หน้าส่วนตัว
ไม่มีแล้ว ดาวทอง ที่ปองหวัง
หมดกำลัง แรงจิต จะคิดหมาย
ก็ทางเลือก มากล้น กลอุบาย
ฉากสุดท้าย ที่เห็น เป็นมายา
เมื่อคาดหวัง สิ่งใด ในชีวิต
ยังมีสิทธิ์ ดั้นด้น เสาะค้นหา
ที่เห็นเรือง อร่าม แลงามตา
เป็นดารา หรือหิน ดินโคลนตม
จากนิยาม ความจริง สิ่งทั้งผอง
ฤๅจะปอง ดังใจ หมายสุขสม
ก็เบื่อกับ วาจา หวานคารม
อกระทม มามาก จึงอยากไกล
น้ำตาเธอ รินแต้ม แก้มทั้งสอง
มีคนจอง จ้องซับ รับขวัญให้
แต่น้ำตา ของฉัน นั้นตกใน
แม้กล้ำกลืน ฝืนไว้ ยังไหลริน
เถอะจงเลิก คิดถึง ไม่ซึ้งแล้ว
เหมือนหมดแวว คืนกลับ คงลับสิ้น
หวังว่าเป็น ดาวทอง ของชีวิน
แค่เศษดิน เอาเปรียบ มิเทียบกัน
เลิกอยากเป็น ดาวทอง ของใครอีก
ขอหลบหลีก หมู่ชน คนเย้ยหยัน
จะทำเฉย เยือกเย็น เป็นเดิมพัน
รอคอยวัน เวลา ......มันชาชิน
ขอบพระคุณที่เข้าชม
คนกรุงศรี ฯ
คนกรุงศรี 3 ก.พ. 2553 23:08 น. - ID 132763 
1120
2
0
4 กุมภาพันธ์ 2553 00:00 น. - comment id 1095641
เพราะมากเลยครับ ชอบความหายจัง ขอเก็บไว้ไว้หน่อยนะครับ อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2553 00:07 น. - comment id 1095643
โลกของมนุษย์ก็เป็นเช่นนี้แหละครับสามารถ เปลี่ยนแปลงสถานะของตัวเองตลอดเวลาครับ แวะมาอ่านครับ
4 กุมภาพันธ์ 2553 01:49 น. - comment id 1095675
บทกลอนดีมากค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสิ่งสมมุตินะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2553 16:01 น. - comment id 1095987
แม้ช้ำก็ต้องทำใจ ไม่นานเท่าไหร่ก็ชาชิน แต่ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นรนค้นหารักกันต่อไป
4 กุมภาพันธ์ 2553 16:37 น. - comment id 1096011
ขออวยพรให้เป็นเจ้าของดาวทองดวงนั้นนะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
