทะเล ช่วงสงกรานต์กันค่ะพี่ปราง พี่สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ
22 มีนาคม 2553 12:59 น. - comment id 1113260
ปีนี้ยังไม่ได้เห็นน้ำทะเลเลยค่ะ เหงาๆน๊อพี่ปราง ...
22 มีนาคม 2553 15:06 น. - comment id 1113290
เหงาด้วยคน
22 มีนาคม 2553 20:39 น. - comment id 1113350
หากเป็นทะเลทราย จะยิ่งเหงาและแห้งแล้ง หากเป็นพายุทราย ไม่ยิ่งหย่อนกว่าทะเลคลั่ง หากเป็นทรายในกำมือ คงนับเม็ดไม่หมดเลย แวะมาอ่าน คับผม เช้าทุกวันทำงาน หากมีเวลายิ้มให้กับตัวเอง หน้ากระจกเงา.....คงไม่เหงา หากทะเลเหงา....น่าเป็นทะเลสงบที่น่ารื่นรมย์? แวะมาเมนต์คับ
22 มีนาคม 2553 22:59 น. - comment id 1113395
อ้าวมาทะเลแถวหัวหินหรือเปล่าเนี่ย ไม่เห็นแวะ ทักทายที่ลานเบียร์เลย อิอิอิ
23 มีนาคม 2553 00:19 น. - comment id 1113409
ฉางน้อย น้องวา เป็นที่ ๑ ในใจพี่ปรางเสมอค่ะ
23 มีนาคม 2553 00:23 น. - comment id 1113410
ครูพิม ที่ ๒ มาอ่านกลอนเหงาๆ..เพราะๆค่ะ..คุณปราง สองวันก่อน..ไปทะเล..แต่ไม่ได้ไปเดินริมทะเลเลย..ลมแรง..อีกอย่างก็มัวนั่งทำงานเพลินค่ะ.. สบายดีนะคะ.. ....................................................... ขอบคุณค่ะ ขวัญใจ คนเก่ง อิอิ.... น่าเสียดายนะคะ ที่ไปถึงทะเลแล้วไม่ลงเดินเล่น ทะเล สายลม ยามตะวันโพล้เพล้ สวยงามมากค่ะ ยิ่งได้เดินหรือนั่งมองกับ บางใคร ให้ความหมาย และหลายสิ่งหลายอย่างกับเรานะคะ ช่วงนี้ ทั้งหน้าที่ และสุขภาพ ไม่ค่อยดีเลยค่ะ ฉะนั้น ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ ต้อง เยียวยาค่ะ ขอให้ครูพิม สุขสมหวังกับอ้ายคนดีนะคะ
23 มีนาคม 2553 00:26 น. - comment id 1113411
คุณกิ่งโศก มาอ่านงานเพราะๆ ครับ คุณปรางทิพย์ ..นกนางนวล ใกล้ๆ ฤดูหนาว แถวบางปู สถานตากอากาศ จะมีนกนางนวลมาเยือนทุกปี ........................................................... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ ที่บางปูหลายปีก่อน ไปนั่งทานข้าวฟังเพลง และลีลาศ ค่ะ นั่งมองนกนางนวล ซึ่งช่วง หลัง ๆ นี่ มากมายเหลือเกินค่ะ ยามเหงา ๆ ได้นั่งมองทะเล และนางนวล ทำให้เข้าใจชีวิตมากขึ้นค่ะ ขอให้คุณกับหวานใจ สุขสมหวังนะคะ
23 มีนาคม 2553 00:29 น. - comment id 1113412
คุณธันวันตรี ทั้งภาพ ทั้งบทกลอน ถ่อยทอดอารมณ์ ออกมาได้เยี่ยมครับ อ่านแล้วพาเหงา ไปด้วยเลย ^ ^ ...................................................... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเหงาด้วยกัน ยามเดียวดาย แล้วนั่งมองทะเล อิอิ.... ตามประสาคนผิดหวังค่ะ เลยทำให้ถ่าย ทอดอารมณ์ออกมาเช่นนี้ ขอให้คุณหมอสุขสมหวังนะคะ
23 มีนาคม 2553 00:33 น. - comment id 1113413
คุณลำน้ำน่าน ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบทะเล ไม่ทราบเหมือนกันเพราะอะไรครับ ใจลึกๆ จะดื่มด่ำกับป่าไม้ แม่น้ำ และ ภูเขาเสียมากกว่า บทกวีงาม เวลาคนเหงาๆ ไปทะเล เขา กล่าวกันว่ามักจะทำให้เศร้ายิ่งกว่าเก่านะครับ ........................................................... ถือว่าเป็นเกียรติแก่ปรางทิพย์มากค่ะ ที่คุณลำน้ำน่าน กรุณาแวะมาอ่านบทกลอนค่ะ หลายท่านในบ้านกลอนก็ไม่ค่อยชอบทะเลนัก แต่หลงใหลในป่าเขา มากกว่า แต่ตัวปรางเอง ชื่นชอบธรรมชาติค่ะ ไม่ว่าป่าเขา ทะเล แม่น้ำ น้ำตก อย่างภูกระดึงเนี่ย ไปมา ๒ รอบ ทุกวันนี้ยังคิดไว้เลยนะคะ ว่าหากมีโอกาสจะ ไปอีก แต่ละสถานที่ ให้ความรู้สึกเราต่างกันไปค่ะ ทะเลยามค่ำ หากอกหัก ทำให้ร้องไห้ยันเช้าเลยค่ะ
23 มีนาคม 2553 00:37 น. - comment id 1113414
ใจปลายทาง อ้อมกกลัวทะเล ไม่รู้เป็นงัย กลัวจมน้ำ ฝันว่าตกน้ำบ่อยๆ แต่ก็เล่นน้ำทะเลบ้าง ไม่กล้าลงลึกมาก กลัวตาย อิอิ สวัสดีพี่ปราง ..................................................... สวัสดีค่ะน้องอ้อม.... พี่ปรางเข้าใจความรู้สึกของน้องอ้อมนะคะ ตัวพี่ปรางเอง ก็เคยจมน้ำสองครั้งในชีวิตค่ะ แต่เป็นคนที่แปลกอย่าง กลับชอบท่องเที่ยว ในสถานที่มีน้ำน่ะ อย่างทะเล ล่องเรือ น้ำตก ฯลฯ อย่างไปเกาะสมุย ต้องเอารถลงเรือไปกลางทะเล ชอบมาก ๆ ชื่นชมวิว ท้องทะเลอันราบเรียบ ลองไปดูสิคะ พื้นน้ำเขียว สดใสมาก ๆ ทำให้ลืมความกลัวไปเลยค่ะ
23 มีนาคม 2553 00:39 น. - comment id 1113415
ฉางน้อย น้องอ้อมเค้ากลัวทะเลค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบ อย่างฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น น่ะ ใครจะ เกลียดลงคะ ไม่เชื่อลองถามพี่มะเมี่ยงดูดิ .....เนอะ ๆ พี่เมี่ยง อิอิ....
23 มีนาคม 2553 00:42 น. - comment id 1113416
มืนตรา ใจจริง ก็ไม่ได้อยากจะลืมเขา แต่เขาบอก..ให้ลืมให้หมด ทำไงได้.. (มาอ่านกลอนไพเราะก่อนนอนค่ะ) ........................................................ อาจจะจริงนะคะ ที่ใจจริงไม่อยากจะลืม เพียงแต่เขาและเธอ ต่างรักซึ่งกันและกัน กับเราเค้าก็บอกว่ารัก ก็ไม่อยากให้ต้อง มีใครต้องร้องไห้ไปมากกว่านี้น่ะ ไหน ๆ ตัวเราเองก็รู้แล้ว จึงจำต้องทำใจให้ลืมค่ะ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันแสนยากและเจ็บปวดแค่ไหน แบบนี้จะนอนหลับมั๊ยเนี่ย.....
