ลา

จันทร์ดำ วราคุณ


ยามเมื่อเธอจากไป            ดวงฤทัยช่างเศร้าหมอง
ธารน้ำตาหลั่งนอง              ประตูห้องใจจุกตัน
ยามเมื่อลมพัดหนี              เมฆลอยลี้วกผกผัน
ลาลับหายจากกัน               พารักนั้นสู่แห่งใด
มองห้วงลึกข้างใน              ห้องหัวใจหวั่นไหว
ลาแล้วลาขาดใย                เหลือทรงไว้ความทรงจำ
ยามลมหวนกลับมา            ห้วงเวลามาตอกย้ำ
เพิ่มทุกข์โหมกระหน่ำ        เมื่อครวญถึงคำบอกลา 
ลาลาลับลาแล้ว                   ลาลาแก้วพวงบุปผา
สิ้นลมหวนอีกครา               สู่เวียงค์ฟ้านิจนิรันดิ์				
comments powered by Disqus
  • สุริยันต์ จันทราทิตย์

    5 มีนาคม 2553 11:49 น. - comment id 1107382

    แวะมาทักทายครับ
    เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
    11.gif11.gif11.gif
  • นรสิริ

    7 มีนาคม 2553 18:55 น. - comment id 1108244

    แวะมาเยี่ยมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน