ลมหนาว เย็นยะเยือก พัดเฮือกผ่าน ลนละลาน คว้าผ้าห่ม คลุมตนไว้ แสงสว่าง ของฉัน นั้นเป็นใคร วอนเจ้าไฟ มาส่องแสง ให้อุ่นที โอ้เหมันต์ คงหนาวแน่ อีกทั้งปี เพราะไม่มี คนดี มาส่องแสง ฝ่าลมหนาว จนตัวช้ำ น้ำตาแดง หวังเพียงแสง ไฟด้วยน้อย จากใจเธอ ฝ่าลมหนาว มานาน สามสองปี ยังไม่มี ดวงไฟ ไว้ส่องแสง ค้นคว้าหา ไปถ้วนทั่ว ถ้ามีแรง ไม่เจอแสง ให้ไออุ่น ที่อุ่นจริง ไฟบางดวง อยุ่แสนไกล อุ่นไม่จริง ไฟบางดวง ก้อไม่นิ่ง อยู่กับที่ ไฟดวงนั้น แสงแรงไป ไหม้เสียซี ไฟดวงนี้ ที่เราหวัง ยังหาไป หวังเพียงแค่ ได้ไฟ จากใจเจ้า ด้วยรุ้มเร้า ด้วยลมหนาว มานานยิ่ง หวังเพียงแสง จากดวงใจ คนรักจริง แม้หิ่งห้อย ก้ออุ่นไอ ในรักเอย
19 พฤศจิกายน 2552 23:22 น. - comment id 1043997
ลมหนาวที่ว่า....เนี่ย ยังไงก็ไม่ทรมานเท่ากับ... .....เหงา...ใจ...นะคะ......
19 พฤศจิกายน 2552 23:37 น. - comment id 1044011
ลมหนาว = เหงาใจ ไงงับ
20 พฤศจิกายน 2552 04:32 น. - comment id 1066036
โอ้ว เท่มากเลยครับ เห็นภาพเลย ยะเยือก อ่านแล้วเศร้า (เศร้าอยู่)
20 พฤศจิกายน 2552 18:57 น. - comment id 1066289
ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยเม้นงับ อิอิ
26 พฤศจิกายน 2552 14:26 น. - comment id 1068240
น่ารักดี
8 กรกฎาคม 2553 17:38 น. - comment id 1144142
่ท่าทาง..เฮียจะหนาวมากน้านั้นเมื่อตอนปลายปีที่แล้วนั้นอ่ะ..อิอิ..^^.. มาไล่อ่านกลอนของเฮียแล้ว...ขำสุดๆในความเป็นนักกวี..^^.. แสดงว่า..ยังมีอะไรเกี่ยวกับตัวเฮียที่เค้ายังไม่รู้จักอีกเอยะเลย...อิอิ..