เสมอจุก

12 ธันวาคม 2552 19:03 น. - comment id 1073299

ใครเป็นเบาหวานห้ามอ่านนะครับ
น้ำตาลขึ้นได้ง่ายๆ

ฉางน้อย

12 ธันวาคม 2552 19:19 น. - comment id 1073307

..... โชคดีไปคะพี่ปราง ฉางน้อยไม่ได้เป็นเบาหวาน 

อ่านได้ป่ะคะ........

วันสุข

12 ธันวาคม 2552 19:21 น. - comment id 1073308

หวานได้ใจวันสุขค่ะ

ไหมไทย

12 ธันวาคม 2552 19:26 น. - comment id 1073311

เงียบสงัดยามค่ำ
เย็นฉ่ำสายลมหนาว
หัวใจปวดลึกร้าว
โน้มน้าวคิดถึงเพียงเธอ

ครูกระดาษทราย

12 ธันวาคม 2552 19:57 น. - comment id 1073324

เข้ามาเขียนจดหมายแทนความคิดถึงค่ะ

-

12 ธันวาคม 2552 20:06 น. - comment id 1073326

   พยายามรักษาแนวเขียนไว้นะ เขียนได้ดี
กลอนที่ดีต้องแฝงบางสิ่งบางอย่างให้เขาคิดถึงจะ
เป็นกลอนที่พร้อมเสมอ รักศิษย์เราเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

อรุโณทัย

12 ธันวาคม 2552 20:10 น. - comment id 1073327

ในความคิดถึงคำนึงหนัก
เขียนกลอนรักบอกกล่าวแถลงไข
ว่ายังรักรักมากจากดวงใจ
และยังยึดไมตรีที่มีมา

ในความคิดถึงจึงต้องเอ่ย
เพื่อเฉลยความในใจที่ใฝ่หา
ร้องบอกว่าคิดถึงทุกเวลา
ถวิลหาเพราะคิดถึงจริงจริงเอย

แวะมาร่วมบอกว่าคิดถึงหน่อนน่ะ
อิอิ

ป้ากันนา

12 ธันวาคม 2552 20:15 น. - comment id 1073331

คิดถึงน้องปรางเช่นกันจ้ะ

พี่ป๋องปุ๋ยครับ

12 ธันวาคม 2552 20:40 น. - comment id 1073339

นั่งรอนับวันเวลาเธอลงกลอน
ใจสั่นคลอนอ่อนแอแลทุกข์สิ่ง
เกิดความเหงาเศร้าสร้อยคอยคู่อิง
ดั่งผีสิงบีบรัดอึดอัดใจ

นานนะที่ลืมลงกลอน   

ฉางน้อย

12 ธันวาคม 2552 20:52 น. - comment id 1073343

.... ฉุบ ที่ 10........ อิอิ ไปแระ........

วิทย์ ศิริ

12 ธันวาคม 2552 21:54 น. - comment id 1073375

เขียนได้ไง   หวานสุดๆ  ไม่เกรงใจคนอ่านเลยหรือ

โชคดีเหมือนน้องฉาง...มิได้เป็นเบาหวาน

ผมว่าคุณปราง พัฒนางานเขียนกลอนไปเร็วมาก......เดี๋ยวขอไปฝึกเพิ่มเติมก่อน

ตัวเล็ก

12 ธันวาคม 2552 22:17 น. - comment id 1073391

สงสัยน้ำตาลในเลือดจะขึ้นสูงแล้วหล่ะค่ะ

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 22:26 น. - comment id 1073396

 คุณเสมอจุก 
ใครเป็นเบาหวานห้ามอ่านนะครับ
น้ำตาลขึ้นได้ง่ายๆ
...................................................
อ้าว....เป็นงั้นไป โธ่...
ทำไงได้ล่ะคะ ก็ใจมันคิดถึงนี่  ยามเหงา ๆ
หากฟังเพลงที่โดนใจ  บางครั้งหากเป็น
บทเพลงเศร้า น้ำตามันพาลไหลเลยค่ะ
ว่าแต่คุณเป็นบ้างหรือเปล่า ลองดูสิคะ
แล้วแอบบอกพี่ปรางบ้าง อิอิ...

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 22:29 น. - comment id 1073398

 ฉางน้อย 
..... โชคดีไปคะพี่ปราง ฉางน้อยไม่ได้เป็นเบาหวาน 
อ่านได้ป่ะคะ........
.......................................................
อ่านได้สิคะ  ยินดีด้วยค่ะ ที่ไม่ได้เป็นเบาหวาน
แค่เป็นน้องรัก ของพี่น้องบ้านกลอนก็
สุขใจไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ  
มัวซุกซน อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 22:39 น. - comment id 1073401

