คนๆหนึ่งนั่งจมในวันหนึ่ง วันที่ซึ่งหงอยเหงาและเงียบหนาว มีสายลมอ้างว้างอยู่ทุกคราว คอยปัดเป่าให้รู้ยังหายใจ มีชีวิตอยู่ไปแค่พ้นผ่าน รักหอมหวานเป็นเช่นไรแม้ไม่เห็น ก็ยังหวังถึงหนึ่งคนช่วยมาเป็น กำลังใจให้คนที่อ่อนแรง มองเลยผ่านคู่รักที่หวานแหวว มองดูแล้วก็เศร้าให้ใจหาย ที่มือฉันมีเพียงความเดียวดาย ส่งยิ้มให้เมื่ออยู่กับตัวเอง ชีวิตฉันคงถูกสาปให้เศร้าโศก ถึงคู่รักจะล้นโลกก็ยังเหงา ปาดน้ำตาฝืนยิ้มให้กับเงา ของคนเศร้าอ้างว้างและเดียวดาย
20 กุมภาพันธ์ 2553 12:11 น. - comment id 1102395
เฮ้อ เรื่องมันเศร้า ฮือ ฮือ ต้องมีสักวัน ที่เป็นวันของเรา สิน่า ก็ได้แต่รอ ต่อไป
20 กุมภาพันธ์ 2553 15:47 น. - comment id 1102485
วันวันนี้ มีหลายเรื่อง จะเอื้อนเอ่ย แม่ทรามเชย คนเคยชิด จะฟังไหม ว่าวันนี้ ใจของฉัน ที่เคยสุข มาวันนี้ ทุกข์ระทม ระคนเศร้า คละเคล้า ใจหมอง ตาแห้งแล้ง ไม่ได้แกล้ง แสร้งว่าทุกข์ อย่างใครเขา ทุกข์เพราะคน ข้าง-ข้างใจ ไม่อิงคู่ ต้องนั่งเพ้อ ฉันคิดถึง คนึงหาเธอ เธออาจจะ คิดว่า เพราะฉันเหงา ถ้ามีคน เข้ามา ช่วยบรรเทา ฉันก็คง คลายเศร้า ลืมละไป แต่นั่น-นั่น คงไม่ใช่ ฉันแน่แน่ คนอย่างฉัน รักใคร รักจริง-จริง รักจิงใจ ไม่แสร้ง แกล้งว่ารัก ถึงอกหัก คงไม่ตาย เรื่องแค่นี้ แต่ถ้ามี คนต่อไป ผ่านเข้ามา ฉันคิดว่า คงนาน ที่จะตั้งต้น คนใจล้น รักเกินไป ใจเว้าแหว่ง ถ้าจะมาเติม ให้มันเต็ม อย่างเคยเคย จงละเลย มองข้าม คนอย่างฉัน ไปซะ...
20 กุมภาพันธ์ 2553 15:53 น. - comment id 1102488
ฤาลิขิตผิดแผกแทรกความเหงา ไข่วคว้าเงาเศร้าอยู่ดูถั่งถม แม้ในโลกโศกบ้างดั่งร้างตรม ใจระทมขมขื่นสะอื้นเบา....