รักเอยมิเคยพบ จะประสบ ณ คราใด วันวารลุผ่านไป หฤทัยก็เฝ้ารอ ฤารักผิร้างรา ไป่มิมาคละเคลียคลอ หัวใจระทดท้อ วิปโยคก็โศกศัลย์ รำพึงคะนึงหา บ่มิมาก็จาบัลย์ ครวญคร่ำและรำพัน ฤดิดวงดะดิ้นดาย ทุกข์ทนระทมเศร้า ระดะเคล้ามิวางวาย หนาวร้อนบ่ผ่อนคลาย รสรักละลายเลือน น่านฟ้า ณ ราตรี ฤก็มีสิดาวเดือน เหมือนซ้ำยะย้ำเตือน ยุยะยิ้มยะยั่วใจ โอ้เทวเทวัญ ฤ ธ ทัณฑ์สถานใด สาปสรรค์บ่บรรลัย ผิจะตายเพราะไร้รัก
7 พฤศจิกายน 2552 15:29 น. - comment id 1059102
ฤากักชนักขัง มิหยุดยั้งพลังหาย คร่ำครวญหวนเดียวดาย รตีคล้ายสลายเงา ครวญได้งดงามมาก ๆ ค่ะ โดนใจจัง
9 พฤศจิกายน 2552 18:23 น. - comment id 1061380
ไพเราะมากค่ะ ทั้งถ้อยคำและความหมาย เคยพยายามลองแต่งแล้ว แต่มันต้องใช้เวลามากเลย ขอมาชื่นชมดีกว่าค่ะ
9 พฤศจิกายน 2552 17:48 น. - comment id 1061440
ขอบคุณมากครับทุก ๆ คนที่ให้กำลังใจ ฉันท์ที่แต่งนี้คืออินทรวิเชียรฉันท์ครับ แต่งยากครับ เพราะต้องบังคับครุ-ลหุให้แม่นยำครับ
8 พฤศจิกายน 2552 11:23 น. - comment id 1061658
ดีใจค่ะได้อ่านฉันท์ เพราะจับใจเลยค่ะ
8 พฤศจิกายน 2552 18:05 น. - comment id 1061790
ผมชอบมากเลยครับ แนวนี้ อ่านทีไรก็เพราะครับ อยากแต่งเป็น และใช้คำแบบนี้ เป็นบ้างครับ
25 ธันวาคม 2552 01:51 น. - comment id 1078704
ซึ้งจังเลยนะคะ