ภายใต้ค่ำคืน.. ยังไม่อาจฝืนข่มตาหลับ จนแสงจันทร์จะลาลับ อาทิตย์จะกลับ...สว่างอีกครา .. ไร้ผ้าห่มอุ่น.. ไอหนาวช่างทารุณ..หนักหนา ในขณะที่เดียวดาย..ทุกข์ - ล้า ความเป็นไปใยจึงเย็นชา..ใยไม่อาทร .. ฟ้าจ๋าฟ้า.. เห็นไหมว่า..ใครคนหนึ่งรุ่มร้อน ทำไมความรัก..ถึงได้ถูกบั่นทอน ฟ้าตอบคำถามได้ไหม..ก่อน... ..ก่อนใครคนหนึ่งนั้น.. จะสิ้นใจ .. ..ภายใต้ดวงตา ..มีเหงาซ่อน และในผ้าห่มผืนบางอ่อน..ร้าวรอนไหว ฟ้าไม่รู้.-- ใครคงไม่รู้.. มันมากกว่าทุกข์ใจ เมื่อคนเคียงข้างเขาเปลี่ยนไป.. ...เมื่อเขาหมดใจ... จะรักกัน ++++++++++++++++++++ .. ..ผมเขียนด้วยจินตนาการน่ะครับ อิงเรื่องจริงนิด ๆ ..พอหอมปากหอมคอ เบื่อกลอนเศร้าๆ เหงาๆ ของผมรึยังครับ จะได้ลองเปลี่ยนแนวเขียนดูบ้าง อยากมองโลกให้สวยขึ้นน่ะครับ.. ผมจะพยายาม.. ผมจะลองดู.. ^__^
15 มกราคม 2553 14:23 น. - comment id 1086376
15 มกราคม 2553 14:40 น. - comment id 1086386
..กลอนเศร้า ๆ เหงา ๆ ไม่เคยน่าเบื่อค่ะ การได้จมดิ่งลงอย่างสงบ ๆ ในความร้าวราน มันก็ดีนะคะ.. นู๋ว่าดีสำหรับหัวใจ ที่จะได้ทำความเข้าใจมันให้มากขึ้น ได้ยอมรับอย่างเต็มภาคภูมิ อย่างน้อยหัวใจก็มีความรัก ถึงไม่ได้รักตอบ ก็ไม่เป็นไร..ได้รักก็พอค่ะ
15 มกราคม 2553 14:47 น. - comment id 1086392
อย่างที่ คมดาบนารี ว่ามา เป็นวิธีคิดที่ดีกับตัวเองด้วยนะครับ อย่างน้อย..แค่ได้รัก, รู้จักที่จะรัก ก็คงพอ
15 มกราคม 2553 16:02 น. - comment id 1086450
คนหมดใจ ทำอย่างไรก็ไม่กลับ คล้ายเหมือนลาลับไปกับเวลา ทั้งที่ยังคงอยู่ เห็นอยู่เต็มตา แต่เหมือนกับไกลสุดหล้าอนิจจาหมดใจ กลอนเศร้าๆเหงาๆยังไงก็ยังคงอยู่ค่ะ
15 มกราคม 2553 16:08 น. - comment id 1086460
แวะมาเยี่ยมก่อนกลับบ้านค่ะ อิอิอิ
15 มกราคม 2553 16:23 น. - comment id 1086473
ขอบคุณสำหรับการทักทายนะ น้ำตาลหวาน / ยายแม่มด มีความสุขมากๆ นะครับ
15 มกราคม 2553 23:14 น. - comment id 1086631
รักเอ๋ยรัก รู้ว่าหนักหักใจเลิกไขว่คว้า ทุกย่างก้าวร้าวรอนถอนอุรา หยาดน้ำตาครารินแทบสิ้นใจ เรื่องภายในของคนเรา จะกี่บท กี่ครั้ง ฟังไม่มีเบื่อค่ะ จิตนาการที่กลั่นออกมา จากภายใน น่าฟังเสมอค่ะ
15 มกราคม 2553 23:25 น. - comment id 1086639
ขอบคุณ คุณปรางนะ .. แวะมาทักทายตอนดึกๆ แบบนี้ ..ยังไม่ง่วงแน่เลย ยังไงก็ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
15 มกราคม 2553 23:50 น. - comment id 1086647
16 มกราคม 2553 23:08 น. - comment id 1087029
ไม่เคยเบื่ออ่านงานคุณเลยนะครับ รู้สึกเหงาแต่ก็เคล้าไปด้วยความอบอุ่นเสมอ เป็นเอกลักษณ์ที่หาได้ยากมากเลย