เธอรู้ไหม

กฤตศิลป์ ชินบุตร

เธอรู้ไหม...			
คนอยู่ไกลจ้องมองบนท้องฟ้า
ในระหว่างช่องว่างของจันทรา		
เพื่อค้นหาแสงกระพริบระยิบยวง
เธอรู้ไหม...			
ว่าหริ่งหรีดกรีดไห้เพราะไพรหวง
เสียงสะท้อนย้อนสะทกตรึงอกทรวง	
คล้ายแก้วดวงร่วงหล่นจนแหลกลาญ
เธอรู้ไหม...			
ที่ลมไหวใช้ว่าฟ้าจักขาน
ฟังสิ...เสียงกระซิบจากดวงมาน		
ฝากลมผ่านว่ารักทุกนาที
เธอรู้ไหม... เธอรู้ไหม...รู้ไหม	
ว่าฟ้าไกลยังเห็นรัศมี
และลึกคำล้ำรสกว่าบทกวี		
คือล้ำถ้อยนารีสาธยาย
..................................................
							
ขอได้ไหมให้รู้ห้วงใจเจ้า		
แม้นน้อยหนึ่งเศษดาวยามเลือนหาย
หวังได้ไหมหวังแสงอันแรงพราว		
เพื่อนำก้าวหนทางปุถุชน
 ทางข้างหน้าดูไกลเธอว่าไหม	
โน่นกว่าชัยจักมีกี่แดดฝน
ทางข้างหน้า...ช่างเถอะแค่ท้าทน		
แต่ข้างตนด้นเดินจักมีใคร
		
ขอมือเถอะ...จับมือกันร่วมฟันฝ่า	
ประสานตาว่าสู้ศัตรูไหว
ล้มเราลุกปลุกกันฟื้นยืนต่อไป		
มีหัวใจปรารถนาเป็นอาภรณ์
รอ...มือเธอ			
จักรอเก้อหรือไรให้สังหรณ์
ฝากคำถามศรัทธาในบทกลอน		
ก่อนหลับนอนฝันถึงเจ้า ดาวพระจันทร์