23 มีนาคม 2553 00:55 น. - comment id 1113417
ฉางน้อย นึกแล้วเชียว เห็นมาป้วนเปี้ยนแถวนี้ งั้นร้องเพลงไปกับไข่พี่ปรางก่อนนะคะ
23 มีนาคม 2553 00:58 น. - comment id 1113418
คุณตัวติ๊ด โอ๋ ๆ อย่าร้องไห้นะคะ.... ชีวิตก็เช่นนี้น่ะ เมื่อความรักมีมากกว่า สองคนขึ้นไป ย่อมต้องมีบางใครที่ต้อง เป็นผู้เดินจากไปน่ะ ตอนนี้ก็ได้คำตอบ แล้วค่ะ แม้จะเจ็บบ้าง แต่เพื่อคนที่เรารัก ก็ควรยอมนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:01 น. - comment id 1113420
คุณปาลิน ปล่อยให้ทะเลเหงาไปก่อนเถอะค่ะ แต่คุณปรางทิพย์ อย่าเหงาเลยนะคะ .................................................... ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ความจริงทะเลไม่เคยหลับ และไม่เหงา เพียงแต่ปรางทิพย์ต่างหากที่เหงา เลย เหมาว่าทะเลจะเหงา ร้องไห้ไปกับเราน่ะ หากแต่ทะเลให้ข้อคิดมากมายค่ะ ขอให้คุณมีแต่ความสุขสมหวังนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:04 น. - comment id 1113421
คุณแก้วประเสริฐ ขอบพระคุณ คุณครูแก้วฯ มากค่ะ ที่กรุณาแวะมาอ่านบทกลอนของปรางค่ะ ปรางก็พยายามเขียนสื่อความรู้สึกถ่ายทอด ออกมาในบทกลอนค่ะ ช่วงนี้ทั้งงานและ สุขภาพปราง ไม่เอื้ออำนวยค่ะ ทำให้ เขียนกลอนน้อยลง หากสุขภาพดีขึ้น คงจะดีกว่าที่เป็นอยู่นะคะ ขอให้คุณครูแก้วฯ สุขภาพแข็งแรงนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:06 น. - comment id 1113422
ยาแก้ปวด หานไปสักพักเด่วก็มาใหม่ แบบคลื่นกระทบฝั่งมิสิ้นสุด .............................................. อืม...ความรักก็เป็นเช่นนี้ค่ะ ช้ำครั้งนี้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไรแล้ว อิอิ....แต่ไม่ยักจะเข็ดเนาะ มาค่ะ ดื่มกัน
23 มีนาคม 2553 01:09 น. - comment id 1113423
คุณป๋อง สหายปุถุชน ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเหงาด้วยกัน ความจริงบรรยากาศดี ๆ แบบนี้ มันน่า จะนั่งหรือเดินเคียงบางใครมากกว่าจะ มานั่งร้องไห้นะคะ เรื่องของหัวใจเนี่ย มันยากที่จะอธิบายค่ะ ขอให้คุณมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:12 น. - comment id 1113424
น้องแอฟ จุฟๆ พีสาวสบายดีนะคะ คิดถึงจัง เรื่องพี่ปติ ไม่มีไรในกอไผ่จริงๆนะ ทุกวันนี้ ปิดประตูใจ ลงกลอน คล้องกุญแจ ห้ามใครเปิด นอกจากวุ้นเส้น กิติกานต์ กาแฟค่ะ ชงเผื่อ .................................................... ขอบคุณสำหรับกาแฟค่ะ ของพี่ปราง ไม่เหมือนของบางใครนะคะ ไม่น้ำตาลแต่ เติมนมสดค่ะ แค่นั้น ก็ชื่นใจแล้วค่ะ อ้าว......คุณปติคะ ว่าไง น้องม่านแก้วเธอ มาปิดประตูลั่นกุญแจแบบนี้ จะเสดาะกลอน หรือยอมแพ้คะ ขอบคุณสำหรับความคิดถึงนะคะ พี่ปรางก็คิดถึงน้องแอฟเช่นกันค่ะ
23 มีนาคม 2553 01:30 น. - comment id 1113425
