ชีวิตยังเหลืออยู่ ของชายผู้ใจสลาย รักเขาอย่างเมามาย จึงสุดท้ายตายเนื้อเป็น เช้าเคยเชยชิดใกล้ บ่ายชิดใจคล้ายแลเห็น แรมคืนครึ่งวันเพ็ญ ยังแลเห็นครึ่งเร้นราง ทุกข์ท้อยังต่อฝัน ยังฝ่าฟันในวันว่าง มืดหนาวและดาวพราง เพียงเธอข้างยังหยัดยง ร้องไห้ใครปลอบปลุก ใครคลายทุกข์สุขประสงค์ หมายมุ่งทระนง คราวหลับหลงให้หวนคืน ร้องไห้เมื่อไร้เจ้า ทวีเศร้าวิโยคฝืน น้ำตาปร่ายังกลืน ด้วยหมายฟื้นยังรักมี ทางสร้างร้างคนร่วม คงเหมือนรวมทางภูตผี ลึกร้อนอเวจี อยู่เช่นนี้กัลปา เช้าเมาเหล้าประทัง บ่ายสิ้นหวังแสวงหา ดึกฝันดวงจันทรา เด่นสง่านภาบน ซากศพเพียงหายใจ ของหนึ่งใครเส้นถนน แต่...มากนักวิถีคน ยังดั้นด้นมาพบเจอ... 27 พฤศจิกายน 2552
กฤตศิลป์ ชินบุตร 27 พ.ย. 2552 02:50 น. - ID 130944 
1316
6
0
27 พฤศจิกายน 2552 08:39 น. - comment id 1068393
อนัตตา
27 พฤศจิกายน 2552 12:35 น. - comment id 1068462
หมดเวลากับคนอื่น จะสดชื่นกระไรได้ ทกคืนวันต้องก้าวไป ทางสายใหม่รอให้เดิน
27 พฤศจิกายน 2552 12:45 น. - comment id 1068467
เก็บเป็นความทรงจำดี เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันให้กับหัวใจสำหรับรักครั้งใหม่นะครับ เป็นกำลังใจให้นะ
27 พฤศจิกายน 2552 20:51 น. - comment id 1068568
มาเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันนะคะ
28 พฤศจิกายน 2552 00:42 น. - comment id 1068611
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
28 พฤศจิกายน 2552 03:01 น. - comment id 1068635
ความรักเป็นเช่นนี้ ยามพลีมอบลอบค้นหา ฤาหลบเร้นบังตา ยากไขว่คว้าเหลือเพียงเงา
28 พฤศจิกายน 2552 21:16 น. - comment id 1068796
แต่งได้เข้าใจความรู้สึกเหมือนเกิดจริงน่ะเนี่ย
28 พฤศจิกายน 2552 21:17 น. - comment id 1068797
กลอนซึ้งอารมณ์มากๆเลย
29 พฤศจิกายน 2552 09:13 น. - comment id 1068838
*บางครั้งก็เศร้านัก กับความรักที่จางหาย ทุกข์ถมระดมกาย เจ็บมิวายร้ายสู่ใจ *ขอเพียงความรู้สึก อันล้ำลึกไม่หวั่นไหว รออยู่นานเท่าไร หวังบางใครได้กลับมา
29 พฤศจิกายน 2552 19:37 น. - comment id 1069022
เจ็บในความรู้สึกจังเลยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
