คาคืน

อนันต์

กาพย์ยานี ๑๑
   สิ้นคำ ถ้อยวาจา         หยดน้ำตา ก็ไหลริน
ทุกคำ  ที่ได้ยิน             คล้ายจะสิ้น ลมหายใจ
   สติ ก็ล่องลอย        สายตาพลอย เลือนลางไป
ฤๅยิน ด้วยเสียงใด         ก็อาจไม่ เข้าใจตน
   อกแน่น แล่นถึงคอ      น้ำตาคลอ สะอื้นปน
คำพูด คนหนึ่งคน          ยังเวียนวน ให้เจียนตาย
   หายใจ กลายเป็นหอบ    หาคำตอบ นั้นฤๅได้
อ่อนแรง ทั้งมือไม้          ใกล้จะกลาย เป็นคนบ้า
   ข่มตา ให้นอนหลับ       ก็โถมทับ ทั้งน้ำตา
เหตุการณ์ ก็ย้อนมา         ดุจจะฆ่า ให้คาคืน
   ราตรี นี้ยาวนาน         ฤๅจะผ่าน ให้ทนฝืน
นอนหลับ ยากพอตื่น         ให้กล้ำกลืน ภายในใจ
   แอบหวัง ว่าคืนนี้        น้ำตามี ให้ฝันไป
ตื่นมา ที่หวังไว้             ก็ไม่ใช่ ที่หวังมา				
comments powered by Disqus
  • ม่านแก้ว

    2 กุมภาพันธ์ 2553 07:02 น. - comment id 1094682

    41.gif41.gif41.gif36.gif
  • ปรายฝน

    2 กุมภาพันธ์ 2553 12:45 น. - comment id 1094789

    แต่งดีค่ะ ใช้คำได้หลากดีนะ เห็นภาพความเศร้า 41.gif41.gif41.gif41.gif8.gif8.gif8.gif
  • ปรางทิพย์

    2 กุมภาพันธ์ 2553 21:48 น. - comment id 1095094

    ชื่นชมค่ะ
    36.gif36.gif36.gif
  • พี่ออย

    5 กุมภาพันธ์ 2553 22:34 น. - comment id 1096573

    กลอนเศร้าจัง
    
    สู้ๆ นะคะ พี่จะเป็นกำลังใจให้น้องชายคนนี้เสมอ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เป็นวันใหม่แล้ว :D

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน