เพียงยลอักษรเจ้า ในกลอน อกพี่ดังถูกศร ทิ่มไห้ ทุกวันมิลดทอน ปองอ่าน จิตพี่วนเวียนใกล้ แต่เนื้อความกลอน กลอนโศกขมขื่นแท้ ทรามวัย เพียงอ่านทำหัวใจ ร่ำร้อง เหมือนกลอนบ่งความใน ใจเจ็บ จึงแต่งแสดงก้อง ว่าเจ้าร้าวราน เจ็บหนักขนาดนั้น เชียวหรือ กลอนร่ำเสียงฮือฮือ สื่อได้ เพียงยลบทกลอนถือ จับจิต เจ็บนา ใจพี่ถึงครวญไห้ เพราะเข้าใจนาง
26 มกราคม 2553 09:08 น. - comment id 1091152
เรียงรอยคำพร่ำเพ้อ........พรูนัย หวังหนึ่งคนเข้าใจ............เจ็บนี้ รักขมข่มฉันใด................ดับปวด ปร่าเฮย ครวญคร่ำยากหลบลี้........รวดร้าวตลอดกาล มอบความเข้าใจเพียงน้อยพอมีกำลังใจนะคะ
26 มกราคม 2553 09:23 น. - comment id 1091167
แวะไปอ่านกลอนสาวไหนมาคะพี่....เอากลับมาอินไปด้วยซะงั้น.... ชอบโคลงของพี่กิตติเวทย์จังเลยค่ะ...ไพเราะทุกที..... พี่เคยเขียนกลอนแล้วออกมาไม่ได้ดังใจ(คนอื่น)บ้างมั้ยคะ......
26 มกราคม 2553 09:42 น. - comment id 1091178
ไพเราะ พาให้เข้าใจอารมณ์
26 มกราคม 2553 09:45 น. - comment id 1091181
๐ เมื่ออักษรสลักถ้อยร้อยคำหว่าน มาขับขานวันวานข่มบ่มซ้ำหนอ เมื่อหัวใจได้แต่เจ็บเก็บทางรอ คนพะนอที่เคยใกล้เขาไกลตา ๐ เมื่ออักษรวอนย้ำคำข่มขื่น พี่มายื่นความเข้าใจใช้ห่วงหา ดั่งพบมิตรชิดเชื้อเจืออุรา โอ้พี่ยายังซึ้งจิตคิดเห็นใจ.....
26 มกราคม 2553 10:35 น. - comment id 1091207
1 คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณกับโคลงเพราะๆ สุขสดชื่นวันอังคารนะครับ
26 มกราคม 2553 10:37 น. - comment id 1091209
2 น้องคมดาบนารี แหม..เล่นเอาพี่ปลื้มเลย...เอิ๊กๆๆ ดีใจที่ชอบครับ... อาจเป็นเพราะเราชอบเข้าใจคนอื่นมั้ง
26 มกราคม 2553 10:41 น. - comment id 1091213
3 คุณใบคา ไพเราะพาให้เข้าใจอารมณ์ อาจเพราะผมแต่งตามความรู้สึก สื่ออักษรความหมายที่ใจนึก จึงย้ำลึกความนัยให้ใจ...อิน ขอบคุณที่แวะมาครับ..
26 มกราคม 2553 10:48 น. - comment id 1091219
4 น้องนางฟ้า อักษรคำย้ำนัยให้รู้สึก ว่าส่วนลึกเจ็บหนักเพราะรักขม หรือมีสุขเพราะรักภักดิ์ภิรมย์ เพียงแค่ชมก็รู้ได้ในบทกลอน อ่านกลอนเจ้าเข้าใจอักษร มีหลายตอนร่ำไห้มิถ่ายถอน ถึงบางบทย้ำคำในทุกตอน ยามพี่อ่านอกสะท้อนตามกลอนไป
26 มกราคม 2553 11:18 น. - comment id 1091229
กลอนใดใคร ส่งเสียง ดังฮือฮือ เสียงนั้นหรือ คือเสียง ที่ร่ำไห้ โหยหาเพียง อดีตที่ ลาลับไป กิตติเวทย์นั้นไซร้จึง....เข้าใจนาง.....
26 มกราคม 2553 12:14 น. - comment id 1091251
10 ชุ๊บ
26 มกราคม 2553 12:40 น. - comment id 1091265
9 โอ้ละหนอ โอ้ละหนอเป็นใครที่ไหนหนอ จึงมาต่อโคลงกลอนอักษรศิลป์ บอกว่าเราเข้าใจในยุพิน จึงได้ยินความนัยไขออกมา ยินดีที่ได้ทักทาย...ครับ มาชื่อแปลกๆทีไร นึกถึงม่านแก้วทุกที.เลย..555
26 มกราคม 2553 12:42 น. - comment id 1091267
10 คุณโคลอน ตัวอะไร..อ๊ะ หน้าเขียวปั๊ด..เลย.. มายกนิ้ว...ให้ด้วย..
26 มกราคม 2553 12:42 น. - comment id 1091268
โคลงเพราะมาก เพิ่งได้อ่านโคลงที่ถ่ายทอดได้รัดกุทในความหมายเลยครับ
26 มกราคม 2553 12:53 น. - comment id 1091275
13 คุณอินสวน ก็พยามให้ถึงที่สุดครับ ในการแต่งแต่ละครั้ง.... ดีใจที่ชอบครับ.. ... .. บ่ายนี้คงไม่ได้มาตอบ comment นะครับ.. ....ถึงค่ำเลยเชียวเรา...
26 มกราคม 2553 15:39 น. - comment id 1091347
อยากแต่งได้อย่างนี้บ้างจังงงงงงงง อิอิอิ ชอบค่ะ
26 มกราคม 2553 16:21 น. - comment id 1091385
อืมภาษาสื่อสาร เขียนอ่านบอกบอกนัย ให้รู้และเข้าใจ ทุกสิ่งอย่างดังต้องการ
26 มกราคม 2553 23:25 น. - comment id 1091657
เป็นไปได้หรือเปล่านี่ ไม่แน่.. อยู่ที่คนอ่านอ่ะ...
27 มกราคม 2553 02:45 น. - comment id 1091711
ดีนะคะที่เข้าใจ ป่านนี้สาวเจ้าคงหาย โศกแล้วน่ะ.... นางครวญหวนร่ำไห้ เหลือเกิน กลอนร่ายใจยับเยิน แหลกแล้ว ความนัยขื่นเขาเมิน ไกลห่าง หวังพี่ปลอบดวงแก้ว โศกสิ้นจางหาย