อรุณเช้าพราวพริ้งกิ่งไม้พฤกษ์ ปลุกสำนึกลึกศัลย์ฝันถวิล สู่อ้อมขวัญเช้าวัยแห่งชีวิน บนผืนดินแผ่นรักสลักลาย งามแสงสูรย์จำรูญทอก่องามพริ้ง เกาะเก็จกิ่งนิ่งแน่วแล้วสลาย แต่งามรักคงมั่นมิปันคลาย จวบชีพวายคล้ายตะวันอัสดง อรุณเช้าทุกวันก็นั่นเช้า อรุณรักยืดยาวเพียงเราประสงค์ สัญญามั่นว่าจะสืบให้รักคง เถิดโฉมยงมาร่วมเช้าแล้วก้าวไป ก้าวจะกล้าฝ่าพาลบนลาญโลก แม้นศัลย์โศกโชกน้ำตาฤๅหวั่นไหว มือประคองร้องลุกปลุกปลอบใจ สักวันไหมชัยจะมีที่สองเรา ปรัตยูษสูดอายของพรายวัน แล้วรังสรรค์กวีบทแทนทดเหงา สูดน้ำหมึกลึกร้ายเหมือนมายเมา ระบายเศร้าเจ้าโฉมยงคงเห็นใจ ยื่นมือมาจับมือเดินเพริศเพลินสุข ทวีทุกข์ปลุกปลอบตามวิสัย กี่ย่างก้าวล้มลุกสู้ต่อไป จะได้ไหมเจ้าดวงใจของชายจร... กฤตศิลป์ ชินบุตร เช้าวัน อรุณแรกแห่งเดือนมีนาคม 2553
กฤตศิลป์ ชินบุตร 2 มี.ค. 2553 04:53 น. - ID 133389 
2016
1
0
2 มีนาคม 2553 14:33 น. - comment id 1105979
หน้าส่วนตัว
๐ ยื่นมือมาจับมือเดินเพริศเพลินสุข
อักษรรุกฉุดเอื้อเยื่อห่วงหา
แม้ล้มลุกคลุกคลานตามทางมา
มือฉันหนาจะช่วยฉุดหยุดร้าวราน
๐ ถึงมิตรน้อยด้อยค่าว่าอักษร
คนจร-จรวอนซ้ำย้ำเข้าสาน
กลอนบทน้อยร้อยกาพย์เข้าทาบกานท์
จะเข้าจารสานเยื่อเอื้อไมตรี...
ปล...เข้ามาอ่านกลอนเพราะคะ...
2 มีนาคม 2553 23:58 น. - comment id 1106250
งามครับน้องชาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
