แสงอรุนกรุ่นไอไล้ปุยเมฆ ดุจพรหมเสกเวทย์มนต์ดลสีสรร ฝูงนกการ่าเริงบันเทิงพลัน ร่วมผูกพันวันใหม่ใคร่ท้าทาย สายลมฉิวพลิ้วผ่านลำธารใส พงพฤกษ์ไพรใหญ่กว้างต่างความหมาย สรรพสำเนียงเสียงสัตว์สลัดกาย ยามชม้ายชายตาน่าภิรมย์ วิมานฝันวันเก่าของเราสอง ร่วมใฝ่ปองครองคู่ดูสุขสม บนระเบียงเคียงเคล้าเย้าอารมณ์ ชวนชี้ชมบ่มรักหนุนตักเกย กระท่อมน้อยคอยรักมาถักฝัน ผ่านคืนวันหวั่นไหวโอ้ใจเอ๋ย เมื่อไหร่หนามาอยู่เป็นคู่เชย อยากจะเผยเอ่ยพ้อว่ารอเธอ ด้วยความรักปักใจยากไถ่ถอน ให้ร้าวรอนซ่อนเก็บเจ็บจนเพ้อ ดั่งอาดูรสูญสิ้นจินต์ละเมอ กลัวว่าเก้อเผลอไผลใจระทม เขาเริงร่าครานี้ฤดีช้ำ ดุจดังย่ำย้ำไว้ให้ขื่นขม เสียงหัวใจใคร่บอกยอกอกตรม จำฝืนข่มก้มหน้าน้ำตานอง วิมานร้างกลางป่าคราเงียบเหงา ยามไร้เขาเฝ้าเพ้อเก้อหม่นหมอง ลานรักร้าวหนาวนี้รตีตรอง มิอาจร้องฟ้องใครเพียงใคร่วอน ยินเสียงค่างบ่างชะนีที่โหยหวน ดุจเชิญชวนครวญรับกลับสิงขร แทนคำเพรียกเรียกฝากจากบังอร เสมือนอ้อนย้อนถามข้ามฟ้าไกล
7 พฤศจิกายน 2552 17:10 น. - comment id 1056448
คุณนรศิริ วิมานน้อยคอยเธอชะเง้อหา นองน้ำตารินร่ำฉ่ำแก้มสาว คนที่ไกลยังจึงไร้ข่าวคราว เนิ่นนับนานยาวที่สาวคอย กลับมาเถิดคนดีสุดที่รัก คนที่ภักดีล้นสุดทนหงอย กลับบ้านเราที่ป่าเขาภูดงดอย เจ้าตัวน้อยยังรอคอยพ่อมาคืน ยิ่งดึกดื่นเดือนตกยิ่งหนาวเหน็บ ยิ่งปวดเจ็บหัวใจจนสุดฝืน หนาวปีนี้รอพี่ก่อไฟฟืน แม่ลูกยืนสะอื้นคอยพี่มา ................................................. ยามค่ำคืนฝืนทนจนสะอื้น ยากจะขืนกลืนช้ำร่ำไห้หา กอดลูกน้อยคอยเขาเฝ้ากลับมา เช็ดน้ำตาครารินดั่งสิ้นใจ ยามลูกร้องก้องเรียกเพรียกหาพ่อ ใจแม่หนอท้อยิ่งว่าสิ่งไหน กายนั้นรู้สู้แน่แพ้ฤทัย ฤาสายใยไหวอ่อนซ่อนกลลวง ขอบคุณนะคะที่พี่สาวแวะมา แมกลอน กินใจปราง พี่สาวเชื่อมั๊ยคะ ปรางตอบ เมนท์พี่สาว น้ำตาของหัวอกคนเป็นแม่ เอ่อล้นออกมาค่ะ สุดจะเอ่ยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2552 17:00 น. - comment id 1056452
ยายแม่มด น้องมดจะมาชวนพี่ปรางไปลอยกระทงกันค่ะ นะนะ จะได้ลอยความเศร้าไปกับกระทงด้วย รักษาสุขภาพด้วยจ้า ........................................................... น้องมดจ๋า...... พี่ปรางไม่ได้ไปลอยกระทงกับเค้าหรอกค่ะ ฝากเค้าไปลอยกัน ไม่สบายค่ะ เลยเข้ามา ตอบช้าไป
