...กาลเวลาผ่านไปใจคิดถึง... ...หลงคำนึงพร่ำเพ้อละเมอหา... ...นึกถึงภาพวันเก่าเล่าย้อนมา... ...ดั่งมีดทายาพิษมากรีดใจ... ...หลงกับภาพวันเก่าเฝ้าฝันใฝ่... ...ไม่มีทางกลับไปดังใจหวัง... ...หมดอาลัยด้วยรักไม่จีรัง... ...ไม่ถึงฝั่งที่ฝันจำจากลา... ขอมอบให้กับความรักที่ไม่สมหวัง ในครั้งนี้
3 มีนาคม 2553 20:18 น. - comment id 1106376
...น่าเสียดาย เสียดายฟ้าเคยเห็นเป็นสีฟ้า เสียดายธารธาราปลาเคยว่าย เสียดายลมเคยพรมห่อห่มใจ เสียดายวัน เสียดายวัย ที่ไกลเกิน เสียดายรอยอารมณ์ข่มความคิด เสียดายมิตรไมตรีที่ห่างเหิน เสียดายจินตภาพเคยอาบเพลิน เสียดายกาลเหลือเกินยับเยินแล้ว เสียดาย ดวงดาวเคยวาวฟ้า เสียดายริ้วทิวา อุษาแก้ว เสียดายเพชรเกล็ดสีมณีแวว เสียดายรุ้งพริ้มแพรวเคยแวววัน เสียดายสร้อยบุพเพสันนิวาส เสียดายชาติปรารถนาเคยพาหวั่น เสียดายอุ่นกรุ่นไอละไมนั้น เสียดายคืนเสียดายวันที่ฝันมา เสียดายดวงดอกไม้เคยงดงาม เสียดายพจบทนิยามความคิดหา เสียดายภู่หมู่ภมรบินว่อนฟ้า เสียดายหยาดเมฆาคราต้องลม เสียดายลมหายใจเมื่อไหวสั่น เสียดายความเชื่อมั่นที่หมั่นสม เสียดายส่วนรู้สึกเคยนึกชม เสียดายความปรารมภ์นิยมรัก เสียดายใดไหนเล่าจะเท่านี้ เสียดายห้วงดวงฤดีเคยพลีปัก เสียดาย ฉันแสนเสียดายนัก เหมือนเสียศักดิ์ เสียศรี เสียชีวิต ถึงเสียดายอย่างไร ก็เสียไปแล้วกระมัง แทนคุณแทนไท
4 มีนาคม 2553 06:54 น. - comment id 1106674
เก็บไว้เป็นประสบการณ์ชีวิตแความทรงจำดี ๆ นะครับ
4 มีนาคม 2553 12:00 น. - comment id 1106719
วันหนึ่งจะรู้ว่า แท้แล้วไม่มีอะไรเลย นอกจาก "มุติที่หายไป"
4 มีนาคม 2553 12:01 น. - comment id 1106720
เพียง "สมมุติที่หายไป" เท่านั้น