น้ำค้างกระทบเสนาะระนาว เปาะ แปะกราวเสมือนดล พาจิตสงบขณะฉงน สติหยุดระคายคอย กลางดึกผะผ่าวกระแซะวะไหว อุระไกลระรื่นสอย เงาห่วงกระหน่ำ ณ ลุปะปรอย ฤหทัยสะอื้นออ คนคอยไฉน บ่ ลุเฉลียว สิ ปะเปลี่ยวประจักษ์รอ ใครหนอถวิลริเพาะกะกรอ เลาะเลาะร้อนกระจายกวน ไม้ดอกระรวยขษณะวน กระจะจนละม้ายชวน เผลอห่างสะอื้นกระบิปริครวญ ระอุอกมลายพลัน รวยรินผกาวสนะอิ่ม ปะเหลาะยิ้มกระพือสรรค์ น้ำค้างเกาะกลิ้งกษณะพัน รติมาเสนอเพลิน น้ำค้างเพาะเพลงสวนะมนต์ ชนะลนทะท้อเทิน สูงต่ำวะหวิววิจลเหิน สิรเริ่มสะพรั่งพร เศร้าหายผสานสมถะเวียน ประลุเปลี่ยนวิเวกหลอน จิตหลั่นสะกัดตมขจร ตนุเริงเขษมครอง ยามทุกข์ประชุมคณนะขม คติข่มระลึกตรอง จักพบขบวนระดะคะนอง ระบิสุขทยอยเยือน
โอเลี้ยง 29 พ.ย. 2552 15:43 น. - ID 130991 
4960
12
0
29 พฤศจิกายน 2552 15:57 น. - comment id 1068919
ตรงเส้นตรงโยงไปมา คือตำแหน่งสัมผัสเสียง ส่วนขีดตรงใต้ผังแบบ คือตำแหน่งคำลหุ บทนี้โอเลี้ยงขอเขียนตามแนว กาพย์ยานี๑๑ คือบาท๔เสียงไม่สัมผัสกับบาท ๓ "ตามตัวอย่างบรมครูแต่งไว้ ในมัทนะพาธา"นะคะ ตามผังข้างล่างค่ะลักษณะทางฉันทลักษณ์ของวสันตดิลกฉันท์ ๑๔ วสันตดิลก แปลว่า รอยแต้มที่กลีบเมฆในฤดูฝน น่าจะหมายถึง ฉันท์อันมีลีลาว่าฤดูฝนได้เริ่มต้นแล้ว ฉันท์นี้มักใช้บรรยายหรือ พรรณนาความ ๒ แบบ คือ ๑. ใช้ชมธรรมชาติ ชมความงามของสถานที่ เช่น บ้านเมือง ชวนให้ผู้อ่านรู้สึกซาบซึ้งตรึงใจในภาพลักษณ์อันงดงามที่กวี ได้พรรณนาออกมา ๒. ใช้แต่งพรรณนาความที่ใช้ภาพลักษณ์อย่างเด่นชัด เช่น อารมณ์รัก อารมณ์ เศร้าโศก เสียใจ รำพึงรำพันถึงความหลัง เป็นต้น คณะและพยางค์ คือ ฉันท์บทหนึ่งมี ๒ บาท บาทหนึ่งมี ๒ วรรค วรรคต้นมี ๘ คำ วรรคท้ายมี ๖ คำรวมทั้งบาทมี ๑๔ คำ สัมผัสบังคับดูได้จากแผนผังตามเส้นโยงสัมผัส
ปล. บทนี้โอเลี้ยงเขียนครั้งแรก ผิดพลาดท่านผู้รู้ โปรดชี้แนะด้วย ขอขอบคุณ ณ ที่นี้ค่ะ
29 พฤศจิกายน 2552 17:17 น. - comment id 1068954
เอาดอกโฮย่า สวยๆมาฝากจ้ามี่
29 พฤศจิกายน 2552 18:38 น. - comment id 1068983
งดงามมากเลยค่ะ น้องโอเลี้ยง พี่ปรางเอง หลงใหล ในวสันตดิลกฉันท์ฯ มาแสนนาน เนื่องจากติดตามบทละคร มันทพาธาน่ะ
29 พฤศจิกายน 2552 18:49 น. - comment id 1068992
เขียนฉันท์ได้งดงามลึกซึ้งความหมายมากครับ
แก้วประเสริฐ.