7 พฤศจิกายน 2552 16:47 น. - comment id 1056663
กวีน้อยฯ มาคราวนี้ แต่งกลอน หวานมากเลยนะครับ พี่ปรางทิพย์ *วิมานรักก่อนเก่าเคยเคล้าคู่ ชิดชมอยู่สมใจที่ใฝ่ฝัน กอดเคียงกายแนบลมห่มแสงจันทร์ สุขสัมพันธ์วันวารยังซ่านใจ ................................................... วิมานรักจักคลายสลายยอก โดนเขาหลอกกลอกกลิ้งทิ้งหวั่นไหว ภาพวันวารผ่านทดสลดใจ สิ้นเยื่อใยไร้ค่าน่าอับอาย ก็นะคะ มีหวานบ้าง ขมบ้าง ตามแต่จังหวะ ของชีวิตค่ะ
7 พฤศจิกายน 2552 16:57 น. - comment id 1056667
คุณกิ่งโศก ยลพิมานม่านฟ้า......อำไพ ดุจทิพเทวาลัย......เลิศหล้า ขานขับร่ำเพลงไพร...เห่กล่อม หาใช่แลร้างฟ้า....ดุจไร้ผองคน.. อิอิ มาเยี่ยมครับ วิมานนี้มิร้างครับ ................................................... กลางพงไพรใหญ่กว้าง ขุนเขา เดินฝ่าดังหาเงา ไขว่คว้า ลำนำร่ายบางเบา ถึงพี่ หวังฝากกายใจล้า แค่นั้นเลือนราง อิอิ....ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม ตอนนี้ไม่ร้างค่ะ แต่พอแขกกลับหมด ร้างสิคะ
7 พฤศจิกายน 2552 17:25 น. - comment id 1057983
คุณฝากฝัน มองสายน้ำยามไหนล้วนใจหมอง คู่เคยครองล่องไหลไม่คืนหลัง แม้เขื่อนคั่นคันดินก็ภินณ์พัง ยากหยุดยั้งรั้งไว้ใต้หัวใจ คอยเถิดคอยร้อยวันพันปีลับ กระท่อมทับหับห้องพลอยหมองไหม้ จะปลูกไม้ใช้สอยไว้คอยใคร จักสานใจใดปลื้มไผ่ลืมกอ .................................................... กระท่อมน้อยคอยพี่ฤดีหมอง เสียงร่ำร้องก้องไปใจเพียงขอ หยุดขยี้จี้ใจฤทัยคลอ วันนี้ท้อพอแล้วแก้วสุดทน มองสายน้ำค่ำนี้ที่หลั่งไหล เสียงหัวใจใยล้าน้ำตาล้น วันปีเลื่อนเลือนหายสลายจน แสนหมองหม่นคนหวังดังสิ้นใจ ขอบพระคุณครูมากค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจ
31 ตุลาคม 2552 22:39 น. - comment id 1058975
อ่านบทกลอนพร้อมดูหนังธิดาวานรภาคสอง ใกล้ๆกันเลยเนาะ ชวนไปลอยกระทงจ๊ะ http://loykratong.kapook.com/
31 ตุลาคม 2552 22:42 น. - comment id 1058977
วิมานร้างแห่งนี้พี่ได้พบ ดูสงบอบอุ่นกรุ่นไอหมอง ลานรักร้าวหนาวนี้พี่ขอจอง ขอไฝ่ปองน้องสาวให้หนาวคลาย....................
