สักวาพาเศร้าเหงาหงอยจิต หทัยคิดติดตรึงคนึงหา ด้วยเหตุใดไม่ลืมเรื่องผ่านมา รักนั้นหนายังทำกันช้ำทรวง เมื่อมีรักแล้วทุกข์ไร้สุขสิ้น ให้พังภิณฑ์สิ้นรักที่ห่วงหวง อันความรักความเศร้าเฝ้าหลอกลวง เจ็บที่ดวงใจช้ำระกำเอย
13 พฤศจิกายน 2552 15:44 น. - comment id 1063934
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าเศร้านานนะคะ เสียเวลาเปล่า ๆ สู้ สู้นะคะ อิอิอิ
2 ธันวาคม 2552 17:16 น. - comment id 1070022
ขอบคุณนะบวบที่ไปเม้นท์ให้พี่ แต่งกลอนบ่อยๆนะลงไปเรื่อยๆสนุกดีไม่ต้องซีเรียส พี่ก็เขียนไปเรื่อยเปื่อยตามแต่อารมณ์ที่ มากระทบ เผอิญวันก่อนมีเด็กมาป่วนใจทำ ให้นอนไม่หลับจนถึงวันนี้ ( ความลับนะ ) น้องบวบอยู่เมืองนอกรึเปล่า ยินดีที่เจอกันนะครับ