 คุณวันสุข 
หวานได้ใจวันสุขค่ะ
...........................................
ขอบคุณค่ะ ดีใจมากค่ะ ที่ทำให้คนอ่าน
มีความสุขไปด้วย  ด้วยหัวใจที่มีรักน่ะ
ยามห่างกัน คำว่าคิดถึง คำนี้มีค่ามากมายค่ะ
ขอให้สุขวันสุขคืนตามชื่อนะคะ
 

ก่องกิก

12 ธันวาคม 2552 22:42 น. - comment id 1073403

กลห่างกันครั้งใด 
หัวใจไม่เคยว่างงาน
เพราะว่าคิดถึงเธอทุกวัน
 เป็นคนสำคัญที่ฝันอยากเจอ
คิดถึงเสมอ เพียงเจอคนหน้าคล้ายๆ
ฟังคนพูดเรื่องใด หัวใจก็แปลเป็นเธอ
นับแม้เพียงเศษนาที
คอยวันที่กลับมาเจอ
ไม่เห็นก็ห่วงเสมอ ถามถึงเธอในใจยามเหงา

ลานเทวา

12 ธันวาคม 2552 22:46 น. - comment id 1073405

บางสิ่ง ไม่อาจทดแทนได้ กับความรู้สึกเช่นนั้น

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 22:46 น. - comment id 1073406

 คุณไหมไทย 
เงียบสงัดยามค่ำ
เย็นฉ่ำสายลมหนาว
หัวใจปวดลึกร้าว
โน้มน้าวคิดถึงเพียงเธอ
..............................................
ราตรีที่เหน็บหนาว
ใจเจ็บร้าวคราวเพ้อ
คิดถึงจึงละเมอ
อยากเจอนะเออใจ....

ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจกัน
ขอให้สุขสดใสกับใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 23:08 น. - comment id 1073419

 คุณครูกระดาษทราย 

วิธีบอกความคิดถึงกัน มีหลากหลายค่ะ
งั้นฝากบอกกลับไปด้วยนะคะ ว่าคิดถึงงง
เช่นกันค่ะ
สุขสดใสกับวันรุ่งนะคะ

ปรางทิพย์

12 ธันวาคม 2552 23:13 น. - comment id 1073428

 คุณแก้วประเสริฐ 
พยายามรักษาแนวเขียนไว้นะ เขียนได้ดี
กลอนที่ดีต้องแฝงบางสิ่งบางอย่างให้เขาคิดถึงจะ
เป็นกลอนที่พร้อมเสมอ รักศิษย์เราเสมอ
.............................................................
ขอบพระคุณค่ะ ปรางรู้ซึ้งถึงคำสั่งสอนของ
ครูกลอนทุกท่านค่ะ  การเป็นครูนั่นมิใช่
สิ่งที่จะทำกันได้ง่ายเลย เพราะการถ่ายทอด
สิ่งที่ควรรู้ มีมากมาย 
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ  ตลอดจนอาหาร
ที่รับประทานด้วยค่ะ ตามแบบฉบับกินดีอยู่ดี
สุขภาพก็จะดีไปด้วยค่ะ

สุริยันต์ จันทราทิตย์

12 ธันวาคม 2552 23:14 น. - comment id 1073429

หวาน...หวาน...หวานและหวานได้อีกนะครับ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 01:43 น. - comment id 1073443

 คุณอรุโณทัย 
ในความคิดถึงคำนึงหนัก
เขียนกลอนรักบอกกล่าวแถลงไข
ว่ายังรักรักมากจากดวงใจ
และยังยึดไมตรีที่มีมา

ในความคิดถึงจึงต้องเอ่ย
เพื่อเฉลยความในใจที่ใฝ่หา
ร้องบอกว่าคิดถึงทุกเวลา
ถวิลหาเพราะคิดถึงจริงจริงเอย

แวะมาร่วมบอกว่าคิดถึงหน่อนน่ะ
อิอิ
....................................................
ด้วยคิดถึงซึ้งอยู่ไม่รู้หาย
ยามเดียวดายหมายรักจักเฉลย
แม้กายห่างอย่างนี้ฤดีเปรย
คราชื่นเชยเคยมอบปลอบใจกัน

ฝากลมหนาวคราวผ่านแสนหวานนัก
หอบเอารักภักดิ์อยู่เคียงคู่ฝัน
ถึงคนไกลใฝ่จิตนิจนิรันดร์
สานสัมพันธ์มั่นไว้ในบทกลอน

ขอบคุณค่ะที่แวะมาฝากความคิดถึงไว้
ขอให้สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 01:50 น. - comment id 1073444

 คุณกันนา 

ขอบคุณค่ะพี่กันนา 
ที่แวะมาฝากความคิดถึงไว้
เพียงแค่คำ ๆ นี้ มีค่ายิ่งนักนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 01:58 น. - comment id 1073445

 คุณกษิณ 
นั่งรอนับวันเวลาเธอลงกลอน
ใจสั่นคลอนอ่อนแอแลทุกข์สิ่ง
เกิดความเหงาเศร้าสร้อยคอยคู่อิง
ดั่งผีสิงบีบรัดอึดอัดใจ