31 ตุลาคม 2552 22:54 น. - comment id 1058986
กระท่อมวิมานร้างสวยจัง อยากยกมาไว้ในสวน คงจะไม่ร้างแน่ๆ
1 พฤศจิกายน 2552 00:01 น. - comment id 1059003
มีวิมานแบบในรูปที่ใหนบ้าง จะได้บุคล่วงหน้าเลย หวานปนเศร้าอีกครั้ง ไม่รู้ครั้งที่เท่าไร ล้อเล่นคับ
1 พฤศจิกายน 2552 00:13 น. - comment id 1059009
ไหมไทย อ่านบทกลอนพร้อมดูหนังธิดาวานรภาคสอง ใกล้ๆกันเลยเนาะ ชวนไปลอยกระทงจ๊ะ ........................................................ ดูหนังไป อ่านกลอนไป อิน ไปเลยนะคะ ก็อยากไปลอยกระทงด้วยนะคะ แต่... หาคนพาไปค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 00:26 น. - comment id 1059010
คุณก่องกิก วิมานร้างแห่งนี้พี่ได้พบ ดูสงบอบอุ่นกรุ่นไอหมอง ลานรักร้าวหนาวนี้พี่ขอจอง ขอไฝ่ปองน้องสาวให้หนาวคลาย ................................................. หัวใจน้องจองไว้อย่าได้ทิ้ง คอยแอบอิงพิงฝันหวั่นสลาย วิมานว่างร้างรักให้พักกาย ฤาจะคลายหายหนาวน้องสาวคอย
1 พฤศจิกายน 2552 00:31 น. - comment id 1059011
คุณกันนา กระท่อมวิมานร้างสวยจัง อยากยกมาไว้ในสวน คงจะไม่ร้างแน่ๆ ...................................... ได้เลยค่ะ งั้นปรางยกให้เลย สำหรับ พี่สาวแล้ว ให้ได้สบายค่ะ อิอิ..... ว่าแต่ว่าต้องมายกในสวนของปรางนะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 00:33 น. - comment id 1059012
คุณวิทย์ ศิริ มีวิมานแบบในรูปที่ใหนบ้าง จะได้บุคล่วงหน้าเลย หวานปนเศร้าอีกครั้ง ไม่รู้ครั้งที่เท่าไร ล้อเล่นคับ .................................................. หวานปนเศร้า ก็หวานปะแล่ม ๆ สิคะ น่า ทนอ่านหน่อยนะคะ จนกว่าปราง จะหายเหงานะคะ วิมานในรูป มีในสวนของปรางค่ะ ว่าแต่ว่าจะบุค จริง ๆ นะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 03:09 น. - comment id 1059029
ฮือๆๆ อยากมีวิมานเหมือนบ้านหลังนี้ของพี่ปรางทิพย์จัง อิอิ
1 พฤศจิกายน 2552 05:34 น. - comment id 1059034
ไพเราะมากครับผมขอชื่นชม
1 พฤศจิกายน 2552 06:13 น. - comment id 1059039
๐ ฤๅจะเช่น...หยาดน้ำค้าง...? ๐ ๐ คงเหมือนหมอก, น้ำค้าง..ตอนสางตรู่ แดดทอดสู่หม่นพรางก็จางหาย ก่อนหยาดเพชรแพรผืนถูกกลืนกลาย ค่อยค่อยร้างระเหยหาย..กับสายลม ๐ ฉ่ำชื้นบนยอดหญ้า..ค่อยพร่าเลือน สิ้นดาวเดือน, งามระยับ-ย่อมลับล่ม งามเอย..งามละม่อมเคยจ่อมจม มาจะล้มลงวายเมื่อปลายคืน ๐ ระเหิดระเหย-ร้าง..น้ำค้างหยาด ก่อน..บำราศดินแดนทั้งแผ่นผืน ระเหยห่างหว่างพลบ..จนกลบกลืน- คือหยาดน้ำใจรื่น..เคยตื่นรับ ๐ ฤๅจะเช่นน้ำค้าง..ตอนสางรุ่ง เพียงเรื่อรุ้งแสงพลอดก็มอดดับ สิ้นผกายเกล็ดแก้วเคยแวววับ เหลือหม่นหมองโจมจับ..ลำดับนั้น ๐ ลมอุษาพลิ้วผ่าน..