ปากกาด้ามนั้น ฉันวางมันไว้ในกล่องเก็บของ ปิดผนึก ผูกด้วยริบบิ้นสีทอง และไม่คิดเปิดกล่อง เพื่อหยิบมันขึ้นมา นานแสนนานคล้ายจะลืมเลือน เมื่อบางสิ่งย้ำเตือน คิดกลับไปค้นหา แต่จะสำคัญอะไร...ก็แค่ปากกา เก็บไว้อย่างเดิมดีกว่า จนเธอเข้ามา...คนดี เธอคือแรงบันดาลใจ และแล้วกล่องที่ปิดไว้...ก็ถูกเปิดออกในวันนี้ ปากกาคงสภาพเดิม ฉันหยิบมันขึ้นมาอีกที เขียนสื่อความรู้สึกที่มี ทั้งที่ไม่คิดบอกใคร อยากขอบคุณเธอสักล้านคำ ที่ทำให้ปากกาด้ามนั้น...กลับมาอยู่ในมือได้ใหม่ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าฉันยังมีหัวใจ คำว่ารักที่เขียนไว้ ฉันมอบให้เธอ
21 มกราคม 2553 10:06 น. - comment id 1088949
ดีค่ะ ให้กำลังใจ
21 มกราคม 2553 10:07 น. - comment id 1088950
เล่นกลอนอกรักมาแล้ว คราวนี้ขอปล่อยแนวบอกรักบ้าง เพื่อเป็นการหักอารมณ์ ทั้งคนอ่านและคนเขียน จะได้ไม่เศร้าจนเกินไป รักนะ...จุ๊บจุ๊บ
21 มกราคม 2553 10:15 น. - comment id 1088956
ดีใจด้วยนะ
21 มกราคม 2553 10:28 น. - comment id 1088959
แหม..อยากรู้จังว่าใครให้ปากกาด้ามนั้น หวังว่าคงมีความสุขนะคะ
21 มกราคม 2553 10:31 น. - comment id 1088960
กลอนน่ารักจังเลยค่ะ น่ารักเหมือนเจ้าของกลอนแน่เลย อิอิอิ
21 มกราคม 2553 12:22 น. - comment id 1089012
ขอบคุณ
21 มกราคม 2553 13:03 น. - comment id 1089025
พงพัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ +-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ทิวไม้ ขอบคุณค่ะ +-+-+-+-+-+-+-+-+-+ นางฟ้าซาตาน หวังว่าคุณคงมีความสุขเช่นกันค่ะ แล้วเข้ามาอ่านกลอนอีกนะ +-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ยายแม่มด ดีใจที่มีคนชอบกลอน อ้อ..กลอนน่ารัก และเจ้าของก็น่ารักจริงๆ อิอิอิ (หลงตัวเองซะงั้น) คนอ่านกลอนก็น่ารักเช่นกันค่ะ +-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ไร่ผาสุก กาญจนบุรี ขอบคุณเช่นกันที่เข้ามาอ่านและทักทายค่ะ +-+-+-+-+-+-+-+-+-+
21 มกราคม 2553 13:29 น. - comment id 1089039
ดีจร้า.... ปากกาด้ามนั้น.... โฮ้เฮ่ะ....มีที่มาๆ...อิอิ ดีคับ....คำนึง...โดยรอบ...นับถือๆ....
21 มกราคม 2553 16:58 น. - comment id 1089157
กลอนเพราะจัง คุงเพื่อน
21 มกราคม 2553 18:00 น. - comment id 1089171
kirati ขอบคุณสำหรับความนับถือ ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แต่เขียนระบายไปตามอารมณ์ค่ะ ปากกาด้ามนั้น...มันมีที่มาจริงๆ ทำให้ผู้หญิงคนนี้ได้มาปรากฎตัวที่นี่ไง +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ KeK เพื่อนรัก ขอบคุณสำหรับคำชม "...คิดถึงจังคิดถึงเพื่อน ...ไม่ลืมเลือนเรื่องวันวาน ...มิตรภาพยังหอมหวาน ...แม้เนิ่นนานยังห่วงใย" จะรอวันที่เราได้พบกันนะ คุงเพื่อน
21 มกราคม 2553 22:43 น. - comment id 1089270
ปากกาด้ามสำคัญซะด้วย.. สำคัญตรงที่ใช้เขียนคำว่า " รัก " อ่ะเน๊อะ
21 มกราคม 2553 23:01 น. - comment id 1089278
ดีใจด้วยนะปากกาด้ามนั้น ที่ทำให้คนที่เคยผูกพันกลับมาใช้ใหม่ ดีใจด้วยนะที่เปิดกล่องสีทองมาไว้อยู่กับใจ กลับมาเดินเส้นทางเดิมเส้นใหม่ที่เคยมี ผิดกับฉันลิบลับ กับความผูกพันที่มืดดับในตอนนี้ ไม่มีใครช่วยได้หยิบปากกาเล่มเดิมที่เคยมี มาเขียนความรู้สึกดีดีให้ใครบางคน ดีใจกับเธอด้วย ที่มีคนมาช่วยหยิบยื่นความสุขล้น บางกาด้ามนั้นคงดีใจที่ช่วยใครไว้หนึ่งคน ให้กลับมาสู่โลกที่มีตัวตนมีหัวใจ เพราะดีนะคะ
22 มกราคม 2553 09:07 น. - comment id 1089341
ซึ้งครับ..แม้ของเล็กๆน้อยๆที่มอบให้เรา..เราก็เก็บ ไว้อย่างดี..เวลาหยิบขึ้นมาดูทีไร..ทำให้เรานึกถึง เจ้าของครับ..และมีความสุขด้วย..ทำไปเถอะครับ อะไรที่ทำให้เรามีความสุข..ก็ทำได้ครับ
22 มกราคม 2553 10:20 น. - comment id 1089410
หวัดดีคับ....ที่ว่า...คำนึงโดยรอบ...อ่ะ... หมายถึงที่คุณเล็กเมนท์ไว้ใน คห.ที่2 อ่ะ จร้า...อิอิ...
22 มกราคม 2553 22:38 น. - comment id 1089776
คุณเก่งจริงๆ เขียนแนวไหนก็ไพเราะและลึกซึ้งทั้งนั้นเลยค่ะ ยอดเยี่ยมจริงๆ
22 กุมภาพันธ์ 2554 03:06 น. - comment id 1184858
ปากกาด้ามนั้น ฉันจะเก็บมันไว้มันไว้ในกล่องใบเก่า ปิดผนึก เปลี่ยนริบบิ้นเป็นสีเทา ไม่อยากใช้ให้ปวดร้าวอีกต่อไป มันคือปากกาอาถรรพ์ คอยสาปให้ใจสั่นทุกวันที่ใช้ เขียนคำว่ารัก ไม่ว่าจะมอบให้ใคร คำว่าเหงาเกิดขึ้นในใจทุกที แม้กระทั่งเขียนให้เธอ หัวใจไม่เคยอ่านเจอคำคำนี้ เป็นเพียงลายเส้นจางๆ... ...คุณค่าและความหมายไม่มี หมดแรงบันดาลใจดีดี... ...พอกันที จะไม่เขียนอีกต่อไป เก็บไว้ให้นาน ลืมได้ยิ่งดี ลืมว่าเคยมี ลืมว่าเก็บไว้ที่ไหน จะไม่ยอมให้ปากกากลับมาอยู่ในมือได้ใหม่ ปล่อยเวลาพาให้หมึกแห้งไป... ...ใช้เขียนอะไรไม่ได้อีกเลย