นานนะที่ลืมลงกลอน   
......................................................
ใจคนคอยลอยอยู่ดูห่วงหา
นับเวลาพาเหงาเศร้าไฉน
ด้วยหน้าที่มีมากยากฤทัย
วอนคนไกลใคร่รออย่าท้อเลย

พี่ป๋องปุ๋ยคะ  ปรางไม่ได้ลืมค่ะ แต่...
ช่วงนี้งานหนักค่ะ ไหนจะต้องคิดเรื่อง
เรียนอีก  เพื่ออนาคตค่ะ  ขอบคุณสำหรับ
การรอคอยนะคะ  ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:02 น. - comment id 1073446

 ฉางน้อย 


แอบมา แฮ๊บไข่นี่เอง เอาเมนูนี้ดีกว่านะคะ
อาหย่อยกว่ากันแยะค่ะ 

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:06 น. - comment id 1073447

 คุณวิทย์ ศิริ 
เขียนได้ไง   หวานสุดๆ  ไม่เกรงใจคนอ่านเลยหรือ
โชคดีเหมือนน้องฉาง...มิได้เป็นเบาหวาน
ผมว่าคุณปราง พัฒนางานเขียนกลอนไปเร็วมาก......
เดี๋ยวขอไปฝึกเพิ่มเติมก่อน
........................................................
ปรางดีใจด้วยนะคะ ที่คุณวิทย์ ไม่ได้เป็น
เบาหวาน  ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐค่ะ

อิอิ.....คุณวิทย์ก็ ขอมานี่คะ เห็นโศกมากไป
บทที่แล้วก็หวาน แหะ ๆ ปรางเลยแถมให้อีกน่ะ
น่า...ช่วยอ่านหน่อยนะคะ 
ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:13 น. - comment id 1073448

 คุณตัวเล็ก 
สงสัยน้ำตาลในเลือดจะขึ้นสูงแล้วหล่ะค่ะ
.........................................................
อูยยย ไม่หรอกค่ะ เติมใจกันวันนิด
บอกรักกันวันละหน่อย  รับรองค่ะ 
โรคภัยไม่เบียดเบียนแน่นอน
ขอให้มีความสุขกับหัวใจนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:20 น. - comment id 1073449

 คุณก่องกิก 
ไกลห่างกันครั้งใด 
หัวใจไม่เคยว่างงาน
เพราะว่าคิดถึงเธอทุกวัน
เป็นคนสำคัญที่ฝันอยากเจอ
คิดถึงเสมอ เพียงเจอคนหน้าคล้ายๆ
ฟังคนพูดเรื่องใด หัวใจก็แปลเป็นเธอ
นับแม้เพียงเศษนาที
คอยวันที่กลับมาเจอ
ไม่เห็นก็ห่วงเสมอ ถามถึงเธอในใจยามเหงา
........................................................
เปิดดูหรือยัง ข้อความมือถือส่งไป
เสื้อยืดของขวัญปีใหม่ ลองใส่ดูบ้างหรือเปล่า
ห่วงตัวเองบ้างนะ  งานหนักก็พักสักคราว
วันใดที่ใจสุดเหงา  ฝากดาวบอกว่าคิดถึง

ไกลห่างกันลับตา  มองฟ้าเฝ้าคอยรำพึง
อยากฝากคำของใจคำหนึ่ง
ฝากความคิดถึง  จากใจไปเจอ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:31 น. - comment id 1073450

 คุณคนลานเทวา 
บางสิ่ง ไม่อาจทดแทนได้ กับความรู้สึกเช่นนั้น
............................................................
เรื่องบางเรื่อง กับสิ่งบางสิ่ง  มิอาจทดแทนกันได้ 
เป็นจริงค่ะ   แต่ยามรัก ยามไกล    สักเศษเสี้ยว
เพียงแค่บอกออกไป  ถือว่าได้แสดงแล้วค่ะ  
บางสิ่งเราสามารถไขว่คว้าเอามาครอบครองได้  
แต่กับบางสิ่ง.....เป็นดั่งเงา ยิ่งคว้า ยิ่งหนี  
หากแต่สิ่ง ๆ นั้น สถิตอยู่กลางใจเรานิจนิรันดร์ 
รูปธรรมไม่สามารถทดแทนกันค่ะ 
เราจึงต้องยอมรับกับความเจ็บปวด ที่ฝังติด
กับใจไว้ตลอด  ปรางเองก็เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ  
เพียงแต่บางเวลาปรางพยายามหามุมทดแทนค่ะ
นมัสการค่ะท่าน
 

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 02:34 น. - comment id 1073451

 คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ 
หวาน...หวาน...หวานและหวานได้อีกนะครับ
.........................................................
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเติมแรงใจให้
เรื่องของหัวใจ  ก็มีทั้งสุขและทุกข์นะคะ
ยามโศก ก็ร้องไห้กันนะคะ  ยามรัก ก็เติม
ความหวานชื่นกันค่ะ อิอิ...ว่าแต่ว่า หวาน
ได้อีกจริง ๆ นะคะ
ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