29 พฤศจิกายน 2552 18:54 น. - comment id 1068995
29 พฤศจิกายน 2552 19:26 น. - comment id 1069011
ตอนเด็กเคยท่องวสันตดิลกเป็นทำนองเสนาะ ครูให้ท่องพร้อมกันทั้งห้อง ปรากฏว่าเหมือน อึ่งอ่างร้องอยู่ในหนอง ดังระงมมั่วไปหมด
29 พฤศจิกายน 2552 19:44 น. - comment id 1069025
โห เล่นคำครุลหุ แบบนี้ ต้องยอมครับ ยิ่งศึกษายิ่งลึกซึ้งนะครับ ชื่นชมครับ
29 พฤศจิกายน 2552 20:42 น. - comment id 1069037
คิดถึงความรักของตัวเอง กับการรอคอยที่ไม่มีวันบรรจบ อิอิอิ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล โดนใจจริง ๆ ขนาดไม่เข้าใจเรื่องฉันท์เท่าไร ยังซึ้งมากๆเลย
29 พฤศจิกายน 2552 20:44 น. - comment id 1069038
อย่างนี้เค้าเรียกฝีมือค่ะ เห็นบอกว่าเพิ่งลองเขียนครั้งแรกด้วย คนตัวเล็กจนปัญญาค่ะ เลยขอชื่นชมไปก่อน ... ขอให้มีเวลาชื่นชมน้ำค้างได้เต็มอิ่ม ก่อนที่มันจะระเหยนะคะ
29 พฤศจิกายน 2552 20:59 น. - comment id 1069046
เก่งจังครับ ภาพสวยครับ
29 พฤศจิกายน 2552 21:22 น. - comment id 1069056
หยาดน้ำค้างพร่างพรายบนปลายหญ้า ก่อนจะร่วงรินลาลับเลือนหาย ยินแต่เสียงเพลงลาว่าเดียวดาย ก่อนละลายลาลับกับตะวัน หวัดดีครับน้องโอเลี้ยง เพิ่งจะรู้ว่าน้องชื่อเล่นชื่อญามี่วันนี้เอง..... เพลงน้ำค้างเพราะครับสำหรับมือใหม่แต่งได้แหล่มขนาดนี้เลย
30 พฤศจิกายน 2552 08:19 น. - comment id 1069165
โอเลี้ยง....เป็นคนหนึ่งที่มีแนวทางเป็นของตัวเองและมุ่งมั่นที่สุดเลยค่ะ จำได้ว่าตอนอ่านกลบทของโอเลี้ยงครั้งแรกนานมาแล้วก็รู้สึกทึ่งนะ เพราะกลบทมีจุดบังคับและลูกเล่นเยอะ ขนาดเป็นคนอ่านเฉยๆไม่ได้คิด เขียน คำ ยังรู้สึกว่ายากเลยอ่ะ ชื่นชมจากใจจริงจ๊ะ
ปล.แอบเพ่งหยดน้ำค้างด้วย555
30 พฤศจิกายน 2552 12:27 น. - comment id 1069212
30 พฤศจิกายน 2552 13:28 น. - comment id 1069230
30 พฤศจิกายน 2552 13:40 น. - comment id 1069232
งดงามทั้งภาพ ทั้งกลอน และตัวคนแต่งเลยค่ะ
30 พฤศจิกายน 2552 16:34 น. - comment id 1069308
เอาดอกโฮย่า สวยๆมาฝากจ้ามี่ แก้วประภัสสร 29 พ.ย. 52 - 17:17 IP 58.9.13.186 ......................... ขอบคุณกับดอกไม้สวยๆค่ะคุณแก้ว
30 พฤศจิกายน 2552 17:02 น. - comment id 1069314
งดงามมากเลยค่ะ น้องโอเลี้ยง พี่ปรางเอง หลงใหล ในวสันตดิลกฉันท์ฯ มาแสนนาน เนื่องจากติดตามบทละคร มันทพาธาน่ะ ปรางทิพย์ 29 พ.ย. 52 - 18:38 IP 87.58.242.121 .............................. มี่อ่านนางวรรณคดีไทยเมื่อกลางปี 47 แล้วก็ชอบอักษรสวยๆของคนแต่ง รวมทั้งการแต่งโคลงกลอนต่างๆ ยอมรับเลยหลงเลยค่ะ แต่ช่วงนั้นมี่ยังไม่ได้ภาษาไทยเลย (ขนาดกอไก่ถึงฮอ นกฮูก มี่ยังไล่นานกว่าจะครบ เลยตัดสินใจเลิกไปเฮฮากับเพื่อน หลังเลิกงานทุกคืน และวันไหนไม่เรียน มี่ก็ค้นหนังสือไทยเก่าๆมาอ่าน(ด้วยแถวที่มี่อยู่หา "ภาษาไทยยากมากๆ" ของไปโบสถ์หลวงพี่แนะว่า แวะดูในเวบไทยสิ) อิอิ หายโง่ไปเลยค่ะ มี่เปิดไล่ดูไปเรื่อยๆจาก มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน อ่านภาษาไทยใหม่ จนไปเจอเข้ากับกลบทคนไทยบรมครูสมัยโบราณ จ๊ากกกกก อยากเขียนตามมากๆ แต่ตอนนั้นมี่ยังแต่งแม้แต่ "กลอนแปด"ยังไม่ได้เลยค่ะพี่ทิพย์ อิอิ พี่คนหนึ่งชวนมาอ่านตามเวบที่คนดังเขียนกลอนไว้ มี่ลองเขียนบ้างโดยโห่เรื่อย เรื่องไม่มีความรู้ด้านฉันทลักษณ์ "สัมผัสมั่ว " ต่อมาเมื่อเริ่มอ่านจนเข้าใจจริงๆ ก็เริ่มมาเปิดที่นี่ มะกล้าใช้ "ยามี่จัง"อีก เพราะโดนโห่บ่อย เลยนึกไปมาใช้ "กาแฟไร้น้ำตาล"คือเครื่องดื่มโปรดค่ะ ทีนี้นึกขึ้นได้ กาแฟคือโอเลี้ยง เลยให้ชื่อนั้นเขียนเป็นนามปากกาเลย ทุกบทของกลบทที่เขียนช่วงแรกๆ(ปี51 ) ทุกบทจึงแค่การบ้านไล่ "ฉันทลักษณ์"แบบพี่กวีน้อยฯ กำลังไล่นั่นแหละค่ะ ดังนั้นใครไปเปิดเจอเข้า มีผิดที่ไหนโปรดอภัย เด็กด้อยประสบการณ์ด้วยนะคะ อิอิ ส่วนวสันตดิลกฉันท์ ๑๔ บทนี้ เพื่อไม่ให้คำลหุซ้ำ มี่ต้องลงทุนเปิดพจนานุกรมดูคำไทยแบบว่า อยากรู้คำไหนเราแผลงได้บ้าง เลยไปเจอมากมายเลยค่ะ เลยเอามาผูกเรื่องนี้ โดยใช้อารมณ์ยามอ่าน มัทนา สาวงามที่เล่นตัวไม่รักเทวดาที่ชื่อ สุเทษณะ มาผสมกับกลเกมความรักของพี่คนหนึ่ง ออกมาในรูปชมเพลงน้ำค้างบรรเลง แทนเก็บตัวเศร้าเสียใจ 555 ไม่รู้อ่านแล้วพี่ๆทุกคนมองภาพได้ไหมสิคะ เพราะมือใหม่ถอดด้ามจริงๆเรื่องกลคำ อิอิ จึงดีใจมากๆที่พวกพี่ๆชอบนะคะ
30 พฤศจิกายน 2552 17:12 น. - comment id 1069317
หน้าส่วนตัว
เขียนฉันท์ได้งดงามลึกซึ้งความหมายมากครับ
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 29 พ.ย. 52 - 18:49 IP 124.120.54.30
ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 1087304
อ้อๆๆขออนุญาตเก็บภาพงามๆไว้ด้วยนะครับ
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 29 พ.ย. 52 - 18:54 IP 124.120.54.30
...............................
ขอบคุณมากๆค่ะครูแก้ว ทราบจากพี่กี้ครูจะไม่ชอบกลอนเรียบๆไร้ "กลคำ"ด้วยใช่ไหมคะ อิอิ
เรื่องนี้พูดยากนะคะ เพราะบางคนชอบกลอนแบบแข็งๆตรงๆ ซึ่งมี่ว่ามีเสน่ห์อีกแบบนะคะ แม้บรมครูคนเก่งบางคน อาจรับไม่ได้ก็ตามที
อย่างไรก็ขอบคุณมากๆที่ให้เกียรติแวะมาอ่านงานมี่นะคะครูแก้ว
30 พฤศจิกายน 2552 17:16 น. - comment id 1069320
ตอนเด็กเคยท่องวสันตดิลกเป็นทำนองเสนาะ ครูให้ท่องพร้อมกันทั้งห้อง ปรากฏว่าเหมือน อึ่งอ่างร้องอยู่ในหนอง ดังระงมมั่วไปหมด เสมอจุก 29 พ.ย. 52 - 19:26 IP 125.27.212.174 ........................... 55555 มี่ชักสงสัยแล้วสิ บรมครูตอนแต่งน่ะ ท่านคงออกชมธรรมชาติช่วงฝนตกกระมั้งค่ะ จึงมีฉันท์แนวนี้ พี่เสมอจุกว่าไหมคะ?
30 พฤศจิกายน 2552 17:19 น. - comment id 1069321
โห เล่นคำครุลหุ แบบนี้ ต้องยอมครับ ยิ่งศึกษายิ่งลึกซึ้งนะครับ ชื่นชมครับ ไร้อันดับ 29 พ.ย. 52 - 19:44 IP 125.24.147.71 ........................ คงเหมือนการกินอาหารรสเผ็ดมั้งคะ พี่นักสืบฯ เพราะพอนานไปรสเผ็ดถ้าอยู่ขนาดเดิม เรามักคิดว่าไม่อร่อยแล้ว 555ต้องเติมเพิ่มทุกที
30 พฤศจิกายน 2552 17:23 น. - comment id 1069324
คิดถึงความรักของตัวเอง กับการรอคอยที่ไม่มีวันบรรจบ อิอิอิ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล โดนใจจริง ๆ ขนาดไม่เข้าใจเรื่องฉันท์เท่าไร ยังซึ้งมากๆเลย เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ 29 พ.ย. 52 - 20:42 IP 202.12.97.118 .................... 5555 รหัสรัก ถ้าถอดได้หมดทันที ก็ไม่มันนะคะพี่กี้ เหมือนการเล่นเกมง่ายๆพอเราเล่นเป็น เรายังเบื่อได้เลยนี่นา อิอิ นี่แหละมนุษย์ อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 17:28 น. - comment id 1069326
อย่างนี้เค้าเรียกฝีมือค่ะ เห็นบอกว่าเพิ่งลองเขียนครั้งแรกด้วย คนตัวเล็กจนปัญญาค่ะ เลยขอชื่นชมไปก่อน ... ขอให้มีเวลาชื่นชมน้ำค้างได้เต็มอิ่ม ก่อนที่มันจะระเหยนะคะ ตั ว เ ล็ ก 29 พ.ย. 52 - 20:44 IP 203.131.211.142 .......................... มีความพยายาม สักวันเราอาจสอยดาวลงมาได้นะคะ แม้ว่าดาวจริงอาจยาก แต่ดาวใจใช่สิ้นทาง อิอิ ขอบคุณค่ะ คุณตัวเล็ก
30 พฤศจิกายน 2552 17:30 น. - comment id 1069328
เก่งจังครับ ภาพสวยครับ รัมณีย์ 29 พ.ย. 52 - 20:59 IP 58.64.48.33 ..................... ขอบคุณค่ะ พี่รัมณีย์
30 พฤศจิกายน 2552 17:38 น. - comment id 1069331