ฝ่าลานหญ้า เมื่อรูปรอยคุณค่าเริ่มพร่า-สั่น จะเริดร้างรูปตระการแห่งวานวัน เพื่อจะตรึงติดมั่น...ในสัญญา ๐ เสียงวิหคครวญคร่ำ..ลมร่ำสาย เมื่อใจคล้ายเหม่อลอยละห้อยหา ราวอกใจคร่ำครวญ..เมื่อจวนลา แต่นี้จักเหว่ว้า..จนกว่าวาย ๐ สะทกสะท้อนใน..หัวใจนี้ เมื่อภาพที่ใฝ่ฝันจะพลันหาย มาจะเลือนลับไปทั้งใจกาย เหลือเพียงสายเยื่อใย..หัวใจมี ๐ ดูเถิดวันคล้อยดวง..ใกล้ล่วงลับ เหงาก็จับแน่นในหัวใจที่- โหยหารูปอาลัย..ผู้ใยดี กับไมตรีเคยมอบ-รับตอบกัน ๐ จะรุมเร้าความย้อน..ครั้งก่อนกี้ กับรูปที่อกอ้อม..เคยกล่อมขวัญ สองแขนโอบกอดเนื้อ..อุ่นเนื้อ..ปัน- ความผูกพัน..เอมอิ่ม..ให้ลิ้มรส ๐ ลำดวนเอ๋ย..เมื่อพรากไปจากถิ่น แม้น-กรุ่นหอมรวยริน..คงสิ้นบท หาก-แรงฤทธิ์พิสวาท..ฤๅอาจลด อันอาจปลดปลงหวังลงทั้งเป็น ๐ ดูเถิด..หมอก, น้ำค้าง..ตอนสางตรู่ แดดทอดสู่โลมต้อง..ก็มองเห็น- หยดหยาดเพชรเป็นระเบียบ..กลางเยียบเย็น ย่อมจักเร้นเลือนสลาย..กับสายลม ๐ ดูเอาเถิด..อกใจที่ไห้หวน รับรู้ส่วนเช้าชื่นด้วยขื่นขม ลำดับเรื่องบีบคั้นให้รันทม- ก็ห้อมห่มโอบเอื้อ..เป็นเนื้อเดียว
1 พฤศจิกายน 2552 09:24 น. - comment id 1059053
ชีวิตนี้ผ่านสุขถึงทุกข์คราเศร้าหมอง คิดถึงน้องคอยร้างวิมานสวรรค์ พี่เป็นเพียงคนไกลห่างชวนฝัน มิอาจกลั้นฝันถึงเรือนร้างรอ ฝันถึงเธอเสมอ...
1 พฤศจิกายน 2552 08:08 น. - comment id 1059067
เพราะจัง เศร้าจังด้วย... บรรยากาศรอบวิมานน่าอยู่จัง ว่างๆขอไปแอบอยู่ข้างๆวิมานได้ไหมคะ กางเต็นท์ก็ได้ค่ะ...
1 พฤศจิกายน 2552 11:53 น. - comment id 1059074
แม้วิมานร้างเรือนดุจเดือนดับ ล่วงลาลับราวฟ้าพาหมองไหม้ ยังคอยรักคู่เรียงมาเคียงใจ ดังเดือนย้อนมาใหม่เมื่อไร้แรม
1 พฤศจิกายน 2552 09:45 น. - comment id 1059087
ผมว่าดัดแปลงวิมานร้างเป็นกุฏิวิปัสนาท่าจะดีเนาะ
1 พฤศจิกายน 2552 14:24 น. - comment id 1059103
~ วิมานร้างหว่างห้วง หัวใจ ร้างดั่งไร้เยื่อใย หยาดย้อน ครวญคำฝากลมไป ปองบอก รักมั่นยังคอยอ้อน อุ่นอ้อมคะนึงหวน
1 พฤศจิกายน 2552 14:46 น. - comment id 1059107
แลวิมานวิเวกไร้ ใครครอง เงียบสงัดดูหมอง หม่นเศร้า เฉกหทัยที่เราสอง หายห่าง ไร่คู่ไร่คนเข้า ว่างว้างฤทัยหงอย
1 พฤศจิกายน 2552 10:04 น. - comment id 1059125
ใครหนอจากไกลไม่คิดถึงวิมานอันชวนรื่นรมย์ท่ามกลางธรรมชาติอันงดงามดอกหรือ
1 พฤศจิกายน 2552 12:44 น. - comment id 1059138
๐ วิมานร้างกลางป่าปลายหน้าฝน ดูหมองหม่นจนเฉาเขาอยู่ไหน มองนำรินล่วงธารซ่านซ่าใจ เขาทำใมมาพรากฝากให้ตรม มาเป็นกำลังใจให้นะครับ คุณปรางฯ
1 พฤศจิกายน 2552 13:05 น. - comment id 1059150
จะเป็นลมพรมพลิ้วละลิ่วล่อง ให้ความหมองเลือนหายมลายสิ้น อิงแอบผ่านทิพย์สถานวิมานดิน สูดไอกลิ่นหอมกรุ่นอิ่มอุ่นทรวง อ้อยมาอยู่เป็นเพื่อนอึกคนน๊ะพี่... วิมานจะได้ไม่ร้าง...
