ลมพรมพลิ้วสยิวร่างพลางฉันสั่น ใจไหวหวั่นพรั่นพรึงคลึงเคล้าเหงา หากจากนี้ไม่มีวันบรรเทาเบา คาดอาจเศร้าเนาว์ติดจิตวายตาย โลกโศกจริงทิ้งฉันสั่นอ้างว้าง เหมือนเลือนลางกลางหนาวยาวปลายสาย เดินเหินเดี่ยวเปลี่ยวคว้างช่างหน่ายกาย หรือคือพ่ายสลายหวังอย่างคนจน ดินถวิลดาวคราวแลแต่ตอนก่อน ดาวเจ้าจรผันแปรแต่ต้นฝน เหลือเชื่อนักรักเปลี่ยนเวียนจนวน คืนฝืนทนพ้นไปได้ขมตรม มองจ้องเดือนเลื่อนลอยพลอยเพ้อเจ้อ ผงะละเมอฟุ้งซ่านปานอมขม อยากฝากรักตากหนาวเคล้าลมชม ไปให้เธอที่นิยม...จะได้ไหม?.. ...แบบว่า
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ 23 ธ.ค. 2552 16:49 น. - ID 131609 
1983
17
0
23 ธันวาคม 2552 16:51 น. - comment id 1078128
ไม่ได้จ้าไม่ได้
23 ธันวาคม 2552 17:10 น. - comment id 1078139
เงียบเหงา มากมาย อ้างว้างเดียวดายอยู่อย่างนี้ โดดเดี่ยวคนเดียวเหมือนทุกที มีมั๊ยสักคนที่ จะเห็นใจ เพียงรอยยิ้มบางบาง ให้ใจชื้นขึ้นมาบ้างจะได้ไหม หรือคำพูดสักคำเพื่อปลอบใจ จากใครก็ได้ที่เต็มใจจะให้กัน ********************** แวะทักทายคะ^O^
23 ธันวาคม 2552 17:42 น. - comment id 1078146
แสนอ้างว้างจริงๆค่ะ ขอให้รักสมหวังนะคะ ขอให้เธอกลับมา
23 ธันวาคม 2552 18:44 น. - comment id 1078193
มาชื่นชมกลอนกลบท ครับ
23 ธันวาคม 2552 18:56 น. - comment id 1078211
มันต้องจิบเหล้า จ้องเดือนดาวไปด้วย ถึงจะเคล้าบรรยากาศ ว่าแต่ ให้เธอไปที่นิยม นี่มันที่ไหนอ่ะท่านขันที
23 ธันวาคม 2552 19:13 น. - comment id 1078227
อ้ายยยย ขอเพลงแน่ครับ อูยยย ผิดคิว ขอหมอนแน่ครับ โอ๊ยยย บ่แม่น อ้ายยย ขอเมียแน่ครับ อ้าวว โดนตื้บแน่ตูป้าาาาาาาดดดดดดดด ผู้บ่าวไทบ้านได๋ คือสิมาหล่อ อีหลี นังจ้อก้ออยู่ผู้เดียวจั่งซั่น เอ่ออ ประทานโทษครับ ประโยคข้างต้น "ผมเมา" ว่าแต่ว่า แค่แสนเองหรอครับ อ้างว้างล่ะ นับนิ้วก่อน ว่าเมื่อไรจะถึงแสน อ่ะ 1 