ความเข้าใจใยดีเรามีให้ ความเชื่อใจในกันมั่นเสมอ ฉันภูมิใจยิ่งนักที่รักเธอ ไม่เคยเผลอเลือนใจที่ให้กัน เราฟันฝ่ามรสุมคลุมชีวิต เคยพลั้งผิดหลายหนทนโศกศัลย์ แต่ความรัก ศรัทธา ค่าอนันต์ จึงไม่หวั่นหวาดใดจำใจทน เราต่างฝ่ายหมายสร้างทางชีวิต ร่วมกันคิดร่วมใจไปทุกหน แม้ลำบากเพียงใดใจยอมทน สร้างเพื่อตนเพื่อตัวกลัวไปใย เพื่อให้ถึงจุดหมายต่างฝ่ายฝัน เพื่อถึงวันรอคอยที่สดใส รวมชีวิตสองเราที่เข้าใจ วันนั้นไซร้สุขสันต์ วันวิวาห์
22 ธันวาคม 2552 00:42 น. - comment id 1077309
คุณ..อรรถนิศา(นามปากกาของคุณเหมือนผู้ หญิงมากเลยครับ)บทกลอนของคุณอ่านรื่นหู ไม่มีสดุด..ความหมายแน่น..สัมผัสในสมบูรณ์ ทุกวรรค..สัมผัสระหว่างบท(คำลงท้ายวรรคสอง)บังคับให้เป็นเสียงวรรณยุกต์จัตตวาหรืออักษรสูงทั้งหมด..เยี่ยมจริงๆครับ ประทานขอชื่นชมจากใจจริงครับ..
23 ธันวาคม 2552 19:12 น. - comment id 1078225
ขอบคุณ คุณประทานอีกครั้งที่ชมชอบ คำว่า "อรรธนิศา" แปลว่าครึ่งคืน หรือเที่ยงคืน ผมชอบยามนี้เพราะมันเงียบสงบ มีสมาธิในการเขียน ผมมักจะมีกระดาษ ปากกา หรือดินสอไว้ใกล้มือ เวลานึกออกก็จะเขียนมันลงไปก่อน เสร็จแล้วมาอ่ายทบทวน ขัดเกลาอีกรอบครับ