กาลเวลาผ่านไปไม่คืนหวน ทุกสิ่งล้วนแปรเปลี่ยนตามวิสัย ทุกๆอย่างที่ผ่านพ้นจนจากไป นานเพียงไรมิอาจกลับคืนมา แววตาเธอมีรอยเศร้าจากอดีต ในความคิดสับสนยากค้นหา รอยยิ้มเธอเงียบเหงาไร้ชีวา จนใบหน้าหม่นหมองไม่สวยงาม หากสามารถย้อนวันที่สดใส ก่อนที่ใครจะมาอยู่ในฝัน ได้เจอเธอพบหน้ารู้จักกัน รอยยิ้มนั้นอาจสวยงามชื่นหัวใจ จะจ้องตาของเธอไม่ไปไหน ให้หัวใจเฝ้าดูกั้นความเหงา เปลี่ยนดวงตาคู่เดิมที่เคยเศร้า ให้แวววาวงามสวยยิ่งกว่าเดิม เปลี่ยนหัวใจที่ครั้งเคยละเอียด เปลี่ยนความเกลียดเป็นหลงใหลคนในฝัน เปลี่ยนใบหน้าที่ครุ่นคิดสารพัน ให้งดงามเกินกว่าคำบรรยาย กาลเวลาผ่านไปไม่คืนหวน ทุกสิ่งล้วนแปรเปลี่ยนตามวิสัย แม้ช้านานวานวันพ้นผ่านไป จะขอเป็นกำลังใจให้ดังเดิม
23 พฤศจิกายน 2552 21:12 น. - comment id 1067432
จิตใจเจ้าที่ปวดร้าวเข้าในทรวง ใครเข้าลวงกันเล่าเจ้าคนดี มีคนเขาจะปลอนขวัญแล้วล่ะนี่ ช่วยล้างใจให้เธอทีดีจริงเอย
24 พฤศจิกายน 2552 00:22 น. - comment id 1067482
รอยอดีตกีดขวางหนทางฝัน ยามหวาดหวั่นนั้นเก็บเจ็บหนักหนา จึงซุกตัวกลัวภัยในชะตา หยาดน้ำตาครารินดังสิ้นใจ ขออนุญาติแจมค่ะ เพราะอ่านบทกลอน ของคุณแล้ว คล้อยตามน่ะ
24 พฤศจิกายน 2552 11:33 น. - comment id 1067595
แม้กาลเปลี่ยน เนินนาน สักแค่ไหน อยู่ทีใจ แปรเปลี่ยน ตามกาลไหม ถ้าเธอนิ่ง ใจแน่ มิเปลี่ยนไป เธอจะได้ ความจริง นั้นตอบแทน... สู้ สู้ ครับ