คืนนั้น
อรรธนิศา
เสียงดนตรีบรรเลงเพลงหวิวหวาน
พาดวงมานซ่านซึ้งถึงไหนไหน
ลมหนาวปลิวพลิ้วผ่านสะท้านใจ
หอมกลิ่นไอสายลมที่พรมมา
ในคืนนั้นฉันจำดื่มดำจิต
แรกพบมิตรครั้งแรกแปลกนักหนา
เหมือนดังบุญหนุนนำเคยทำมา
จึงได้พาให้พบสบไมตรี
เราได้ออกลีลาศวาดตามเพลง
เสียงบรรเลงพาใจให้สุขศรี
ฉันยังจำภาพซึ้งตรึงฤดี
เมื่อฉันมีเธอใกล้ได้สัมพันธ์
เป็นครั้งแรกที่ฉันนั้นเป็นสุข
ได้สนุกเมื่อเธออยู่เป็นคู่ฉัน
แม้จะเพิ่งรู้จักมักคุ้นกัน
แต่สัมพันธ์มั่นเหมือนเป็นเดือนปี
ฉันจะจำจดไว้ในชีวิต
ขอลิขิตไว้เป็นเช่นสักขี
คืนแห่งความสุขใจในชีวี
จำคืนนี้ไว้มั่นนิรันดร