เราพบกันวันนี้ยังมีค่า มองท้องฟ้าชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝน หลังจากที่หมอกฝ้ามาปิดปน ให้กมล คนดี นี้เขวไป ฉันไม่เคยคิดโกรธโทษใครผิด เธออาจคิดมากล้นจนหวั่นไหว เพียงอารมณ์วูบเดียวที่เหนี่ยวใจ ก็พาให้ลืมคิดผิดชอบตน ฉันดีใจที่เราได้เข้าจิต ลืมความคิดที่ใจไร้เหตุผล หันมารับความจริง-ทิ้งกังวล จึงกมลสองเราเข้าใจดี เราพบกันวันนี้มีค่ายิ่ง เพราะความจริงจากใจย่อมไม่หนี ศรัทธา ที่เคยซึ้งจึงทวี เริ่มไมตรีเช่นเก่า เราให้กัน