1 พฤศจิกายน 2552 19:25 น. - comment id 1059242
** วิมานร้างกลางไพรหทัยเศร้า ใยเงียบเหงาเหว่ว้าเอกาหนอ เคยเคียงเคล้ากลับลาน้ำตาคลอ เฝ้าคอยรอพี่ยาทุกคราคราว..........ฯ บทกลอนไพเราะมากค่ะ..สื่อได้กินใจมาก..โดนใจจังค่ะ..คิดถึงนะคะ..มาให้กำลังใจคุณปรางค่ะ....
1 พฤศจิกายน 2552 20:00 น. - comment id 1059258
โอเลี้ยง ฮือๆๆ อยากมีวิมานเหมือนบ้านหลังนี้ ของพี่ปรางทิพย์จัง อิอิ ................................................... งั้นก็ย้ายมาอยู่เสียด้วยกันเลยสิคะ จากวิมานร้าง จะกลายเป็น วิมานหรรษา อิอิ.....น่าซาหนุก
1 พฤศจิกายน 2552 20:02 น. - comment id 1059262
คุณเฮาชาวดอย ไพเราะมากครับผมขอชื่นชม ............................................. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำชม ขอให้มีความสุข มาก ๆ นะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 20:05 น. - comment id 1059266
คุณสดายุ ปรางชื่นชม คุณสดายุ มาก ๆ ค่ะ จะตามไปอ่านตามเวปต่าง ๆ กาพย์ ที่คุณแต่งไว้ งดงามยิ่ง อ่านไม่เบื่อค่ะ และให้ความรู้ในเรื่องคำสละสลวย สิ่ง นี้ทำให้มิต้องไปค้นคว้ามาก นับถือค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 20:08 น. - comment id 1059274
กิตติกานต์ เพราะจัง เศร้าจังด้วย... บรรยากาศรอบวิมานน่าอยู่จัง ว่างๆขอไปแอบอยู่ข้างๆวิมานได้ไหมคะ กางเต็นท์ก็ได้ค่ะ... .................................................... ขอบคุณค่ะที่แวะมา วิมานหลังนี้ มีคนคอยค่ะ มิต้องแอบเลย เก็บกระเป๋ามาอยู่ได้เลยค่ะ ว่าแต่ว่า จะนอนเต็นท์หรือคะ มันหนาววววนะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 20:17 น. - comment id 1059278
คุณกษิณ ชีวิตนี้ผ่านสุขถึงทุกข์คราเศร้าหมอง คิดถึงน้องคอยร้างวิมานสวรรค์ พี่เป็นเพียงคนไกลห่างชวนฝัน มิอาจกลั้นฝันถึงเรือนร้างรอ ฝันถึงเธอเสมอ... ...................................................... วิมานฝันสรรสร้างนั้นร้างแล้ว ดั่งดวงแก้วแคล้วขาดสวาทท้อ หนึ่งชีวิตผิดถูกปลูกคล่อมตอ เมื่อไรหนอขอหยุดสดุดใจ ขอบคุณพี่ป๋องปุ๋ยนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ กับปรางทุกบทกลอน ที่พี่ป๋องปุ๋ยฝันเห็นปรางบ่อย ๆ ก็เรานัด พบกันในฝันมิใช่หรือคะ อิอิ
1 พฤศจิกายน 2552 20:30 น. - comment id 1059288
