ไฟใดรุมรุ่มรุ้ม....................สุมทรวง ไฟรักลวงล่วงล้วง.....................ห่อนแก้ เกินจักทวงท่วงท้วง..................ทานอยู่ รอรักแทแท่แท้........................เท่านั้นบรรเทา ความเหงาเงาเง่าเง้า............เงียบงัน เกินคาดคันคั่นคั้น....................คิดได้ เขาหยามยันยั่นยั้น...................หยันเกียรติ เพียงหลอกใชใช่ใช้..................เช่นชู้เริงรมย์ ระทมตรมตร่มตร้ม...............ดวงมาน ปวดร้าวปานป่านป้าน................เปรียบได้ เจ็บจนอานอ่านอ้าน...................เจียนคลั่ง โอ้เอ๋ยใจใจ่ใจ้...........................ทุกข์ท้อทรมาน ร้าวรานกลุมกลุ่มกลุ้ม............กมล ใจปี้ปนป่นป้น............................แหลกแล้ว ทุกข์ทนตนต่นต้น.......................เดียวดาย ดังเศษแกวแก่วแก้ว..................ถูกทุบแตกพัง ยังใฝ่เฝาเฝ่าเฝ้า....................ฝันหา รักแท้ถาถ่าถ้า.............................เลือกได้ ชุบจิตขาข่าข้า..............................เอิบอาบ รอวันใสใส่ใส้.............................ฟากฟ้าหลังฝน สักฅนขอข่อข้อ........................รอคอย เหมือนหิ่งหอยห่อยห้อย................ใต้ต้น ลำพูสอยส่อยส้อย..........................หาคู่ หวังสักหนห่นห้น..........................พบรักจริงใจ **********************************************************
7 กุมภาพันธ์ 2553 18:18 น. - comment id 1097045
แวะมาอ่านผลงานครับ
7 กุมภาพันธ์ 2553 18:25 น. - comment id 1097058
อ่านแล้ว ต้องรับทานยาพาราฯ มะเนี่ย เหมือนอกหักนะคะ แต่ยังลั้นลาออก อิอิ...
7 กุมภาพันธ์ 2553 18:49 น. - comment id 1097069
โคลงรักเหมือนพูดติดอ่าง..คิดไป สบายใจเป็นไรมีเล่นทีท่า จะติดอ่างติดรักติดสักครา ได้เวลาเล่นอักษรยอกย้อนรัก .
7 กุมภาพันธ์ 2553 19:10 น. - comment id 1097072
มาอ่านผลงานนะพี่ไม่เคยแต่งโคลงเลย ขออ่านนะครับ
7 กุมภาพันธ์ 2553 20:24 น. - comment id 1097088
ก็แปลกดีนะคะ...เพราะไปอีกแบบนึง...
7 กุมภาพันธ์ 2553 20:39 น. - comment id 1097096
แวะมาเยี่ยมครับ ตอนนี้ผมไม่ได้เล่นหมวด กลอนเลย แต่ไปเล่นหมวดร้อยแก้วครับกำลัง สนุกๆอยู่ครับ คิดถึงเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2553 21:07 น. - comment id 1097110
โคลงอักษรสามหมู่แต่งยากเลยนะครับนั่น สวัสดีครับ สุริยันต์
8 กุมภาพันธ์ 2553 08:05 น. - comment id 1097139
แวะมาอ่านค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2553 08:08 น. - comment id 1097141
ไปไหนมา คิดถึงจังเลย ถึงไม่มีใครอ่าน แต่มีเพียงเธอคนเดียวที่อ่านของฉันก็พอแล้ว ..ป้าดอะไรจะหวานขนาดนั้น ...... เออ..แปลกดีจังใช้ได้เลยที่เดียวพี่ยังไม่ได้ลองแต่งเลย เอาไว้โอกาสหน้านะ.. ....รกน้องเสมอ
