เมื่อหายใจย่อมตระหนักว่ารักอยู่

ปาณาดี

เมื่อหายใจย่อมตระหนักว่ารักอยู่
แม้สินธูใหญ่กว้างมาขวางกั้น
ฟังเสียงเต้นของหัวใจย่อมคล้ายกัน
เฉกนภากับตะวันนั่นอย่างไร
รักหนอรักอยู่ไกลให้เกินรัก
หากประจักษ์แล้วซึ่งจิตพิศมัย
แม้หนทาง ยากจะรัก สักเท่าใด
ก็ไม่อาจ ห้ามหทัย มิให้รัก
ฤาแม้ปราณสิ้นไปก็ไป่หยุด
สวาทนุช น้องนี้ ที่จำหลัก
ฝังในห้วง ดวงฤดี สามิภักดิ์
ว่าจงรัก ภักดิ์ที่ พี่ผู้เดียว				
comments powered by Disqus
  • เสมอจุก

    2 ธันวาคม 2552 17:43 น. - comment id 1070029

    สวัสดีน้องขนุน
    กลอนน่ารักนะ
  • ปรางทิพย์

    3 ธันวาคม 2552 00:08 น. - comment id 1070143

    มั่นอยู่ในรักเดียว
    เยี่ยมค่ะ
    36.gif36.gif36.gif
  • นรสิริ

    3 ธันวาคม 2552 14:34 น. - comment id 1070300

    นี่ไงต้นตำรับรักแท้หละ
    
    แวะมาเยี่ยมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน