บ้านอยู่..ท้องนา..ป่าเขา เรื่องเศร้า..รับรู้..อยู่เสมอ โรคภัย..ไข้เหมือน..เพื่อนเกลอ สัปเหร่อ..และหมอ..พอกัน หมู่บ้าน..ฉันไร้..ไอฝน เบื้องบน..เมฆา..อย่าฝัน ไฟป่า..โหมไหม้..รายวัน ทางนั้น..ไร้หิน..ดินทราย มากมาย..หน่ายเบื่อ..เหลือที่ คราบดี..ใจชั่ว..เหลือหลาย ราชการ..ผิดหลาก..มากมาย สั่งย้าย..ไม่อยู่..หมู่เรา ป่าไม้..ได้ผล..ต้นใหญ่ ปลูกไว้..ต้นเขื่อง..เรื่องเศร้า สูงหนึ่ง..ครึ่งข้อ..ก็เอา ดุจเผา..ทรัพย์ค่า..อนันต์ มีนัก..พัฒนา..มาอยู่ เชิดชู..โครงการ..สานฝัน เราต่าง..ร่วมด้วย..ช่วยกัน พ้นวัน..แชเชือน..เหมือนเดิม ปีหน้า..ฟ้าใหม่..ได้งบ คงจบ..เรื่องงาน..การเสริม จัดคน..ของรัฐ..จัดเติม หวังเพิ่ม..เร่งรัด..พัฒนา คนแล้ว..คนเล่า..เฝ้าฝัน เลือกสรรค์..คนดี..มีค่า เมื่อได้..ตัวเขา..เข้ามา อนิจจา..โกงกิน..สิ้นไพร ฉันอยู่..ทุ่งนา..ป่ากว้าง อยู่อย่าง..ทุกข์ทน..หม่นไหม้ สุดแท้..แต่กรรม..นำไป ฉันไม่..ขัดขวาง..ทางปืน
ประทาน 16 ธ.ค. 2552 18:16 น. - ID 131425 
1203
3
0
16 ธันวาคม 2552 20:52 น. - comment id 1074981
อ่านแล้วเศร้าจังเลยครับพี่ประทาน จับใจมาก ๆ ครับ
16 ธันวาคม 2552 20:56 น. - comment id 1074984
อ่าเส้าอ่า.. น้าประทานเก่งจังอิอิ แข็งข้อก็ไข้โป้งละ
แวะมาให้กำลังใจคะ
17 ธันวาคม 2552 01:15 น. - comment id 1075056
คุณ..สุริยันต์ครับ..บางทีเราก็หวังเจ้าหน้าที่ ของรัฐให้มาช่วยดูแล..ดับทุกข์บำรุงสุขให้ ชุมชน..แต่ผลสุดท้ายก็เปลืองแต่งบประมาณ ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย.. ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน..
17 ธันวาคม 2552 01:29 น. - comment id 1075057
หนู..หว้าน้าเอานมโฟร์โมตส์มาให้ดื่มก่อนนอนหนึ่งกล่อง..อย่านอนดึกนะเดี๋ยวสิวมันจะ ขึ้นที่ใบหน้ามันจะดูไม่สวย..เขาบอกว่าลูกหว้า มันมีรสหวานอมฝาด..แต่ไฉน?ลูกหว้าที่นี่มัน เปรี้ยว...จี๊ดดดก็ไม่รู้(ล้อเล่น).. ขอบใจนะหลานที่มาอ่านกลอน..เห่ยๆของน้า
17 ธันวาคม 2552 01:55 น. - comment id 1075059
กรรมของประชาชนค่ะ แบบนี้ต้องรณรงค์ให้ปลูกป่าค่ะ ปรางเป็นหนึ่งเสียงที่ช่วยล้มล้าง ขบวนการทำลายป่าค่ะ
17 ธันวาคม 2552 02:37 น. - comment id 1075061
มาแล้วเหรอ..น้องปรางพี่ได้แต่เฝ้าคอยทุกวันเมื่อไหร่จะมาซักที(คิดถึงนะ)ขอบคุณนะ ที่มาร่วมรณรงค์การปลูกป่ากัน..พี่ว่ามันก็ดีนะ โครงการเนี๊ย.. ขอบคุณที่แวะมาหา..ว่างๆเชิญอีกครับ
17 ธันวาคม 2552 15:18 น. - comment id 1075208
..บ้านอยู่ไหน..น่าสงสารจัง ธรรมชาติของบ้านปา..บ้านเขามีความสุขมากมาย..อะไรๆ ก็บริสุทธิ์ทั้งน้าน....ว่าแต่บ้าน พี่อยู่ไหน...คะ
17 ธันวาคม 2552 15:36 น. - comment id 1075218
เป็นเรื่องพูดยากจังค่ะ คุณพี่ สงสารประชาชนจังเลยนะคะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ หวังว่าจะต้องเจอสิ่งดีๆ ในปีหน้าฟ้าใหม่ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
17 ธันวาคม 2552 20:01 น. - comment id 1075318
ชอบค่ะ
17 ธันวาคม 2552 20:01 น. - comment id 1075319
อิอิ.....ปรางเอาป่าไม้มาฝากค่ะ เห็นบ่น ว่าคิดถึง เที่ยวแบบนี้ปรางชอบมากค่ะ
17 ธันวาคม 2552 23:13 น. - comment id 1075387
คุณ..ทองพิกูล..ครับพื้นเพเดิมของผมคือ..ถิ่น ภูเขาไฟ..ผ้าไหมสวย..รวยวัฒนธรรม จังหวัด บุรีรัมย์ครับ..แต่ผมย้ายถิ่นฐานมาอยู่ที่สมุทร ปราการ..เมื่อปี 2535 ครับถึงจะจากมานานแล้วแต่ใจก็ยังคิดถึงไม่เสื่อมคลาย.นึกถึงบรร ยากาศเก่าๆ ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจกัน..
17 ธันวาคม 2552 23:31 น. - comment id 1075388
ปราง..ครับขอบคุณกับภาพธรรมชาติสวยๆงาม ๆชื่นใจจริงๆ..ที่บ้านผมคงไม่สวยงามอย่างนี้ หรอกครับ..ปรางครับพาผมไปเที่ยวบ้างซิครับ (เห็นภาพสวยๆ)แล้วอยากไป..อ่ะ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม...
17 ธันวาคม 2552 23:52 น. - comment id 1075390
ยายแม่มด..จริงๆแล้วแม่มดมีอยู่ 2ประเภท..คือใจดีกับใจร้าย..คุณอย่างแรกหรืออย่างหลัง ครับผมว่าน่าจะเป็นอย่างแรกเพราะอย่างหลังเขามีแล้ว. ผมก็หวังอย่างยิ่งว่า..ปีหน้าฟ้าใหม่ น่าดีกว่านี้นะบ้านเมืองเรา..กรรมของเรา ขอบคุณครับที่มาให้กำลังใจกัน..
17 ธันวาคม 2552 23:57 น. - comment id 1075391
สั้นๆแต่มีความหมาย..สำหรับผมมากนะครับ คุณพงพัน...ยินดีต้อนรับ..อบอุ่นอบอุ่น..ครับ
18 ธันวาคม 2552 15:34 น. - comment id 1075587
โอ้..กรรมจริง ๆ ค่ะ ทำใจได้เลยค่ะ
18 ธันวาคม 2552 23:15 น. - comment id 1075819
คุณ..รพีครับ..มันกรรมของเราจริงๆครับ..แต่ ผมทำใจยอมรับไม่ได้ครับ...เราร่วมกันรณ- -รงค์ให้เต็มที่สิครับ.. ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียนกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
