ยังไม่มีใครเลยฉันเอ่ยรัก ผูกสมัครหัวใจให้คิดถึง ยังไม่มี ภาระ...แห่งคะนึง ยังไม่ซึ้ง ไม่รู้จากผู้ใด เธอเปลี่ยนเป็นคนสำคัญฉันรู้สึก เหมือนรำลึก...รอยฝันอันหวามไหว เหมือนเธอมาแฝงตัวตรงหัวใจ แต่เธอมาเมื่อใดไม่รู้เลย แม้จะคอยปิดปากก็อยากบอก ว่าภายนอกนิ่งไว้...แต่ใจเผย เพียงแต่เก็บไออุ่นที่คุ้นเคย ฝากรำเพยลมพัดที่แผ่วเบา ฝากเอาคำสารภาพ...คนบาปรัก ความแน่นหนัก...สะกดกั้น...มันโง่เขลา เธอทนช้ำเท่าไหร่ให้มีเรา โปรดหยุดเศร้า...ตลอดไป...ให้สัญญา หากเธอเจ็บจงร้องไห้ใกล้ใกล้ฉัน จะปลอบพลัน...แม้ข้างในปวดใจกว่า ร้องเถอะร้องไห้ช้ำทิ้งน้ำตา เพราะภายหน้า...จะไม่มี...ที่ช้ำใจ ดอกกุหลายช่อใหญ่สีแดงสด มิอาจทดแทนรัก...เคยผลักไส ยอมคุกเข่าอย่างนี้ทุกทีไป หวังเพียงให้รักกัน...นะสัญญา สุขสันต์วันแห่งความรักครับ ฐปนวุธ
8 กุมภาพันธ์ 2553 19:17 น. - comment id 1097362
หวาน ๆ ดีนะครับ หายไปนานเลยนะเนี่ย
8 กุมภาพันธ์ 2553 19:32 น. - comment id 1097376
หวานละมุน..จน หน้านี้ สงสัยมดเข้าแถวมาแน่เรย คริคริ
8 กุมภาพันธ์ 2553 20:57 น. - comment id 1097418
เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ค่อยเป็นค่อยไป และงดงามค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2553 21:28 น. - comment id 1097444
ขอบคุณทุกท่านนะครับ
9 กุมภาพันธ์ 2553 02:58 น. - comment id 1097520
วันแห่งความรัก... คำว่ารักงดงามเสมอนะคะ