นรศิริ

13 ธันวาคม 2552 06:02 น. - comment id 1073460

ซึ้งจริงๆค่ะ

ป๋อง สหายปุถุชน

13 ธันวาคม 2552 09:01 น. - comment id 1073484

อนงค์นาง

13 ธันวาคม 2552 15:27 น. - comment id 1073569

คิดถึงเพื่อนปรางเสมอค่ะ

พี่รุณ

13 ธันวาคม 2552 15:50 น. - comment id 1073579

ยามที่พี่อ้างว้างว่างใจ นวลน้องต้องอยู่ไกล ใจพี่นี้ควรคล้ำ 
คิดถึงใจจะขาดแล้วเอ่ย

ยาแก้ปวด

13 ธันวาคม 2552 16:29 น. - comment id 1073594

วันเหงาๆยังหวานซะ...

หัวใจจะละลาย...

กิตติกานต์

13 ธันวาคม 2552 18:18 น. - comment id 1073626

อ ่านแล้วยิ้มแทนพี่ปรางค์ทิพย์

หลี่เหม่ยจิน

13 ธันวาคม 2552 18:23 น. - comment id 1073627

ภาพก็งดงามบทกลอนก็หวานหยด
สงสัยวันนี้คงไม่ต้องทานทองหยิบ
ทองหยอดแล้ว...แค่อ่านก็รู้สึกหวานใจ
โดยไม่ต้องทานของหวาน

เพิ่งรู้ว่า..คำว่าหวานใจคือ ความรู้สึก
ที่ได้อ่านบทกลอนบทนี้นี่เอง...
ลึกซึ้งยากจะบรรยาย

หลี่เหม่ยจิน

13 ธันวาคม 2552 18:31 น. - comment id 1073631

ใครคนที่คุณปรางทิพย์คิดถึง
เขาช่างเป็นผู้โชคดีมากเลย

ความรักทำให้โลกงดงามเสมอ
เหมือนแสงเทียนสีชมพูในภาพ
ให้แสงสว่างอย่างไม่มีประมาณ
แม้เหนื่อยแค่ไหนแต่ก็มีสิ่งที่ล่อเลี้ยงใจ

ครูพิม

13 ธันวาคม 2552 18:45 น. - comment id 1073638

ขอบฟ้าฤๅกั้นใจนั้นได้
ห่างไกลใกล้ใจเคียงในฝัน
อิงแอบแนบเนาเฝ้ารอวัน
พี่นั้น..คืนกลับ...รับคืนเรือน....

กลอนเพราะมากค่ะพี่..
ทำให้พิมคิดถึงใครคนหนึ่งเลยอิอิ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:02 น. - comment id 1073700

 คุณนรศิริ 
ซึ้งจริงๆค่ะ
...........................................
ขอบคุณค่ะ ที่พี่สาวแวะมาให้กำลังใจ
ขอให้พี่สาว พี่ความสุขกับวันหยุดนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:06 น. - comment id 1073702

 คุณป๋อง สหายปุถุชน 
ไม่พูดไม่จาเลยค่ะ อิอิ...แหมแต่จะว่าไป
แค่แวะมาให้กำลังใจแค่นี้ ก็ทำให้ปรางทิพย์
มีแรงใจ สรรหาบทกลอนมาฝากแล้วค่ะ
ขอสุขอย่าได้สร่างนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:07 น. - comment id 1073704

 คุณอนงค์นาง 
คิดถึงเพื่อนปรางเสมอค่ะ
..........................................
ขอบคุณค่ะเพื่อนนาง.....
ในน้ำใจไมตรีที่มีให้ต่อกัน
แบบนี้เค้าเรียกคนหัวใจเดียวกันค่ะ
ขอให้เพื่อนนางมีความสุขกับหัวใจนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:22 น. - comment id 1073707

 พี่รุณ 
ยามที่พี่อ้างว้างว่างใจ 
นวลน้องต้องอยู่ไกล ใจพี่นี้ควรคล้ำ 
คิดถึงใจจะขาดแล้วเอ่ย
...................................................
ด้วยคิดถึงจึงเพียรเขียนอักษร
ร่ายบทกลอนอ้อนฝากอยากเฉลย
ด้วยหนทางห่างไกลไร้คนเชย
โอ้พี่เอ๋ยเปรยหวาดแทบขาดใจ

ขอบคุณพี่รุณมากค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจปราง
ขอให้พี่มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:26 น. - comment id 1073712

 ยาแก้ปวด 
วันเหงาๆยังหวานซะ...
หัวใจจะละลาย...
........................................
น้องยาผู้น่ารักคะ....
ก็เพราะเหงาไงคะ ความหวานเลยทะลัก
ล้นออกมา อิอิ....ก็ช่วย ๆ แบ่งความหวานนะ
ขอบคุณสำหรับกาแฟหอม ๆ นะคะ
เอ...ตกลงหวานหรือร้อนคะ ทำไมหัวใจละลายง่ะ
สุขสดชื่นกับการเมาใจนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:29 น. - comment id 1073714

