ดึกมากแล้วก็ยังนอนไม่หลับ ข่มใจนับดวงดาวบนฟ้าใส อยู่ลำพังคนเดียวเปลี่ยวหัวใจ ไม่มีเธอเคียงใกล้เช่นวันวาน ฉันมองดูดาวน้อยบนฟ้าไกล อย่างหวั่นไหวสุดห้ามอารมณ์เศร้า ดาวแห่งรักดวงนั้นเป็นของเรา เธอคงเอ่ยกับเขาที่แอบอิง ถึงดาวสวยเพียงไหนก็หม่นหมอง ก็มาลองเป็นฉันดูบ้างไหม เธอมองเห็นแสงดาวอันชื่นใจ ฉันแหงนมองเห็นผ่านม่านน้ำตา ดาวดวงสวยเคยส่องแสงให้ฉัน บัดนี้ผันไปส่องใจให้กับเขา เหลือความมืดให้ฉันอยู่กับเงา ความเป็นเราถูกทิ้งไม่ใยดี ไม่กล้าหรอกจะคว้าดาวบนฟ้า รู้ไม่มีปัญญาจะรับไหว คนอย่างฉันเป็นเพียงแค่ใครใคร มีให้เธอแค่ใจที่รักจริง ขอแค่เพียงมองดาวที่เคยฝัน ได้แค่นั้นก็ดีกว่าต้องเหงา นั่งนับดาวเคียงอยู่คู่กับเงา ของคนเศร้าปล่าวเปลี่ยวทุกค่ำคืน...
18 พฤศจิกายน 2552 08:09 น. - comment id 1044370
สงสัยจัง ว่า กทม.มีดาวให้นับด้วยเหรอคะ อิอิ
12 พฤศจิกายน 2552 22:04 น. - comment id 1063696
อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะครับ สู้ ๆ ครับ
13 พฤศจิกายน 2552 02:03 น. - comment id 1063736
อืม...ดูเหมือนยังไม่จบนะคะ แต่ที่ครวญมา พอเข้าใจนะคะ อย่าท้อนะคะ
13 พฤศจิกายน 2552 15:28 น. - comment id 1063920
แม้มิได้เป็นดาวที่พราวแสง เป็นดาวแห่งเสรีที่สดใส คือดาวที่วาววับประดับใจ สว่างในผองชนทุกคนเอย แวะมาเป็นกำลังใจให้สู้ค่ะ