คุณพจน์รำพัน อรุณสวัสดิ์ครับ อ่านกลอนแล้วก็นึกถึงกลอนประจำตัว ทะเลเหมือนกัน เอามาแปปงซะเลย ~ พจน์รำพันพร่ำเพ้อละเมอหงอย หลงเลื่อนลอยคอยทะเลเสน่หา แต่นางนวลผวนผินไม่บินมา ปรารถนาคาใจให้อับจน พอไปกันได้นะครับ ......................................................... อิอิ...กว่าปรางจะเข้ามาตอบ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...... พจน์รำพันฝันถึงคะนึงหวน เจ้านางนวลครวญหาคราสับสน หลงเสน่ห์เล่ห์ลวงติดบ่วงกล จึงหมองหม่นทนเหงาเศร้าเดียวดาย ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะ ๆ ค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:34 น. - comment id 1113427
ครูกระดาษทราย น้องทรายคะ ขอบคุณสำหรับภาพทะเล สวยจังค่ะ อิอิ....มามะมานั่งเหงาด้วยกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:49 น. - comment id 1113428
คุณปาง...สีฝุ่น สวัสดีครับ.. อ่านแล้วมองเห็นภาพ เสมือนหนึ่ง ณ.เบื้องหน้าเลยครับ!.. ชอบครับ บทนี้ ขอร่วมแจมสักบทนะครับ เคยเขียนไว้นานแล้วครับ.. หากแต่ยังไม่แล้วเสร็จ ปล่อยปะละเลยไปนานพอควร คือ.ทะเล.ที่สงบ.สยบนิ่ง บางสิ่ง..สำแดงสวยด้วยน้ำใส ทว่าเค้นเร้นคลื่นอยู่ภายใน ขึ้นม้วนตัว..เมื่อไร..ใครรู้ฤา.....ฯฯ ................................................... ใต้สงบพบคลื่นสุดฝืนต้าน ปล่อยเลยผ่านนานไปไฉนหรือ เมื่อม้วนตัวกลัวภัยเพียงใกล้มือ โอ้รักหรือคือเล่ห์เสน่ห์ลวง.... อิอิ....โอย...แทบตายค่ะ คุณเข้าใจวางหมาก มิน่าแน่ะคำสารภาพของคุณ ถึงได้แค่บทเดียว ขอบคุณสำหรับคำทักทายนะคะ คำว่าสบายกับปรางทิพย์น่ะ เดินสวนทางกัน มานานแล้วค่ะ ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ถือว่า ฟ้าท่านปราณีหนักหนาแล้วค่ะ ขอให้คุณมีความสุขนะคะ
23 มีนาคม 2553 01:54 น. - comment id 1113429
เทียนหยด นี่แหล่ะคือสาเหตุที่ทำให้อ้อยไม่ชอบทะเล เอาซะเล้ยย...สบายดีนะคะพี่สาว ......................................................... น้องอ้อยคะ.... ทะเล ให้ความรู้สึกกับเราหลายอย่างนะคะ ยามมีความรัก มองทะเล ดวงตะวันลับขอบฟ้า เห็นภาพซึ้ง ๆ ก็จะจดจำความหวานฉ่ำค่ะ แต่หากยามอกหัก รักคุด เราก็มานั่งร้องไห้ ทะเลอีกนั่นแหละ จะช่วยปลอบใจเรา คลื่นทะเล จะกลบเสียงสะอื้นของเรา เหมือนกับว่า รับฟังความช้ำของหัวใจเรา ลองไปนั่งนะคะ แล้วจะรู้ว่าขณะนี้พี่ปราง รู้สึกเช่นไร
23 มีนาคม 2553 01:57 น. - comment id 1113430
คุณอารยัน ขอบคุณสำหรับคำทักทาย และคำชมค่ะ ภาพทะเล ถือว่าถ่ายทอดความรู้สึกของ ปรางทิพย์ค่ะ ว่าช่วงขณะนั้นเป็นเช่นไร ส่วนบทกลอนหากเขียนได้เป็นที่ประทับใจ ขอยกให้ครูกลอนท่านค่ะ ท่านกรุณาสอน แนะนำ สอดแทรกข้อมูลค่ะ ขอให้คุณสุขอย่าได้สร่างนะคะ
23 มีนาคม 2553 02:04 น. - comment id 1113431