 คุณกิตติกานต์ 
อ่านแล้วยิ้มแทนพี่ปรางทิพย์
...................................................
น้องกานต์ฯ คะ
ในความรักและคิดถึง นึกขึ้นมาทีไร
มันปลื้มมม.....ค่ะ หากยิ้มออกแสดงว่า
หัวใจเปี่ยมไปด้วยรักนะคะ
ขอให้สุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:37 น. - comment id 1073716

 คุณหลี่เหม่ยจิน 
ภาพก็งดงามบทกลอนก็หวานหยด
สงสัยวันนี้คงไม่ต้องทานทองหยิบ
ทองหยอดแล้ว...แค่อ่านก็รู้สึกหวานใจ
โดยไม่ต้องทานของหวาน

เพิ่งรู้ว่า..คำว่าหวานใจคือ ความรู้สึก
ที่ได้อ่านบทกลอนบทนี้นี่เอง...
ลึกซึ้งยากจะบรรยาย
........................................................
คุณหลี่เหม่ยจินคะ.....ขอบคุณในคำชมค่ะ
เป็นความในใจที่อยากบอกให้บางใครรับรู้
แต่....คนที่ปรางอยากบอกมากที่สุดคือ
เพื่อน ๆ ในบ้านกลอนค่ะ  เพราะทุกคอมเมนท์
เปรียบเสมือนแรงใจ ทั้งในบทกลอนและ
ชีวิตจริงที่ปรางต้องเงียบเหงา เก็บตัว
ทำให้มีเพื่อนเพิ่มขึ้นค่ะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 21:45 น. - comment id 1073721

 คุณหลี่เหม่ยจิน (๒) 
ใครคนที่คุณปรางทิพย์คิดถึง
เขาช่างเป็นผู้โชคดีมากเลย

ความรักทำให้โลกงดงามเสมอ
เหมือนแสงเทียนสีชมพูในภาพ
ให้แสงสว่างอย่างไม่มีประมาณ
แม้เหนื่อยแค่ไหนแต่ก็มีสิ่งที่ล่อเลี้ยงใจ
.......................................................
คุณเหม่ยคะ....
หากน้ำมันทำให้รถแล่นไปได้ ความรัก
ก็เปรียบเสมือนแรงใจให้เรามีแรงต่อสู้กับ
ปัญหา และก้าวเดินไปพร้อม ๆ กันค่ะ

ว่าแต่แหม...เขาคนนั้นจะโชคดีจริง ๆ หรือคะ
ที่ปรางคิดถึงเค้า....หากเขามาอ่านคอมเมนท์
ของคุณ  คงฉีกยิ้มไม่หุบเลยค่ะ
ขอบคุณในไมตรีมากมายที่มอบให้นะคะ
ขอให้สุขสดใสกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

13 ธันวาคม 2552 23:09 น. - comment id 1073754

 คุณครูพิม 
ขอบฟ้าฤๅกั้นใจนั้นได้
ห่างไกลใกล้ใจเคียงในฝัน
อิงแอบแนบเนาเฝ้ารอวัน
พี่นั้น..คืนกลับ...รับคืนเรือน....

กลอนเพราะมากค่ะพี่..
ทำให้พิมคิดถึงใครคนหนึ่งเลยอิอิ
.....................................................
สุดขอบฟ้าหากั้นคั่นเราสอง
หวังใฝ่ปองครองรักพิทักษ์เหมือน
เพียงรอวันฝันจริงดั่งสิ่งเตือน
วันปีเดือนเคลื่อนไปฤทัยคอย

ขอบคุณค่ะ ที่ครูพิมขวัญใจแวะมา อิอิ...
พี่ปรางดีใจนะคะ ที่สามารถทำให้ครูพิม
คิดถึงบางใครได้    แสดงว่าหัวใจเปี่ยม
ไปด้วยรักนะคะ
สุขสดใสกับใจรักค่ะ

(น้ำตาลหวาน)

14 ธันวาคม 2552 11:25 น. - comment id 1073841

แทนคำว่าคิดถึง
คำนี้เพราะจังเลยค่ะพี่ปราง
เราได้คิดถึงใครสักคน คือ ความสุขค่ะ

สุขใดไหนเล่า เท่าสุขใจ

รักพี่ปรางค่ะ

แอฟ

14 ธันวาคม 2552 12:15 น. - comment id 1073847

น้องมาสารแพบว่า
"คิดถึงพี่ปรางค์จังเล้ยยยยยย......"
                     