คุณปติ ตันขุนทด ผมว่าดัดแปลงวิมานร้างเป็นกุฏิวิปัสนาท่าจะดีเนาะ ........................................................ เอางั้นเลยหรือคะ อิอิ....งั้นต้องถาม เจ้าของวิมานก่อนค่ะ ว่าเค้าจะยอมมะ เพราะเค้าสร้างรอคอย คนรักค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 21:00 น. - comment id 1059289
คุณคนกุลา ๐ วิมานร้างกลางป่าปลายหน้าฝน ดูหมองหม่นจนเฉาเขาอยู่ไหน มองนำรินล่วงธารซ่านซ่าใจ เขาทำใมมาพรากฝากให้ตรม มาเป็นกำลังใจให้นะครับ คุณปรางฯ .................................................. ริมลำธารผ่านฝนจนเข้าหนาว ดวงใจร้าวคราวเหงาเศร้าขื่นขม เหลียวหาใครไร้ร้างคว้างระทม จำฝืนข่มก้มหน้าน้ำตานอง ขอบคุณค่ะ เพียงกำลังใจ ทำให้ปราง มีแรงสู้ต่อไปค่ะ ขอให้พี่ชายมีความสุข มาก ๆ นะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 20:35 น. - comment id 1059292
คุณเสมอจุก ใครหนอจากไกลไม่คิดถึงวิมานอัน ชวนรื่นรมย์ท่ามกลางธรรมชาติอัน งดงามดอกหรือ .................................................... ก็คงหลงไปตามแสงสีมั้งคะ ว่าแต่หากคุณเสมอจุก พบเจอ ก็ ช่วยบอกต่อด้วยนะคะ ว่ามีคนคอยค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 21:43 น. - comment id 1059306
เศร้าเหมือนที่บอกไว้เลย อารมณ์นี้ เกิดบ่อยหรือเปล่า ร้างๆมั่งคงจะดีนะคะ กลอนเศร้าจัง แต่ไพเราะนะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 20:51 น. - comment id 1059311
คุณนิลวรรณ แม้วิมานร้างเรือนดุจเดือนดับ ล่วงลาลับราวฟ้าพาหมองไหม้ ยังคอยรักคู่เรียงมาเคียงใจ ดังเดือนย้อนมาใหม่เมื่อไร้แรม ................................................ ดั่งเดือนดับลับฟ้านภาเหงา ไม่เหลือเงาเฝ้าเพ้อละเมอแต้ม ใจคนคอยพลอยท้อแค่ขอแจม รอจันทร์แจ่มแถมท้ายลม้ายครวญ
1 พฤศจิกายน 2552 21:06 น. - comment id 1059316
เทียนหยด จะเป็นลมพรมพลิ้วละลิ่วล่อง ให้ความหมองเลือนหายมลายสิ้น อิงแอบผ่านทิพย์สถานวิมานดิน สูดไอกลิ่นหอมกรุ่นอิ่มอุ่นทรวง อ้อยมาอยู่เป็นเพื่อนอึกคนน๊ะพี่... วิมานจะได้ไม่ร้าง... ................................................ วิมานดินกลิ่นไอละมัยหวาน หอมซาบซ่านผ่านฟ้านภาสรวง ได้อิงแอบแนบฝันมิหวั่นลวง ฤาคิดหวงห่วงหาคราจากไกล พอน้องอ้อยมาอยู่เป็นเพื่อน จากเศร้า กลายเป็นหวานแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 21:24 น. - comment id 1059327
เป็นกระท่อมในฝันเลยนะคะเนี่ย
1 พฤศจิกายน 2552 21:24 น. - comment id 1059328
