ราตรี นี้ฟ้ามืด ไร้แสงดาว ที่กลางหาว คาคบ ต้นทองกาว น้ำหยดราว หล่นรินริน ใบน้อย ลิ่วลิ่วหล่น จากยอดสน หล่นสู่ดิน จันทร์เคียว ไม่ยลยิน คิดถึงดาว ที่พราวพราย น้ำค้าง โลมยอดหญ้า ปลายหญ้าคา เรี่ยระดิน กรีดกริ่ง บรรเลงพิณ คนจากดิน เริ่มท้าทาย ใยฟ้า เจ้ามัวหมอง ฟ้าสีทอง เคยประกาย มากล้น ดาราราย ที่พริบพราย ฤาซ่อนตัว อหัง การคึกคัก ข้าหยามนัก เจ้าฟ้าดำ ครานั้น มันจดจำ ข้าถูกทำ ต่ำหมองมัว ก็แค่ เกิดจากดิน คนมีถิ่น กลิ่นกายตัว หยามหยัน ให้เกรงกลัว จึงมุดหัว ตัวติดดิน ฟ้ามืด เจ้าเดือนอับ จันทร์เคียวลับ ลิ่วลิ่วไกล หวังว่า ถ้าฟ้าใหม่ ดาวราวราย มาห่มจันทร์ แสงทอง จะทาบกลับ ระยิบยับ จับสายฝัน ฟากฟ้า คืนอำพัน นิจนิรันดร์ จันทร์กับดาว
21 ธันวาคม 2552 19:32 น. - comment id 1077139
แวะมาอ่านผลงาน ครับ
21 ธันวาคม 2552 22:32 น. - comment id 1077228
ภาพสวยกลอนงามค่ะ
22 ธันวาคม 2552 10:30 น. - comment id 1077409
หวัดดีขอรับ...คุณ ชื่อหรือสำคัญไฉน เรียกอย่างอื่นได้มั๊ยเอ่ย...อิอิ...?? เปรียบเปรย ให้เชยฟ้า ฤ จันทรา ค่าถวิล เพ่งเพียง แค่เสียงดิน ระงมถิ่น ระบิลไกล งามกาพย์ พยางค์บท ธิ กำหนด ผรณใด แผ้วพาน สราญไข จะเพียรไซร้ พิไลแล มาเยี่ยม (อีกแระ) มาแปลความหมาย...ยังก่งก๊ง...อยู่...
22 ธันวาคม 2552 13:35 น. - comment id 1077513
เดือนมืดแบบนี้น่าจะมีหิ่งห้อยมาช่วยส่องสว่าง จะได้ไม่น่ากลัวมากนัก
22 ธันวาคม 2552 15:42 น. - comment id 1077559
อรุโณทัย ขอบคุณค่ะ ด้วยความยินดีค่ะ กระต่ายใต้เงาจันทร์ ขอบคุณเช่นกันค่ะ คุณกระต่าย kirati แห่ะๆๆ ไรล่ะ กลอนเพราะอ่ะนะ ระดับครูอ่ะ ขอรับ พี่น้องค่ะอิๆๆ จะเรียกว่าไรล่ะ ดูก่อง ถ้าชอบก็โอเค มาแปลความหมายเหยอ อิๆๆๆ คนแต่งเองยังงงๆอยู่เลยค่ะ แบบว่ากลอนมันพาไปเรื่อยๆน่ะค่ะ ม่ายว่ากันนาคะ ไหมไทย ขอบคุณคร่า คุณครู ฟามจริงก็กัวหิงห้อยเหมือนกันอ่ะก่ะ
22 ธันวาคม 2552 15:46 น. - comment id 1077560
kirati ยังชมกลอนของคุณkirati ไม่เสร็จ แต่งได้เพราะค่ะ อยากเรียนถาม ผรณ น่ะค่ะ แปลว่าไร คำเพราะดีอ่ะ จะเอาไปใช้มั่งค่ะ
22 ธันวาคม 2552 16:44 น. - comment id 1077571
มาเยี่ยมเยียนครับเขียนได้สวยงามครับ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 07:30 น. - comment id 1077848
อ่ะจร้า.... ผรณ หรอ.... อ่าน ว่า ผะระนะ... หมายว่า....แผ่...ว่า...ซ่าน....ขอรับ.... แต่...ในกาพย์ที่เขียน...สดับพยางค์ เป็นผะรน...นะจร้า...อิอิ... ไม่คงไม่ครูหร็อก....แค่เขียนไปเรื่อยๆ...อ่ะจร้า...) ว่าแต่...ความหมายยังไม่ยอมบอกเยยย.... กาผม...แปล(ไปเรื่อยว่า...) ฟ้าสวย...คนหวัง...กลับชัง...ฟ้าอับ ราตรี...หม่นขวับ...กลับรอย...พลอยฝัน เหมือนหวัง...ฝั่งฟ้า...นภา...จาบัลย์ รอฟ้า...เพียงวัน...รุ่งจันทร์...ราตรี... ในความรู้สึกของ บางคน... (ใช่ป่าวไม่รู้..อิอิ ) กาเฟ่...ๆๆ
23 ธันวาคม 2552 17:45 น. - comment id 1078149
แก้วประเสริฐ ขอบคุณค่ะครูแก้ว ดีใจมากค่ะที่ครูมาเยี่ยม kirati หุหุ กาเฝ่ แต่งกิ๋ววววววววว ค่ะ ก่อนอื่น ขอบคุณอ่ะก่ะ ความหมาย ผรณ แหล่มค่ะ จาอาวไปใช้มั่งก่ะ ความหมายเหยอ อิๆๆ อารมณ์ อยากเย้ย ใครบางคนน่ะอิๆๆ ว่าตอนรุ่งแล้วหยันกัน แต่พออับ ก็จ๋อย อยากจะกลับรุ่งใหม่ซิท่า.... เชืด... อิๆๆ อารมณ์ส่วนตัวน่ะ อย่าถือสานะคะ บอกแล้ว กลอนพาไปค่ะ