ก้าวที่...กล้า

14 ธันวาคม 2552 12:30 น. - comment id 1073856

ไพเราะจังค่ะ 

แสงเพชร

14 ธันวาคม 2552 13:57 น. - comment id 1073881

ยามห่างไกลใจเราเฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งฝันร่วมวันหวาน
ความห่วงใยใฝ่ถวิลทุกวันวาร
อยากสื่อสารผ่านฟ้าพาฝากเธอ

แสนคะนึงถึงกันทุกวันคืน
แม้ดึกดื่นตื่นหลับรักเสมอ
รู้หรือไม่ใครหนึ่งนั้นเฝ้าเจอ
จนละเมอเพ้อหาอยู่ร่ำไป

อยากอยู่ใกล้ในวันอันเหน็บหนาว
มีเรื่องราวมากมายให้ปราศรัย
ความคิดถึงซึ่งล้นท้นหัวใจ
และห่วงใยในคราวเราห่างกัน

เสียงพิณน้อยคอยส่งตรงอ้อมอก
สำเนียงวกวูบไหวให้สุขสันต์
ใจสองใจให้จิตคิดถึงวัน
ร่วมสู๋ฝันอันจริงสิ่งยินดี

สดใสสุขสันต์ทุกวันคืนครับ
กลอนหวานมากๆเลยครับ
แวะมาชมงานในวันภารกิจมากมายครับ

อินสวน

14 ธันวาคม 2552 15:54 น. - comment id 1073945

เป็นความคิดถึงที่แทนที่ด้วยความเหงานะครับอ่านแล้วเศร้าๆปนครับ

เพียงพลิ้ว

14 ธันวาคม 2552 16:04 น. - comment id 1073958

รูปสวยโรแมนติก กลอนก็หวานนะคะ

เฌอมาลย์

14 ธันวาคม 2552 20:46 น. - comment id 1074100

คิดถึงเฌอหรือเปล่าคะ

พิมญดา

14 ธันวาคม 2552 23:31 น. - comment id 1074242

พี่ปรางค์จุฟฟฟฟฟฟฟ

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

15 ธันวาคม 2552 09:19 น. - comment id 1074340

เพราะมากๆ ครับ

กลอนบทนี้

มาเยี่ยมช้าไปหน่อย นะครับ

ไม่ค่อยสบายบ่อยๆ น่ะครับ

และเป็นความรู้สึก ที่อ่านกลอนแล้ว  
ชวนปวดหัว ด้วย น่ะครับ

เลยไม่ค่อยได้เข้ามาเม้นท์ให้ มีแต่ ง่วง กะ ปวดหัว เพลียๆ

*แทนความคิดถึงเธอยามเพ้อหา
ขอสบตาจันทร์ทองส่องแสงสี
เป้นความรักภักดิ์มั่นนิรันดร์ปี
ตราบชีวีมลายไม่คลายคลอน

พี่รุณ

15 ธันวาคม 2552 15:39 น. - comment id 1074501

ใครคนที่คุณปรางทิพย์คิดถึง
เขาช่างเป็นผู้โชคดีมากเลย

ความรักทำให้โลกงดงามเสมอ
เหมือนแสงเทียนสีชมพูในภาพ
ให้แสงสว่างอย่างไม่มีประมาณ
แม้เหนื่อยแค่ไหนแต่ก็มีสิ่งที่ล่อเลี้ยงใจ
คุณเหม่ย เขียนมามีความหมายดี ได้อ่านแล้วชื่นใจจัง คนที่คุณปรางทิพย์คิดถึงได้อ่านก็คงชื่นใจด้วย

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 01:45 น. - comment id 1074667

 น้ำตาลหวาน 
แทนคำว่าคิดถึง
คำนี้เพราะจังเลยค่ะพี่ปราง
เราได้คิดถึงใครสักคน คือ ความสุขค่ะ
สุขใดไหนเล่า เท่าสุขใจ
รักพี่ปรางค่ะ
..........................................................
น้องน้ำตาลจ๋า...
ความสุขที่ส่งความคิดถึง ถึงคนที่เรารัก
ยามที่เราห่างไกลกัน   ใจมันโหยหาค่ะ
ถึงแม้จะสุขใจแต่ในความสุขก็ปนทุกข์
แต่ยิ่งห่างยิ่งพิสูจน์ค่ะ ว่าความรักมีคุณค่า
มากเพียงใด
พี่ปรางก็รักน้องน้ำตาลค่ะ
เรารักกันนะคะ 

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 01:47 น. - comment id 1074668

 น้องแอฟ 
น้องมาสารแพบว่า
"คิดถึงพี่ปรางค์จังเล้ยยยยยย......"
.....................................................
อูยยยย....แบบนี้หัวใจสารภาพเนาะ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่มาสารแพบแบบนี้
ถึงเราไม่ค่อยได้ทักทายกันนัก แต่....
พี่ปรางก็มีความรู้สึกดี ๆ มอบให้นะคะ
แอ๊ะ......กำลังมีความรักใช่มะ.....
สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 01:49 น. - comment id 1074669

