ไม่อยากคิดว่าใครเข้าใจผิด เราเป็นมิตรซึ้งกันนานนักหนา รู้น้ำใจให้กันและกันมา ไม่นึกว่าจะเคืองด้วยเรื่องใด เธอไม่เคยชาเย็นเหมือนเช่นนี้ เธอเคยมีเหตุผล อดทนไฉน ทุกครั้งที่มีเรื่องขุ่นเคืองใจ เรายังได้หันหน้าปรึกษากัน มาบัดนี้เธอใยไม่เอื้อนเอ่ย ทำนิ่งเฉยเหมือนว่าเกลียดหน้าฉัน ฉันทำผิดสิ่งใดไม่จำนรรจ์ มาเคืองกัน ง่าย - ง่าย -ไม่เข้าใจ ไม่พอใจสิ่งใดใยไม่เอ่ย เราไม่เคยมีเรื่องเคืองใช่ไหม ? หากฉันทำให้ต้องหมองอย่างใด ขอจงได้เอ่ยมาอย่ารีรอ อย่าเก็บงำความทุกข์ซุกซ่อนอยู่ ให้ฉันรู้เรื่องบ้างอย่างที่ขอ ถ้าไม่สุดปัญญาจะพะนอ จะให้ง้องอนกันฉันก็ยอม
18 ธันวาคม 2552 13:14 น. - comment id 1075514
ให้สัญญาว่าจะยอมพร้อมสนิท อย่าเบือนบิดกลับคำพร่ำเฉลย อยากขอร้องอย่ามองข้ามเสียเลย ขอจงเอ่ยแน่นหนัก"จะรักกัน" อิอิ ก่อนจะตอบให้อ่านข้อมูลในกลอนเหงาก่อน อิอิ
23 ธันวาคม 2552 08:02 น. - comment id 1077874
บทกลอนดีมีสาระ..สัมผัสรื่นอ่านไม่สดุด..แต่ น่าแปลกทำไมมีคอมเม้นท์น้อย..ทำไมมอง ข้ามผลงานที่มีคุณค่าอย่างนี้ได้..ผมอยากให้ ท่านสมาชิกลองเข้ามาอ่านผลงานของคุณ อรรธนิศาดูจะรู้สึกรื่นหูมาก..และไพเราะครับ ให้กำลังใจครับ