คุณไหมไทย ทะเลเหงาแต่คนมิเคยเหงา เพราะได้เอาคลื่นทะเลมาเห่กล่อม มีระบำหมู่ปลามารายล้อม ตะวันอ้อมภูเขาเร้าสายตา .................................................. คลื่นทะเลเห่กล่อมถนอมเจ้า ท่ามขุนเขาเงาไม้ไพรพฤกษา ธรรมชาติวาดฝันนิรันดร์มา แม้มัจฉาวารีมีให้ชม...... ขอบคุณค่ะที่พี่สาวแวะมาให้กำลังใจ พอเห็นชื่อพี่สาว ความหมองมลายไปเลยค่ะ ทำให้เกิดความอบอุ่นดั่งเช่นบทกลอนค่ะ
23 มีนาคม 2553 02:07 น. - comment id 1113432
แก้วประภัสสร มีโปรแกมกับครอบครัวจะไปเล่นน้ำทะเล ช่วงสงกรานต์กันค่ะพี่ปราง พี่สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ ........................................................ เป็นโปรแกรมที่เยี่ยมค่ะ.... แวะซื้ออาหารทะเล ไปย่าง...อืม..... สงกรานต์ เป็นวันครอบครัว การได้มี ความสุขกับครอบครัวเช่นนี้ อบอุ่นดีค่ะ ทะเลหน้าร้อนสวยไปอีกแบบค่ะ... ทำให้พี่ปรางคิดถึงบ้านมากค่ะ พี่ปรางก็คิดถึงน้องแบมมากเช่นกันค่ะ
23 มีนาคม 2553 02:10 น. - comment id 1113433
น้ำตาลหวาน ปีนี้ยังไม่ได้เห็นน้ำทะเลเลยค่ะ เหงาๆน๊อพี่ปราง ... ................................................. น้องน้ำตาลจ๋า..... ยังไม่เห็น ว่างวันไหน ไปเลยนะคะ อย่าให้วันเวลาล่วงเลยไปค่ะ เหงาสิคะ ยิ่งกายใจช้ำเช่นนี้ อย่าให้บอกเลย ว่าความเหงาของพี่ปรางมีมากเพียงใดนะคะ มามะ....กอดกันแก้เหงาค่ะ
23 มีนาคม 2553 02:11 น. - comment id 1113434
คุณมวลภมร ขอบคุณที่ที่แวะมา อิอิ...... แบบท่านน่ะ อบอวลไปด้วยความรัก ยังจะเหงาอีกหรือคะ....
23 มีนาคม 2553 02:20 น. - comment id 1113435
คุณวิทย์ ศิริ หากเป็นทะเลทราย จะยิ่งเหงาและแห้งแล้ง หากเป็นพายุทราย ไม่ยิ่งหย่อนกว่าทะเลคลั่ง หากเป็นทรายในกำมือ คงนับเม็ดไม่หมดเลย แวะมาอ่าน คับผม เช้าทุกวันทำงาน หากมีเวลายิ้มให้กับตัวเอง หน้ากระจกเงา.....คงไม่เหงา หากทะเลเหงา....น่าเป็นทะเลสงบที่น่ารื่นรมย์? แวะมาเมนต์คับ ....................................................... คลื่นทะเลที่โหมพัดเข้ามา เก็บกวาด ซากทุกอย่างบนผืนทราย แม้กระทั่ง ร่องรอยเท้าของคนสองคนที่เดินเหยียบย่ำ พอพัดซัดเข้ามา รอยมันก็หายไป ดูราบเรียบ แต่......... เวลาที่ปรางมองกระจกตอนเช้า จะเห็น ผู้หญิงสู้ชีวิตคนหนึ่ง แววตาเศร้า มองกลับมา ขอบคุณสำหรับเมนท์ดี ๆ ให้ปรางได้คิดนะคะ
23 มีนาคม 2553 02:23 น. - comment id 1113436
คุณแจ็คกี้ อ้าวมาทะเลแถวหัวหินหรือเปล่าเนี่ย ไม่เห็นแวะ ทักทายที่ลานเบียร์เลย อิอิอิ .................................................... นั่นเลย.... ปรางถือว่าเป็นคำชวนแล้วนะคะ ฝากไว้ก่อนค่ะ อีกไม่นานเราได้เจอกันค่ะ แล้วพบกันนะคะ
23 มีนาคม 2553 07:45 น. - comment id 1113470
สวัสดียามเช้าค่ะพี่ปรางค์คนดี ชงให้ใหม่ละกัน นี่สูตรพี่ปรางค์ โอนม โนตาล จำได้ๆ นี่แก้วนี้ ดำปี๋ กาแฟกะน้ำร้อน ไร้สาร เอ๊ะ มะรุสูตรใคร
