ดินเจ้าสูงสุดสอยคนต้อยต่ำ เพียงทนช้ำคำเธอละเมอหลง จะเอื้อมดินกินดาวอัสดง อีกกัลป์คงป่ายถึงเพื่อซึ้งพาน ด้วยยังเข็ญเวรกรรมผูกจำจอง เสียงกรีดร้องเวทนามหาศาล กี่ตายฟื้นวัฏจักรทรมาน อินทรีย์ญาณยังกล้าจะเพียงดิน ร้อนและรุ่มรุมเร้าดังเผาจิต ซากชีวิตเศษผีให้ติฉิน ยิ่งรุกไล่ยิ่งไกลธรณิน หากหมายบินคงสิ้นทั้งวิญญาณ์ ขอทนทุกข์ในนรกอเวจี เพื่อหลีกหนีทุกข์ร้ายสิเน่หา ขอจำจดรสร้ายกัลปา เพื่อชินชาหากว่าจะเอื้อมดาว จะกินดินปีนป่ายขึ้นไปฟ้า เพื่อรินหลั่งน้ำตามาจากหาว อรุณเก็จเพชรมณีที่วับวาว ถึงฝนร้าวข่าวเศร้าให้เจ้ามอง จะเอื้อมดินกินดาวที่พราวฟ้า เพื่อรุกไล่เทวาอย่างจองหอง จึงค้นหากามเทพมาคุมครอง แล้วโก่งศรปักน้องให้ต้องใจ แต่เอื้อมดินดินสูงมิอาจคว้า จะเอื้อมฟ้ากินดาวได้ไฉน ขอทนทุกข์เมืองนรกอีกต่อไป อย่าหมายได้ในฝันอันไม่มี... กฤตศิลป์ ชินบุตร 22 มกราคม 53 บรรณาศรม
กฤตศิลป์ ชินบุตร 22 ม.ค. 2553 10:16 น. - ID 132388 
1137
3
0
22 มกราคม 2553 11:12 น. - comment id 1089388
แวะมาเยี่ยมค่ะ อิอิอิ เพราะจังเลยค่ะ
22 มกราคม 2553 11:16 น. - comment id 1089437
เพราะมากค่ะ
22 มกราคม 2553 13:08 น. - comment id 1089527
ฝันให้ไกลไปให้ถึง ยังใช้ได้อยู่ไหมนะ
22 มกราคม 2553 23:51 น. - comment id 1089817
ชื่นชมครับ
23 มกราคม 2553 19:32 น. - comment id 1090090
เหมือนตัวอะไรสักอย่างนะคะ อยากจะกินแต่กินไม่ได้ ทุกขเวทนา ถ้อยคำกินใจค่ะ
24 มกราคม 2553 05:47 น. - comment id 1090251
น้อยใจใครหนอถึงพ้อซะเจ็บปานนั้น อยู่ที่ไหนอย่างไรไม่สำคัญ แต่อยู่ในใจนั้นมิห่างหาย ยังห่วงหาอาลัยไม่เสื่อมคลาย จะเชื่อมสายสัมพันธ์นิรันดร์กาล แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะคะ
24 มกราคม 2553 12:14 น. - comment id 1090443
ขอบคุณ คุณยายแม่มดที่กำนัลน้ำใจให้ และคุณแกงเขียวหวานที่มอบกำลังใจให้นะครับ สำหรับก้าวที่...กล้าก็ขอบคุณเกินพรรณาครับ ท่านสุริยันต์ จันทราทิตย์ ที่มอบความชื่นชม คุณปรางทิพย์ที่มอบความรู้สึกเข้าใจ และนรสิริ ที่เข้ามาชม ท้ายสุดขอบคุณเพื่อนพี่และทุกคนในบ้านกลอนที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้กฤตศิลป์ครับ
25 สิงหาคม 2553 21:29 น. - comment id 1153020
เป็ฯกำลังใจให้พี่ชายน๊าคะ ^___^
19 กันยายน 2553 14:07 น. - comment id 1157160
มาเยี่ยมชม ให้แรงใจครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
