นึกแล้วน้อยใจตนคนอาภัพ ขอยอมรับว่าใจเคยไหลหลง แต่เดี๋ยวนี้ซิใจไม่มั่นคง คอยพะวงกลัวเขาเฝ้าระแวง เธอไม่เคยจะเป็นคนเช่นนี้ ฉันเคยมีหรือใจคิดหน่ายแหนง แต่ทีท่าของเธอเผลอเปลี่ยนแปลง มันแสดงออกได้ในวจี ถึงไม่บอกฉันก็พอจะรู้ ตรองคิดดูให้ซึ้งจึงหลีกหนี ฉันเปลี่ยนแปลงอย่างใดในไมตรี ก็ยังมีเหมือนเดิมแต่เริ่มมา นึกแล้วน้อยใจตนคนอาภัพ ไม่อยากรับรู้เห็นเช่นนี้หนา ยามใดที่นึกถึงตรึงอุรา หยาดน้ำตาใสใสก็ไหลริน
อรรธนิศา 28 ธ.ค. 2552 22:59 น. - ID 131766 
1867
3
0
29 ธันวาคม 2552 02:45 น. - comment id 1080241
นัยวจีที่น้อยดังหงอยเหงา ดูอับเฉาเฝ้าพ้อขอหลีกหนี ใจเอ๋ยใจ ไยรักภักดิ์ฤดี แม้วิถีนี้พ่ายอย่าหน่ายใจ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ นะคะ
29 ธันวาคม 2552 10:06 น. - comment id 1080334
น้อยใจ...คำนี้เป็นบ่อย น้อยใจตัวเอง สู้สู้ ค่ะ
29 ธันวาคม 2552 22:14 น. - comment id 1080645
อย่าเสียใจเลยครับ มีรักก็เสื่อมรัก มีสุขได้ก็ทุกข์ได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