 คุณก้าวที่...กล้า 
ไพเราะจังค่ะ
.............................................
ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจกัน
หนึ่งคอมเมนท์ ปรางทิพย์ถือว่าเป็นแรงใจ
สำคัญ ที่จะทำให้สู้ต่อในโลกใบนี้ค่ะ
มากมายอุปสรรคที่จะต้องฝ่าฟันค่ะ
ขอให้มีความสุขสดใสนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 02:40 น. - comment id 1074670

 คุณแสงเพชร 
ยามห่างไกลใจเราเฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งฝันร่วมวันหวาน
ความห่วงใยใฝ่ถวิลทุกวันวาร
อยากสื่อสารผ่านฟ้าพาฝากเธอ

แสนคะนึงถึงกันทุกวันคืน
แม้ดึกดื่นตื่นหลับรักเสมอ
รู้หรือไม่ใครหนึ่งนั้นเฝ้าเจอ
จนละเมอเพ้อหาอยู่ร่ำไป

อยากอยู่ใกล้ในวันอันเหน็บหนาว
มีเรื่องราวมากมายให้ปราศรัย
ความคิดถึงซึ่งล้นท้นหัวใจ
และห่วงใยในคราวเราห่างกัน

เสียงพิณน้อยคอยส่งตรงอ้อมอก
สำเนียงวกวูบไหวให้สุขสันต์
ใจสองใจให้จิตคิดถึงวัน
ร่วมสู๋ฝันอันจริงสิ่งยินดี

สดใสสุขสันต์ทุกวันคืนครับ
กลอนหวานมากๆเลยครับ
แวะมาชมงานในวันภารกิจมากมายครับ
.........................................................
เสียงพิณน้อยลอยแผ่วแว่วคิดถึง
ให้ซาบซึ้งตรึงอยู่คู่วิถี
ข้ามขอบฟ้ามามอบปลอบรตี
มิตรไมตรีคลี่บานกาลเวลา

ท่ามคืนวันอันหนาวคราวสะท้าน
จึงบอกผ่านกานท์กลอนเว้าวอนหา
ความห่วงใยไออุ่นกรุ่นอุรา
อยากไขว่คว้ามากอดพลอดรำพัน

แสนคำนึงถึงพี่ฤดีพ้อ
โอ้ใครหนอคลอเคล้าเย้าฝากฝัน
อยากดูแลแท้จริงแอบอิงกัน
มีเธอฉันสรรสร้างมิร้างเลย

ในความหวังครั้งใหม่ใจเราสอง
หมายร่วมครองปองรักจักเฉลย
คำสัญญาคราเหงาเฝ้าชมเชย
น้องเพียงเปรยเผยบอกออกจากใจ

ขอบคุณค่ะที่แวะมาแจมกลอนอันหวานซึ้งไว้
ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 12:19 น. - comment id 1074787

 คุณอินสวน 
เป็นความคิดถึงที่แทนที่ด้วยความเหงา
นะครับอ่านแล้วเศร้าๆปนครับ
.......................................................
ดั่งมานั่งในใจเลยค่ะ  ความจริงปรางเอง
มิได้เจตนาให้บทกลอนนี้หวานแบบนี้นะคะ
ความเหงาและคิดถึงบางใคร มันเศร้านะคะ
แต่หัวใจที่เปี่ยมไปด้วยรักและคิดถึง
มันยากที่จะบรรยายค่ะ
คุณเองอ่านแล้วตีโจทย์แตก แสดงว่า
กำลังตกในห้วงเช่นนี้หรือคะ
ขอให้สุขสดใสกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 12:20 น. - comment id 1074788

 คุณเพียงพลิ้ว 
รูปสวยโรแมนติก กลอนก็หวานนะคะ
.....................................................
รูปหวาน ๆ แบบนี้ มาจากหัวใจค่ะ
ก็แทนความคิดถึงไงคะ  เมื่อมีรักก็ต้อง
คิดถึงบางใครเป็นธรรมดาค่ะ 
ขอให้สดใสกับหัวใจนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 12:24 น. - comment id 1074790

 เฌอมาลย์ 
คิดถึงเฌอหรือเปล่าคะ
..............................................
อ๊ะ....ถามกันแบบนี้ได้ไง หากพี่ปราง
ไม่คิดถึงเฌอ...จะไปคิดถึงใครได้ล่ะคะ
ก็น้องสาวน่ะแสนจะน่ารัก มามะ หนาว ๆ
แบบนี้มาให้กอดเสียดี ๆ 
อิอิ....ว่าแต่คนในหัวใจน้องเฌอ จะยอมหรือ
มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

16 ธันวาคม 2552 12:26 น. - comment id 1074793

 พิมญดา 
พี่ปรางค์จุฟฟฟฟฟฟฟ
....................................
อืม....ชื่นใจจัง คนงาม จุ๊ฟฟฟอุ่น ๆ
ทำให้พี่ปรางมีความสุขจังค่ะ ทำไงได้
ก็คนมันคิดถึงกันเนาะ
คนสวยรวยเสน่ห์อย่างน้องพิมฯ 
คงไม่เหงาอย่างพี่ปรางนะคะ
ขอให้มีความสุขกับความรักค่ะ