23 มีนาคม 2553 10:18 น. - comment id 1113566
อาทิตย์ก่อนโน้นไปทะเลมาค่ะ ไม่เหงาเลยค่ะ เล่นน้ำจนดำปี๋เลยค่ะ
23 มีนาคม 2553 14:13 น. - comment id 1113689
พี่ปราง ...เหงาด้วยคนค่ะ..อิอิ
23 มีนาคม 2553 15:02 น. - comment id 1113721
บ้านกระผม ไกลสายตา ต่อทะเล ไม่อาจคาดคิดหยั่งถึง ว่าทะเลเหงา เป็นจะได๋ หากมอง ทุ่งเหงา เพราะเหล่าทุยหาย อาจเป็นได้ครับ
23 มีนาคม 2553 16:18 น. - comment id 1113779
มองไม่เหงพี่ปรางอ่ะ วันนี้เพิ่งเหง งง ตัวเองจริงๆ อิอิ ... ดังคำตอบปลอบใจไยเฝ้าคอย แค่เพียงถ้อยลอยลมถมไม่เต็ม บทนี่โดนใจเลยค่ะ ... เฌอชอบไปเที่ยวทะเลนะคะ แต่ไม่ชอบลงเล่นน้ำ ชอบนั่งมองไปไกลสุดสายตา ทอดอารมณ์ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ถ้าจะให้ดีต้องมีใครไปด้วยสักคน นั่งพิงไหล่กัน อิอิ ถ้าไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ทอดอารมณ์เลยค่ะ เมาอย่างเดียว อิอิ
23 มีนาคม 2553 18:41 น. - comment id 1113823
23 มีนาคม 2553 21:59 น. - comment id 1113896
งามคำงามคิดงามเขียนครับ
24 มีนาคม 2553 05:36 น. - comment id 1113955
มองภาพหนึ่งซึ้งในทะเลเหงา อีกมุมหนึ่งนี้เล่าภูเขาเปลี่ยว ความห่วงหาเปี่ยมล้นปนคลื่นเกลียว ขอเศษใจสักเสี้ยวสู่ดงดอย คือชีวิตสะท้อนคิดสะท้อนฝัน มุ่งตะวันแต่ไกลเกินคว้าสอย วันพรุ่งหวังนั้นไกลเกินจักคอย หากหัวใจคนดอยก็คอยรอ อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องปราง แหะๆพึ่งออกจากสมาธิยังงงๆอยู่ เลยเขียนเรื่อยเปื่อย น้องปรางสบายดีนะคะ ไม่ได้เข้ามาซะนาน
28 มีนาคม 2553 21:00 น. - comment id 1115835
น้องแอฟ กว่าพี่ปรางจะมารับกาแฟที่น้องแอฟชงให้ ก็ล่วงไปเป็นอาทิตย์เลยค่ะ ช่วงนี้งานรุม ครูท่านคงดีใจนะคะที่น้องแอฟยังจำได้ ว่าท่านชอบกาแฟไร้สาร
28 มีนาคม 2553 21:04 น. - comment id 1115841
คุณเพียงพลิ้ว อาทิตย์ก่อนโน้นไปทะเลมาค่ะ ไม่เหงาเลยค่ะ เล่นน้ำจนดำปี๋เลยค่ะ ................................................... หากไปเล่นน้ำกับเพื่อน หรือครอบครัว ก็สนุกค่ะ พูดถึงน้ำทะเลแล้ว ปีก่อนไป เล่นสกู๊ดเตอร์ นอกจากตัวดำปี๋แล้ว ปวดต้นแขนไปหมดเลย ตอนเล่นน่ะ สนุกมาก แต่กว่าจะขับรถถึงบ้าน อิอิ.... ระบมเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
28 มีนาคม 2553 21:06 น. - comment id 1115844
แกงเขียวหวาน ยามอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ก็เหงาค่ะ แต่พอได้พบปะพี่ ๆ น้อง ๆ ที่บ้านกลอน ได้คลายเหงาไปบ้างแล้ว ว่าแต่น้องแกงฯ อย่าเหงาเลยนะคะ มันเจ็บปวดค่ะ
28 มีนาคม 2553 21:10 น. - comment id 1115850
