ก็คนมันเหงาเป็นชีวิต วันวันจึงมีสิทธิ์แค่หวั่นไหว รักใครไม่ได้มันแพ้ใจ ทำได้แค่ร้องไห้เดียวดาย ฉันเหงา อยู่กับความเศร้าที่เป็นสหาย รักคืออะไรที่มากมาย แต่สุดท้ายทำไมต้องดายเดียว ก็คนมันเหงา ใจก็เศร้าเปล่าเปลี่ยว บนทางเดินเหมือนมีตัวคนเดียว มองเหลียวหาใครไม่เคยมี ฉันเหงาเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจ ความเหงามันเลิกหวั่นไหวในตอนนี้ มันกลายมาเป็นเพื่อนที่แสนดี พร้อมน้ำที่ล้นปรี่เต็มสองตา ฉันมีเพื่อนเป็นความเหงา มีความเศร้าปกคลุมความเหว่ว้า มีความโดดเดี่ยวเดินเกี่ยวก้อยในเวลา มีคราบน้ำตาเป็นผ้าห่มยามล้มตัวนอน
14 มกราคม 2553 20:33 น. - comment id 1086081
ความเหงามันช่าวปวดร้าวจริงๆครับ ผมผ่านมา ย่อมซึมซาบความเงียบเหงาดี มาเยี่ยมอ่านงานงาม แก้วประเสริฐ.
14 มกราคม 2553 22:07 น. - comment id 1086118
แวะมาซึมซับความเหงาครับ
14 มกราคม 2553 22:19 น. - comment id 1086129
บางทีมนุษย์ก็ถูกสร้างมาให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว มีความสัมพันธชั่วครั้งคราวแล้วโดดเดี่ยวตลอดชีวิต
14 มกราคม 2553 22:51 น. - comment id 1086154
ไม่มีใครไม่เคยเหงาค่ะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนเหงาอีกมากมาย เหงาโดยไม่ทำร้ายใครและบางคนก็เต็มใจที่จะเหงาค่ะ
15 มกราคม 2553 08:30 น. - comment id 1086203
วันนี้ ความเหงาอาจจะบั่นทอนความรู้สึกเรา แต่ผมเชื่อว่าไม่นาน.. คุณจะเข้มแข็งได้อย่างแน่นอน .. ไม่มีใครทำร้ายความรู้สึกตัวเราเองได้ร้ายแรงเท่ากับตัวเราเองนะ และ... ก็ไม่มีใคร ที่จะให้กำลังใจตัวเราเองได้ดีเท่ากับตัวเราเองด้วยเช่นกัน เป็นกำลังใจ(ดวงเล็กๆ) .. ให้นะครับ
15 มกราคม 2553 09:41 น. - comment id 1086264
มาอยู่เป็นเพื่อนจ้า...จะได้ไม่เหงา
15 มกราคม 2553 23:08 น. - comment id 1086629
กับความเหงาดาวหายในวันนี้ ดวงฤดีแทบแยกแตกสลาย โอ้ตัวเราโดดเดี่ยวและเดียวดาย มีเพื่อนตายคือน้ำตามิลาไกล แวะมาเยี่ยมค่ะ