มิสามารถ........... มิสามารถมิหาญอาจมิอาจกล้า เอื้อมดอกฟ้ามาประดับกับใจฉัน ด้วยค่าน้อยด้อยค่ามากกว่ากัน ฉันเป็นฉันคนต่ำต้อยด้อยกว่าเธอ....... เธอนั้นเป็นดอกฟ้าค่าสูงนัก คงประดับแจกันทองผ่องเสมอ ฉันต่ำเตี้ยเรี่ยร่อยคอยมองเธอ คอยชะเง้อมองดอกฟ้าคราเยี่ยมกัน มิสามารถ....... มิสามารถอาจเอื้อมเป็นเพื่อนฝัน ด้วยเธอนั้นล้ำค่าเกินจำนรรจ์ ดุจสวรรค์สรรค์สร้างนางพญา ได้แต่มองแอบจ้องนวลน้องเจ้า ได้แต่เล้าโลมไว้ในใจข้า ในชาตินี้คงไม่มีวาสนา ขอชาติหน้าเทียมดอกฟ้าดอกนี้เอย.........
25 ธันวาคม 2552 13:04 น. - comment id 1078844
๐ อยากจะโน้มดอกฟ้ามาเชยชิด มาแนบจิตชิดทรวงใช่ลวงหนอ อยาเชยชมห่มรักทักลออ ใจเฝ้ารอแม่ดอกฟ้าผ่านมามอง.. ทักทายคะ... พยายามนะคะดอกฟ้าคงไม่สูงเกินเอื้อมคะ
25 ธันวาคม 2552 16:16 น. - comment id 1078956
แม่โอ้ละหนอครับ..ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้ หอมดอมดมดอกฟ้าเลย..ดอกฟ้าคงจะหอม หวลรัญจวนใจมิใช่น้อยนะครับ.. ให้กำลังใจครับ
26 ธันวาคม 2552 14:57 น. - comment id 1079279
อันของสูงแท้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ พยายามเข้านะเจ้าดอกดิน
27 ธันวาคม 2552 15:37 น. - comment id 1079606
ยิ่งป่ายปีนขึ้นสูงลมพัดหนาว ยิ่งจับราวแน่นหนักดั่งฮุคแข็ง หากมันหลุดคราใดลอยลงแรง เท่ากับแข่งความตายทุกวินาที ถ้ายังมั่นต้องการไปที่สูง ติดปีกยูงขึ้นฟ้าร่อนเร็วรี่ หิมพานต์แดนดินสุขาวดี มีนางฟ้ากากีไว้เชยชม แล้วอยู่นั่นอมตะมิอาจกลับ เวียนสลับภูเขาสถิตย์สม หงษ์ร่อนมังกรรำสุขรื่นรมย์ สราญรมณ์ท่องทั่วพารา มาขอแจมด้วยครับ