ก่อนนั้นเหงาเศร้าใจอยู่ในโลก จึงวิโยคโศกใจหาใดเหมือน เปลี่ยวและเหงาเฝ้าเสมอรอ "เธอ" เยือน เปรียบเสมือนตัวเราเฝ้าเดียวดาย มีชีวิตอยู่เพื่อใครก็ไม่รู้ ได้แต่อยู่ไปวันวันฝันสลาย เหมือนความรักความหวังพังทลาย มาเลือนหายมลายไปกับสายลม จนคืนวันผันผ่านได้พานพบ มาประสบพบ "เธอ" คลายขื่นขม เหมือน "เธอ" มาปลุกใจหายระทม ความขื่นขมพลันคลายมลายลง เหมือนดังฟื้นคืนจิตชีวิตใหม่ "เธอ" ช่วยให้ดวงใจที่ไหลหลง ช่วยชีพฉันให้ชื่นกลับยืนยง และยังคงอยู่นิรันดร์ตราบวันนี้ "เธอ" เหมือนดังแสงทองส่องชีวิต ที่มืดมิดหม่นมัวมีแสงสี ฉันเพิ่งรู้ความรักช่วยชีวี เหมือนยาดีได้มารักษาใจ ยาอื่นใดก็ไม่อาจมารักษา นอกจากยา คือ "เธอ" ที่สดใส ได้พบ "เธอ" เสมอเหมือนมียาใจ ชุบฉันให้ชีพชื่นยืนชีวา นับแต่นี้ฉันคงชื่นรื่นเริงใจ เพราะฉันได้พบ "เธอ" ที่เพ้อหา "เธอ" คนเดียวที่ฉันซึ้งตรึงอุรา "เธอ" มีค่าตราตรึงหนี่งในใจ
23 พฤศจิกายน 2552 22:20 น. - comment id 1067467
มาดูท้องฟ้าสีชมพู ของคนที่อยู่ในฤดูรักครับ
24 พฤศจิกายน 2552 11:00 น. - comment id 1067587
ยาดี มีแค่เธอ คอยเพ้อ เฝ้าเรียกหา คำถาม ในอุรา จะมา เมื่อไรกัน... แอบอิจฉานิด ๆ
24 พฤศจิกายน 2552 11:30 น. - comment id 1067593
ยามมีทุกข์เหมือนหมดสุขไปทั้งโลก ยามมีโศก เหมือนกับโลก แตกสลาย หากมีใคร ให้กำลังใจ ที่ทุกข์มากมาย ขออย่าได้ หนีห่างไกล คนใจจริง...