หยาดน้ำค้างพร่างพรายบนปลายหญ้า ก่อนจะร่วงรินลาลับเลือนหาย ยินแต่เสียงเพลงลาว่าเดียวดาย ก่อนละลายลาลับกับตะวัน หวัดดีครับน้องโอเลี้ยง เพิ่งจะรู้ว่าน้องชื่อเล่นชื่อญามี่วันนี้เอง..... เพลงน้ำค้างเพราะครับสำหรับมือใหม่แต่งได้แหล่มขนาดนี้เลย สุริยันต์ จันทราทิตย์ 29 พ.ย. 52 - 21:22 IP 111.84.54.1 .......................... น้ำค้างเกาะเซาะชื้นฟื้นหวามไหว เหงาค่อยลอยห่างไปจากใจหวั่น มีเสียงเพลงบรรเลงคลอปลอบพัน สร้อยโศกศัลย์ก็แปรเป็นแลเพลิน อิอิ อ่านตรงมี่ตอบพี่ปรางทิพย์สิคะพี่ยันต์ แล้วจะเข้าใจทำไมใช้ "โอเลี้ยง" อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 17:45 น. - comment id 1069333
โอเลี้ยง....เป็นคนหนึ่งที่มีแนวทางเป็นของตัวเองและมุ่งมั่นที่สุดเลยค่ะ จำได้ว่าตอนอ่านกลบทของโอเลี้ยงครั้งแรกนานมาแล้วก็รู้สึกทึ่งนะ เพราะกลบทมีจุดบังคับและลูกเล่นเยอะ ขนาดเป็นคนอ่านเฉยๆไม่ได้คิด เขียน คำ ยังรู้สึกว่ายากเลยอ่ะ ชื่นชมจากใจจริงจ๊ะ ปล.แอบเพ่งหยดน้ำค้างด้วย555 โคลอน 30 พ.ย. 52 - 08:19 IP 124.121.96.241 .......................... อ่านคำตอบที่มี่ตอบพี่ปรางทิพย์สิคะคุณโคลอน ตอนแรกๆมี่ที่มาที่นี่ แค่อยากหาที่เงียบๆคนไม่รู้จักเรา มาหัดเขียนกลบทให้ได้แค่นั้นจริงๆค่ะ เพราะไม่เชื่อว่า "ตัวเองจะเขียนไม่ได้" ถ้าตั้งใจจริงๆ อิอิ มี่ว่าทุกคนก็เขียนได้นะคะ แค่สำนวนคำแต่ละคนสิ จะร้อยออกมาได้ไม่เท่ากัน คุณโคลอนวันไหนสบายใจมากๆก็ลองแต่งดูสิคะ จะพบว่า...ไม่ยากดังคิดก็ได้นะคะ อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 18:00 น. - comment id 1069336
~ น้ำค้างสล้างริผลิผกาย เก็จกระจายประดับมาลย์ วิบวับสะท้อนรุจิระปาน มิติสร้าง ณ กลางใจ พจน์รำพัน 30 พ.ย. 52 - 12:27 IP 124.121.55.176 ........................... อารมณ์ระรวยกุสุมพัน คุเกาะฝันละเมอไหว น้ำค้างประโลมกระแซะแทะไฟ ระอุไข้มลายครัน ขอบคุณค่ะครูพจน์ ว่างๆแจมกลอนรักฝากที่นี่บ้างนะคะ พวกเราจะโพสรวม ให้คนเข้ามาหากลอนรักจากกลูเกิล ได้พบหลากรสมากแบบมานามค่ะ อิอิ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tirapon
30 พฤศจิกายน 2552 18:03 น. - comment id 1069339
30 พฤศจิกายน 2552 18:07 น. - comment id 1069341
งดงามทั้งภาพ ทั้งกลอน และตัวคนแต่งเลยค่ะ ยายแม่มด 30 พ.ย. 52 - 13:40 IP 203.172.199.254 ........................ 55555กินลูกยอพี่แม่มดอิ่มท้องเลย มามะมา กอดที อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 18:32 น. - comment id 1069355
สงสัยงานนี้ต้องมาร่วมชื่นชมเฉย ๆ กระมัง...เพราะว่ามันย๊ากกกกกกกกก..อิอิ..เจ้าแม่เก่งจัง
30 พฤศจิกายน 2552 23:40 น. - comment id 1069445
ปวดเศียรเวียนเฮด อิอิ
8 มกราคม 2554 09:51 น. - comment id 1178654
น่าจะเอาเพลงใหม่เข้ามาด้วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