อ่ะ 2 อ่ะ 5 อ่ะ ฉิบ เอ๊ย 10 นับยังไงจะได้แสนล่ะเนียยย มาทีก็ เล่น สังวาส เลยนะเพ่ มาบ่อยๆ ก็ดี ตอนนี้ ของกะลังขึน เรื่องก่อกวน เป็นเรื่องงงง ของข้อย ล่ะพี่น้อง งานนี้ จอม หลอมคำฉ่ำซึ้งตรึงใจไหว ปราชญ์ วาดไว้วอนเว้ากล่าวกลอนสอน แดน แสนงามยามอยู่คู่คอนนอน อา ป้า พรพร่ำย้ำลามา ค นะนึกตรึกตรองพ้องชื่อหรือ เนย์ เล่ห์ซื่อถือมั่นสั่นคาถา จะ กะเกณฑ์สิ่งใดในวาจา เด็ด เสร็จน่ายกย่องต้องชมคม (คำ) อิอิ มาเยี่ยม ขอรับท่านเพ่ นึกว่า มีลูกแล้ว หายไปเป็นปี เอ๊ย เป็นเดือน เอ๊ยหลายวัน เอ๊ย ถูกแล้วว
23 ธันวาคม 2552 20:17 น. - comment id 1078245
พี่เพียงพลิ้ว ...แล้วเมื่อไหร่จะได้ครับ..อิอิ
23 ธันวาคม 2552 20:27 น. - comment id 1078253
คุณลูกหว้า เงียบเหงา มากมาย อ้างว้างเดียวดายอยู่อย่างนี้ โดดเดี่ยวคนเดียวเหมือนทุกที มีมั๊ยสักคนที่ จะเห็นใจ เพียงรอยยิ้มบางบาง ให้ใจชื้นขึ้นมาบ้างจะได้ไหม หรือคำพูดสักคำเพื่อปลอบใจ จากใครก็ได้ที่เต็มใจจะให้กัน . . ในอ้างว้างบางทีก็สับสน ยิ่งเปปนกับเศร้าเร้าใจหวั่น อยากมีใครใหนอื่นยื่นผูกพันธ์ หรือเพียงฝัน..หวั่นคว้างอ้างว้างจริง ...แบบว่า..กลอนคุณอ่านได้อรรถรสดีครับ..
23 ธันวาคม 2552 20:28 น. - comment id 1078254
คุณอนงค์นาง ...ใครจะกลับมาครับ...แบบว่า
23 ธันวาคม 2552 20:29 น. - comment id 1078256
พี่คนกุลา ...ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ
23 ธันวาคม 2552 20:31 น. - comment id 1078259
ฮ่องเต้ ....แหมทำเป็นไม่รู้จักที่นิยม...สงกะสัยต้องไปถามเหล่าสนมกระมัง..อิอิ..แบบว่า..ไม่รู้สิ
23 ธันวาคม 2552 20:34 น. - comment id 1078260
น้องกวีน้อย ฯ ...โห..เจ้าพี่ไม่ได้มาตั้งนาน..ตอนนี้เจ้าพ่อกลบทได้กี่กลบทแล้วเนี่ย...สงกะสัยแต่ว่า..เจ้าแม่หละไปใหน.. ..แบบว่า..มาเป็นชุดเลย..แต่ที่ว่าสังวาส..ไม่ใช่พี่นะ..อิอิ..อักษรต่างหาก...อย่าเข้าใจผิด..
23 ธันวาคม 2552 21:25 น. - comment id 1078290
แวะมาทักทายท่านจอมปราชญ์ อะ หายไปนานเลยทีเดียวนะครับ
23 ธันวาคม 2552 23:37 น. - comment id 1078370
สวัสดีครับคุณจอมปราชญ์ฯ ยินดีที่ได้รู้จักและแวะเข้ามาชื่ชมผลงานครับ
24 ธันวาคม 2552 00:25 น. - comment id 1078398
ใจดวงน้อยพลอยหม่นดั่งคนพ้อ โอ้ใครหนอคลอเคลียจนเสียขวัญ ให้วังเวงเคว้งคว้างยามร้างกัน เป็นเพียงฝันหวั่นไปกระไรฤา แบบว่า....กลบทเช่นกันค่ะ อิอิ.... สุขสดใสกับตัวอักษรนะคะ
24 ธันวาคม 2552 00:38 น. - comment id 1078404
ท่ามข้ามคืนฝืนพ้อท้อห่วงหวง ใจไยลวงล่วงเกินเพลินกายหมาย จรดบทร้าวคราวเหงาเศร้าปลายคลาย แม้แค่ท้ายหน่ายนักรักบางจาง อิอิ...แบบว่า เมนท์ไปแล้ว ถึงกลับไปดู อีกครั้ง แหะ ๆ กลบทอักษรน่ะ เลยกลับ มาแก้ตัวน่ะค่ะ
24 ธันวาคม 2552 13:47 น. - comment id 1078530
หน้าส่วนตัว
หวัดดีครับ...ผมสุรศรี
เกิดที่สกล...เป็นคนในเมืองแต่งงาน
ที่หนองคาย แต่เคยไปโคราช
เป็นญาติห่าง ๆ กับคุณสุริยันต์และกวีเจ้าปัญหาครับ (คนละคนกับคนคนนั้น)
...ว่าแล้วใหมละ ใครเป็นศิษย์น้องใครเป็น
ศิษย์พี่กันคุณกวีน้อย ฯหละ
....ช่างเถอะไม่สนใจหรอกว่าแต่ว่ากลบทนี้ผมเคยเห็นที่ไหนนา แค่อ่านผมก็รู้ว่าคุณคงเป็นจอมปราชย์จริง ๆ แหละ ผมเองก็เป็น
จอมปาดเหมือนกันแตนาน ๆ ถี่หน่อย
...เออ...ฝีมือไม่เบาๆทีเดียวครับขอชม
....ลองดิ
ลมผมพลิ้วปลิวได้ไม่ไปไหน
เหี่ยนเกรียนมันสั้นไรไร
หากจากนี้หนีไกลไปไหน......
...น่าน ไม่รู้ไปไหนไกลใจไม่ได้ไป.....
24 ธันวาคม 2552 23:15 น. - comment id 1078677
สวัสดีครับคุณกิ่งโศก ...ผมรู้สึกว่าหายไปนานจริง ๆครับ..หรือว่าผมอาจจะจมปรักกับชีวิตจริงมากเกินไปก็ไม่รู้
24 ธันวาคม 2552 23:15 น. - comment id 1078678
พี่โป้ง ..สบายดีนะครับ
24 ธันวาคม 2552 23:20 น. - comment id 1078679
คุณปรางค์ทิพย์ ใจดวงน้อยพลอยหม่นดั่งคนพ้อ โอ้ใครหนอคลอเคลียจนเสียขวัญ ให้วังเวงเคว้งคว้างยามร้างกัน เป็นเพียงฝันหวั่นไปกระไรฤา . . โอ้ความเหงาเร้าจิตคิดฟุ้งซ่าน ยากประมาณให้เห็นเป็นไขสือ ขออย่าถามความจริงยิ่งข่าวลือ ผมนะหรือที่ละเมอเพ้อผู้เดียว.. ...แบบว่า
24 ธันวาคม 2552 23:31 น. - comment id 1078680
คุณปรางค์ทิพย์ (ต่อ) ท่ามข้ามคืนฝืนพ้อท้อห่วงหวง ใจไยลวงล่วงเกินเพลินกายหมาย จรดบทร้าวคราวเหงาเศร้าปลายคลาย แม้แค่ท้ายหน่ายนักรักบางจาง . . อยากฝากรักนักหนอขอห่วงหวง อย่าลาล่วงหน่วงใจให้อ้างว้าง สิทธิ์คิดถึงพึงไว้ในบางนาง จึงพึงสร้างอารมณ์ถมวางทาง ...แบบว่า..อิอิ
24 ธันวาคม 2552 23:34 น. - comment id 1078683
คุณสุรศรี ...ยินดีครับที่ไดรู้จัก..พอเห็นกลอนคุณแล้วทำให้อยากสัมผัสอรรถรส..แบบว่า..ไม่อยากไปใหน..อิอิ..น่าสนใจทีเดียว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
