มองหม่นค้นอรุณ รอไออุ่นหนุนอุษา คืนค่ำย่ำบีฑา ร้าวอุราข้าบรรลัย เก็จฟ้ามาสะทก เห็นหัวอกสะท้านไหว ทิชากรหลอนแว่วไพร ดังกรีดใจไร้ปราณี ลมพายรายล้อมเหน็บ อุราเจ็บโลกันตร์ผี ฟ้าบนหล่นมณี คล้ายนารีเจ้าลับไกล เหล้าขมฤาตรมเท่า รอวันเช้าอันสดใส ร่ำเหล้าเมาเมรัย สักเท่าไหร่อุทัยรอง เช้าเถิด...บูรพา ให้ทิวามาสะนอง อาทิตย์อุทัยครอง จันทราจองความโศกตรม มองเช้าริมหน้าต่าง อุษาพร่างหวังสุขสม เช้าไหนยังระทม ไร้คู่ชมเอทวา ย่ำรุ่งศุกร์๑๑ธันวาคม ๒๕๕๒ ณ บรรณาศรม
12 ธันวาคม 2552 18:30 น. - comment id 1073268
เข้ามาเยี่ยมชม ใครสักคนริมหน้าต่าง เหม่อมองอรุณสาง หวังส่องทางให้ก้าวเดิน
12 ธันวาคม 2552 18:56 น. - comment id 1073295
งดงามค่ะ
12 ธันวาคม 2552 19:24 น. - comment id 1073309
สุราร่ำย้ำเหงา คว้าเงาเฝ้าสิ้นสูญ รินน้ำตาอาดูร ไร้จำรูญเอ้กา
12 ธันวาคม 2552 22:32 น. - comment id 1073400
ณ ริมหน้าต่าง เห็นคนเมาค้างนอนหลับปุ๋ย.... อิอิ
12 ธันวาคม 2552 22:50 น. - comment id 1073410
ช่างเดียวดายแท้