ฉันไม่ใช่เศรษฐีผู้มีศักคิ์ มีแค่ใจที่ใช้รัก หนึ่งใจนี่ ไม่มากไปน้อยไป หนึ่งใจมี และดวงใจดวงนี้มีเรื่องราว เท่าที่มีหมดหน้าตักคือรัก-ห่วง ย่อมไม่อาจซื้อดาวดวงในห้วงหาว อาจได้แค่ ชี้ชมฟ้าดาราพราว แล้วก็ปล่อยให้ดาวกระพริบไป ให้เธอดูโลกดีๆที่มันเป็น อาจล้อเล่นกับมันวันแดดใส เพื่อจะยิ้มเพียงจะแย้มแจ่มหัวใจ ก่อนจะให้ มันเปลี่ยนเป็นเช่นทางมัน ไม่ครองโลกนะที่รักมันหนักเหลือ อย่าไปเชื่อว่าใครครองต้องสุขสันต์ แค่ให้เรา ครองรักอยู่ดูแลกัน ผ่านวันๆ ไปเรื่อยๆ ไม่เหนื่อยใจ ฉันไม่ใช่เศรษฐีมั่งมีทรัพย์ ย่อมยอมรับว่าใจจนไม่บ่นไหน หากถามรักว่าแน่แท้แค่เท่าไร ตอบว่า.. ไม่จนใจแน่แม้ใจจน
7 มกราคม 2553 13:23 น. - comment id 1082824
สวัสดีปีใหม่ครับ กลอนเพราะมากครับผม
7 มกราคม 2553 13:40 น. - comment id 1082831
๐ ถึงจนใจไม่จนตรอกมาบอกย้ำ คนใจช้ำอย่าจนตรอกบอกสักหน กับใจคนที่ไร้ค่าอย่าใจจน คงน่ายลกว่าคนคตหยดน้ำคำ... ทักทายคะ กลอนเพราะสื่อความหมายดีนะคะ
7 มกราคม 2553 22:52 น. - comment id 1083037
เพราะมากเลยครับ เคลิ้มเลยอ่ะนะ เยี่ยมจริง ๆ นะ