น้อยกวีน้อยฯ บ้านกระผม ไกลสายตา ต่อทะเล ไม่อาจคาดคิดหยั่งถึง ว่าทะเลเหงา เป็นจะได๋ หากมอง ทุ่งเหงา เพราะเหล่าทุยหาย อาจเป็นได้ครับ .......................................................... น้องกวีน้อยฯ คะ เหงาแบบมีแต่ทุ่งนา เวิ้งว้างนั่นน่ะ มันหดหู่ ท้องทุ่งควรคู่กับ เจ้าทุยค่ะ บรรยากาศเช่นนั้นหาได้ยาก เต็มที สมัยพี่ปรางเด็ก ๆ เคยตามคุณแม่ ไปเยี่ยมญาติ แถว ๆ ซอยปัญจมิตร แถว นั้นยังเป็นทุ่งนา นึกแล้วก็สะท้อนใจค่ะ
28 มีนาคม 2553 21:32 น. - comment id 1115865
เฌอมาลย์ มองไม่เหงพี่ปรางอ่ะ วันนี้เพิ่งเหง งง ตัวเองจริงๆ อิอิ ... ดังคำตอบปลอบใจไยเฝ้าคอย แค่เพียงถ้อยลอยลมถมไม่เต็ม บทนี่โดนใจเลยค่ะ ...เฌอชอบไปเที่ยวทะเลนะคะ แต่ไม่ชอบลงเล่นน้ำ ชอบนั่งมองไปไกลสุดสายตา ทอดอารมณ์ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ถ้าจะให้ดีต้องมีใครไปด้วยสักคน นั่งพิงไหล่กัน อิอิ ถ้าไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ทอดอารมณ์เลยค่ะ เมาอย่างเดียว อิอิ ....................................................... น้องเฌอจ๋า การได้ไปทะเลแล้วนั่งมองไปไกลสุด สายตา ลมทะเลพัดโชย มองพระอาทิตย์ จมลงสู่ท้องทะเล แสงสีทองที่ทาบทับ กับน้ำทะเล หากไปกับบางใคร ที่เรารัก ภาพนั้นก็งดงามค่ะ แต่....หากอยู่คนเดียว แล้วคิดถึงบางใคร ที่ขณะเดียวกัน เค้านั่งมองภาพเดียวกัน แต่กับคนอื่น ดิ...อิอิ...น้ำตามันไหลค่ะ แบบนี้ เมาอย่างเดียวกับน้องเฌอ...... ท่าจะดีกว่านะคะ
3 เมษายน 2553 16:38 น. - comment id 1118237
ดอกบัว ขอบคุณค่ะ ที่น้องดอกบัว แวะมาให้ กำลังใจพี่ปราง ทุกคอมเมนท์ พี่ปราง ถือว่าเป็นแรงใจให้พี่ปราง ต่อสู้ และ หายเหน็ดเหนื่อยค่ะ
3 เมษายน 2553 16:47 น. - comment id 1118285
คุณสุริยันต์ ขอบคุณที่แวะมาอ่านบทกลอนค่ะ ก็พยายาม พัฒนาการเขียนไปเรื่อย ๆ ค่ะ บางครั้งทราบดีนะคะ ว่าจินตนาการของ ผู้เขียนอาจจะยากสักนิด ที่ต้องสื่อให้ เห็นภาพน่ะ สุขสดใสนะคะ
3 เมษายน 2553 17:07 น. - comment id 1118298
คุณนรศิริ มองภาพหนึ่งซึ้งในทะเลเหงา อีกมุมหนึ่งนี้เล่าภูเขาเปลี่ยว ความห่วงหาเปี่ยมล้นปนคลื่นเกลียว ขอเศษใจสักเสี้ยวสู่ดงดอย คือชีวิตสะท้อนคิดสะท้อนฝัน มุ่งตะวันแต่ไกลเกินคว้าสอย วันพรุ่งหวังนั้นไกลเกินจักคอย หากหัวใจคนดอยก็คอยรอ อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องปราง แหะๆพึ่งออกจากสมาธิยังงงๆอยู่ เลยเขียนเรื่อยเปื่อย น้องปรางสบายดีนะคะ ไม่ได้เข้ามาซะนาน .......................................................... ภาพที่เห็นเช่นคลื่นพัดกลืนหาย ทิ้งกรวดทรายชายหาดสาดจนท้อ ดั่งชีวิตคิดฝันเพียงมั่นพอ โอ้ใจหนอรอคอยฤาน้อยไป รอวันรุ่งพรุ่งนี้ยังมีหวัง ลืมความหลังฝังกลบพบสดใส หยุดไขว่คว้าหารักมิภักดิ์ใคร แม้เศษใจไร้เขาเกินเฝ้าคอย ขอบพระคุณค่ะ ที่พี่สาว กรุณาฝากบทกลอน ให้ข้อคิดกับปรางอยู่เสมอ ๆ ปรางเองก็ งานรุมเช่นกันค่ะ ทั้งสุขภาพกายสุขภาพใจ อ่วมเลยค่ะ พี่สาวดูแลสุขภาพนะคะ