ปรางทิพย์

17 ธันวาคม 2552 00:34 น. - comment id 1075052

 กวีน้อยฯ 
*แทนความคิดถึงเธอยามเพ้อหา
ขอสบตาจันทร์ทองส่องแสงสี
เป้นความรักภักดิ์มั่นนิรันดร์ปี
ตราบชีวีมลายไม่คลายคลอน
................................................
ดั่งหัวใจไขว่คว้าหาเพียงเขา
ใจสองเราเฝ้าบอกมิหลอกหลอน
ยามคิดถึงจึงเพียรเขียนบทกลอน
ส่งไปอ้อนวอนรักสลักใจ

ไม่เป็นไรค่ะน้องกวีฯ มาช้าดีกว่าไม่มาเลย

สุขภาพตัวเองสำคัญที่สุดนะคะ หาซื้อกันไม่ได้
พี่ปรางเอง ก็สุขภาพไม่ค่อยดีค่ะ
ดูแลตัวเองนะคะ

ปรางทิพย์

17 ธันวาคม 2552 00:38 น. - comment id 1075053

 พี่รุณ 
ใครคนที่คุณปรางทิพย์คิดถึง
เขาช่างเป็นผู้โชคดีมากเลย

ความรักทำให้โลกงดงามเสมอ
เหมือนแสงเทียนสีชมพูในภาพ
ให้แสงสว่างอย่างไม่มีประมาณ
แม้เหนื่อยแค่ไหนแต่ก็มีสิ่งที่ล่อเลี้ยงใจ
คุณเหม่ย เขียนมามีความหมายดี ได้อ่านแล้วชื่นใจจัง คนที่คุณปรางทิพย์
คิดถึงได้อ่านก็คงชื่นใจด้วย
.......................................................
ปรางขอขอบคุณพี่รุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมกัน
คุณเหม่ยฯ เป็นคนที่มีน้ำใจงดงามค่ะ
และมองโลกในแง่ดี แสดงให้เห็นถึง
จิตใจว่างดงามเพียงใด

พี่รุณว่างั้นหรือคะ ว่าบทกลอนนี้ปรางเขียน
ให้บางใคร เขาจะเป็นผู้ที่โชคดี อิอิ....
สุขใจกับความรักนะคะ

โชคฃัย เลิศสุทธิรัศมีวง

19 ธันวาคม 2552 17:46 น. - comment id 1076148

โออนิจาหวานซึ้งตรึงตราจิต
เพ่งพินิจกลอนเจ้าเฝ้าคิดถึง
สุดที่รักของใครใครคนหนี่ง
รักสุดซึ้งตรีงจิตมิเว้นาวย

ราชิกา

19 ธันวาคม 2552 21:02 น. - comment id 1076237

** แสนคำนึงห่วงหาทุกคราเหงา
รักสองเราอิงแอบคอยแนบฝัน
ห่างแสนไกลหากใจอยู่ใกล้กัน
แทนทุกวันคิดถึงติดตรึงทรวง.....ฯ

มาส่งมอบ..ความคิดถึง..ให้คุณปรางค่ะ...

ปรางทิพย์

22 ธันวาคม 2552 11:46 น. - comment id 1077455

 คุณโชคชัย 
โออนิจาหวานซึ้งตรึงตราจิต
เพ่งพินิจกลอนเจ้าเฝ้าคิดถึง
สุดที่รักของใครใครคนหนี่ง
รักสุดซึ้งตรีงจิตมิเว้นาวย
.............................................
ด้วยคิดถึงจึงตอบมอบแสนหวาน
วันเลยผ่านกาลเก่าเคล้าความหมาย
ยามห่างไกลใจนวลครวญเดียวดาย
โอ้ยอดชายหายหน้าไม่มามอง

ขอบคุณมากค่ะที่แวะมากให้กำลังใจปราง
สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

22 ธันวาคม 2552 23:53 น. - comment id 1077798

 คุณราชิกา 
** แสนคำนึงห่วงหาทุกคราเหงา
รักสองเราอิงแอบคอยแนบฝัน
ห่างแสนไกลหากใจอยู่ใกล้กัน
แทนทุกวันคิดถึงติดตรึงทรวง.....ฯ

มาส่งมอบ..ความคิดถึง..ให้คุณปรางค่ะ...
......................................................
เพียงคำซึ้งหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวเหงา
เป็นดั่งเงาเฝ้าถามเมื่อยามหวง
แม้ทางไกลใจบอกมิหลอกลวง
วันคืนล่วงห่วงหาไขว่คว้ากัน

ขอบคุณสำหรับความคิดถึง ที่มีให้กันนะคะ
ขอให้มีความสุขกับความรักค่ะ