คุณพจน์รำพัน ~ วิมานร้างหว่างห้วง หัวใจ ร้างดั่งไร้เยื่อใย หยาดย้อน ครวญคำฝากลมไป ปองบอก รักมั่นยังคอยอ้อน อุ่นอ้อมคะนึงหวน ........................................................ วิมานฝันว่างร้าง รอคอย ยามห่างไกลใจหงอย บอกไว้ คำวอนฝากลมลอย ถึงพี่ เคยร่ายรำพันไซร้ ดั่งอ้างลืมเลือน ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่นาทีนี้ ทำให้ปราง กล้าตอบเป็นโคลงมากขึ้น
1 พฤศจิกายน 2552 23:54 น. - comment id 1059381
วิมานหวานกลับร้าง ร้าวราน เคยอยู่เคียงมานาน เนิ่นแล้ว แต่ก่อนรักผลิบาน หวานฉ่ำ เคยเอ่ยอ้อนเจื้อยแจ้ว หมดแล้ววันวาน สวัสดีค่ะ ไปลอยกระทงที่ไหน จะขอตามไปด้วยค่ะ อิ
2 พฤศจิกายน 2552 00:40 น. - comment id 1059393
คุณธันวันตรี แลวิมานวิเวกไร้ ใครครอง เงียบสงัดดูหมอง หม่นเศร้า เฉกหทัยที่เราสอง หายห่าง ไร่คู่ไร่คนเข้า ว่างว้างฤทัยหงอย ...................................................... วิมานฝันดั่งร้าง เงาใคร วอนพี่หวนคืนไพร ใหญ่กว้าง อาดูรดั่งหัวใจ สลายจบ เขาร่าเริงดังอ้าง ผ่านแล้วลืมนาง ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
2 พฤศจิกายน 2552 00:50 น. - comment id 1059395
คุณราชิกา ** วิมานร้างกลางไพรหทัยเศร้า ใยเงียบเหงาเหว่ว้าเอกาหนอ เคยเคียงเคล้ากลับลาน้ำตาคลอ เฝ้าคอยรอพี่ยาทุกคราคราว..........ฯ บทกลอนไพเราะมากค่ะ..สื่อได้กินใจมาก.. โดนใจจังค่ะ..คิดถึงนะคะ..มาให้กำลัง ใจคุณปรางค่ะ.. ........................................................ วิมานร้างกลางไพรหัวใจหมอง น้ำตานองปองคู่ดูเหน็บหนาว ผ่านวันคืนฝืนกลัวคนชั่วคราว ยิ่งปวดร้าวข่าวหายดังคล้ายลืม ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจ และแจมกลอนงาม ๆ ค่ะ ความคิดถึงเป็นบ่อเกิดของความรักนะคะ อิอิ....ยามหัวใจมีรัก โลกสดในนะคะ
2 พฤศจิกายน 2552 00:55 น. - comment id 1059397
วิมานร้าง...ที่แสนจะน่าอยู่นะครับ
2 พฤศจิกายน 2552 00:57 น. - comment id 1059398
คุณช่ออัษราลี เป็นกระท่อมในฝันเลยนะคะเนี่ย ............................................... หากชอบยกไปเลยค่ะ ให้ค่ะ อิอิ... แต่ไม่ทราบเจ้าของกระท่อมจะยอมมะ ขอบคุณนะคะที่แวะมา ปลื้มจังค่ะ
2 พฤศจิกายน 2552 01:00 น. - comment id 1059400
คุณแจ้นเอง เศร้าเหมือนที่บอกไว้เลย อารมณ์นี้ เกิดบ่อยหรือเปล่า ร้างๆมั่งคงจะดีนะคะ กลอนเศร้าจัง แต่ไพเราะนะคะ .............................................. เศร้าค่ะ อาจเป็นเพราะสิ่งที่สุมไว้ในใจ ดั่งที่เล่าให้ฟังนะคะ ยิ่งเหงา ยิ่งร้างค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ ทุกเมนท์เป็นกำลังใจค่ะ