8 กุมภาพันธ์ 2553 10:24 น. - comment id 1097182
แวะมาทักทายสุดปลายฟ้า กับมหาสินธุมาลี.. สุขอย่าได้สร่าง
8 กุมภาพันธ์ 2553 11:27 น. - comment id 1097203
4...... มาตามลุงจุดกลับบ้าน อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2553 10:50 น. - comment id 1097211
เก่งแท้..แต่เศร้านะค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2553 13:35 น. - comment id 1097228
อยากทายอ่ะค่ะ แต่ไม่เข้าใจโจทย์ อิอิ แปลกดีนะคะโคลงผัน
8 กุมภาพันธ์ 2553 15:27 น. - comment id 1097255
หวัดดีขอรับ...ท่านสุริยันต์... อืมมมมม....เนื่องจากว่า...ในโคลง... มีชั้นเสียงวรรณยุกต์... ซึ่งมีการเพี้ยนเสียง...อยู่... จึงพามึนเลยขอรับ...อิอิ ไฟใดรุม...........สุมทรวง ไฟรักลวง............ห่อนแก้ เกินจักทวง.........ทานอยู่ รอรักแท้.........เท่านั้นบรรเทา ความเหงาเง้า..........เงียบงัน เกินคาดคั้น...........คิดได้ เขาหยามยั่น..........หยันเกียรติ เพียงหลอกใช้.........เช่นชู้เริงรมย์ ระทมตรม...............ดวงมาน ปวดร้าวปาน.......เปรียบได้ เจ็บจนอาน..........เจียนคลั่ง โอ้เอ๋ยใจ........ทุกข์ท้อทรมาน ร้าวรานกลุ้ม............กมล ใจปี้ป่น.........แหลกแล้ว ทุกข์ทนตน........เดียวดาย ดังเศษแก้ว.........ถูกทุบแตกพัง ยังใฝ่เฝ้า...........ฝันหา รักแท้ถ้า..........เลือกได้ ชุบจิตข้า...........เอิบอาบ รอวันใส..........ฟากฟ้าหลังฝน สักฅนขอ.........รอคอย เหมือนหิ่งห้อย.......ใต้ต้น ลำพูสอย.......หาคู่ หวังสักหน.......พบรักจริงใจ ถูกกี่เปอร์เซนต์...ก็ไม่รู้...ขอรับ...อิอิ...
8 กุมภาพันธ์ 2553 19:11 น. - comment id 1097299
ดีจ้าคุณครูกระดาษทราย ขอบคุณครับ แบบว่าอาจจะดูเลื่อนลอยนิดนึงนะครับ เพราะโคลงแบบนี้เพิ่งจะหัดแต่งครับ นึกออกแต่เรื่องใกล้ตัว เรื่องไกลตัวยังนึกไม่ออกเลยแต่งได้แบบนี้ครับ ดีครับพี่หมอ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ หวัดดีจ้าคุณปรางทิพย์ แหมถึงจะอกหักและเจ็บแค่ไหน นั่นคือหัวใจเรายังเต้นอยู่ครับ ยิ่งเราร้องไห้จนตัวโยนก็ตามเถอะ เพราะฉะนั้นเลยไม่อยากจะเศร้าเท่าไหร่ครับ ชีวิตยังมีเรื่องบันเทิงอีกเยอะ สวัสดีครับคุณจุด...ยิ้มแฉ่ง ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยมชมโคลงของผมครับ สวัสดีครับพี่ป๋องปุ๋ย...ใจคอจะไม่ย้อนกลับไปใช้ชื่อเดิมแล้วเหรอ (ป่องปุ๋ยน่ะครับ) ชื่อกสิณที่ดูห่างเหินชอบกลนะครับ แต่ก็ยังรักพี่เสมอนะครับขอบคุณที่มาเยี่ยมชมผลงานน้องชายคนนี้นะ ดีจ้าน้องคมดาบฯ อืม...แบบว่าพี่เป็นฅนแปลก ๆ น่ะครับเลยชอบทดลองอะไรแปลก ๆ แต่ความจริงในสมัยโบราณตอนกรุงศรีอยุธยาท่านมหาราชครูบิดาของศรีปราชญ์ท่านก็ได้แต่งโคลงแบบนี้ขึ้นมาครับ แต่เพราะกว่าของพี่เยอะเลย... หวัดดีครับอาจารย์แก้วประเสริฐ มิน่าล่ะครับเห็นหายไปเลย ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยมชมผลงานของผมนะครับ สวัสดีครับคุณหมอธันฯ แต่งยากครับผมเลยแต่งได้แค่เนี้ยเอง เทียบกับต้นตำรับห่างกันฅนละชั้นฟ้าเลยครับ หวัดดีจ้าน้องแกงเขียวหวาน ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนนะครับ คิดถึงเสมอครับ ดีจ้าพี่ศรี แบบว่าไม่ค่อยสบายน่ะครับ นอนฅอตกหมอนเจ็บมากเลย แล้วก็เอี้ยวฅอไม่ได้ เลยห่าง ๆ ไปครับ ยังไงก็คิดถึงพี่นะครับ สวัสดีครับคุณคอนพูทน ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายนะครับ สุดปลายฟ้านี่หมายความว่าอยู่ต่างประเทศหรือเปล่าครับ หวัดดีจ้าคุณน้ำตาลหวาน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ หวัดดีจ้าคุณฉางน้อย ขอบคุณครับที่มาตามลุงจุดกลับบ้านหลังจากที่ได้เม้นท์ให้ผมแล้ว...นิ..หุหุ หวัดดีจ้าคุณเพียงพลิ้ว แบบว่าอยากให้ทายว่าแต่ละวรรคใช้เสียงอะไรไงครับเช่น ไฟใดรุมรุ่มรุ้ม..สุมทรวง ตอบคือใช้คำว่ารุมครับ....แบบเนี้ยน่ะครับ ดีครับคุณกีรติ สุดยอดไปเลยครับท่าน เอาไปเต็มร้อยเลยนะท่าน แต่ผิดข้อนึง เขาหยามยั้น...หยันเกียรติครับ นอกนั้นถุกหมดเลย เก่งจริง ๆ เลยท่านขอคารวะ ดีครับน้องหนม ไม่เป็นไรอ่านใหม่ หรือถ้าไม่เข้าใจลองดูคำตอบของพี่กีรติได้ครับ พี่กีรติเค้าเก่งมากตอบได้หมดเลยครับ โคลงนี้เป็นโคลงโบราณครับ แต่เอามาประยุกต์ให้เป็นโคลงสมัยใหม่อาจจะยังไม่คุ้นกันครับ ศึกษาต่อไปนะจ๊ะ....พี่จะเอาใจช่วย
8 กุมภาพันธ์ 2553 18:38 น. - comment id 1097309
งง
8 กุมภาพันธ์ 2553 19:45 น. - comment id 1097387
ดีค่ะ เนื้อความเศร้าแต่อ่านแล้วเพลิน ขอให้เจอรักแท้เร็วๆนะคะหิ่งห้อย
8 กุมภาพันธ์ 2553 20:38 น. - comment id 1097406
แวะมาอ่านผลงานครับผม
8 กุมภาพันธ์ 2553 22:10 น. - comment id 1097472
กลบทเขียนยาก อยากเขียน แต่เขียนแล้วปวดหัว ฝีมือเรายังไม่ถึง คนกรุงศรีฯอยู่บางปะอินเหมือนกัน
9 กุมภาพันธ์ 2553 07:30 น. - comment id 1097543
มาเยื่อมชมผลงานครับ ยังยอดเยื่อมเหมือนเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2553 10:23 น. - comment id 1097607
ไฟลมปานป่านป้าน รุมทรวง ไฟลุกเราเร่าร้วง บ่วงรั้ง นานยิ่งหวงห่วงห้วง หลงเสน่ห์ เกินจักยากยับยั้ง นี่นี้คลายปมฯ
10 กุมภาพันธ์ 2553 20:02 น. - comment id 1098086
1 รุม..ลวง...ท้วง...แท้ 2 เงา...คั้น....ยั่น...ใช้ 3 ตรม...ปาน...อ่าน...ใจ 4 กลุ้ม...ป่น...ตน...แก้ว 5 เฝ้า...ถ้า...ข้า....ใส 6 ขอ....ห้อย...สอย....หน แหะๆๆ ถูกหมดไหมหนอท่านพี่ ชวนให้คิด....และสงสัยว่า จะผิดกี่คำ ที่ตอบไป