2 พฤศจิกายน 2552 01:15 น. - comment id 1059401
วิริศมาหรา วิมานหวานกลับร้าง ร้าวราน เคยอยู่เคียงมานาน เนิ่นแล้ว แต่ก่อนรักผลิบาน หวานฉ่ำ เคยเอ่ยอ้อนเจื้อยแจ้ว หมดแล้ววันวาน ...................................................... วิมานฝันฝากไว้ เพียงใคร หวังพี่ยินคืนไพร เร่งเร้า คนคอยย่อมเผยใจ วานบอก ไออุ่นเคยเคียงเย้า ใช่ร้างลาหาย สวัสดีค่ะ....... ลอยกระทงในฝันค่ะ ตามไปนะคะ ไม่อยากเอ่ยถึงเลยค่ะ ไม่มีโอกาสเลย ฝากลอยด้วยนะคะ อิอิ...ถือโอกาสไม่ต้อง ทำกระทงค่ะ
2 พฤศจิกายน 2552 01:21 น. - comment id 1059402
คุณ donjuann วิมานร้าง...ที่แสนจะน่าอยู่นะครับ ................................................. ก็ยังว่างอยู่ค่ะ ว่าแต่จะกล้ามาอยู่หรือคะ อิอิ.....แบบว่าเจ้าที่แรงค่ะ สุขสดชื่นในวันลอยกระทงนะคะ
2 พฤศจิกายน 2552 10:31 น. - comment id 1059452
มาเยี่ยมวิมานพี่ปรางช้าไปป่าว ว่าแต่ ไม่ร้างนะค่ะ มีแต่คนอยากมาเยี่ยม มีความสุขนะค่ะพี่ปราง
2 พฤศจิกายน 2552 15:47 น. - comment id 1059543
มาคราวนี้ แต่งกลอน หวานมากเลยนะครับ พี่ปรางทิพย์ *วิมานรักก่อนเก่าเคยเคล้าคู่ ชิดชมอยู่สมใจที่ใฝ่ฝัน กอดเคียงกายแนบลมห่มแสงจันทร์ สุขสัมพันธ์วันวารยังซ่านใจ
2 พฤศจิกายน 2552 21:04 น. - comment id 1059656
ยลพิมานม่านฟ้า......อำไพ ดุจทิพเทวาลัย......เลิศหล้า ขานขับร่ำเพลงไพร...เห่กล่อม หาใช่แลร้างฟ้า....ดุจไร้ผองคน.. อิอิ มาเยี่ยมครับ วิมานนี้มิร้างครับ
3 พฤศจิกายน 2552 00:16 น. - comment id 1059717
น้องมดจะมาชวนพี่ปรางไปลอยกระทงกันค่ะ นะนะ จะได้ลอยความเศร้าไปกับกระทงด้วย รักษาสุขภาพด้วยจ้า
3 พฤศจิกายน 2552 09:14 น. - comment id 1059820
งดงามจริงๆค่ะในถ้อยคำและรูปภาพ ชอบวิมานนี้จังอยากอยู่ที่นี่คงมีความสุขมาก เป็นบ้านในฝันเลยค่ะ วิมานน้อยคอยเธอชะเง้อหา นองน้ำตารินร่ำฉ่ำแก้มสาว คนที่ไกลยังจึงไร้ข่าวคราว เนิ่นนับนานยาวที่สาวคอย กลับมาเถิดคนดีสุดที่รัก คนที่ภักดีล้นสุดทนหงอย กลับบ้านเราที่ป่าเขาภูดงดอย เจ้าตัวน้อยยังรอคอยพ่อมาคืน ยิ่งดึกดื่นเดือนตกยิ่งหนาวเหน็บ ยิ่งปวดเจ็บหัวใจจนสุดฝืน หนาวปีนี้รอพี่ก่อไฟฟืน แม่ลูกยืนสะอื้นคอยพี่มา
3 พฤศจิกายน 2552 10:04 น. - comment id 1059833
""" มองสายน้ำยามไหนล้วนใจหมอง คู่เคยครองล่องไหลไม่คืนหลัง แม้เขื่อนคั่นคันดินก็ภินณ์พัง ยากหยุดยั้งรั้งไว้ใต้หัวใจ คอยเถิดคอยร้อยวันพันปีลับ กระท่อมทับหับห้องพลอยหมองไหม้ จะปลูกไม้ใช้สอยไว้คอยใคร จักสานใจใดปลื้มไผ่ลืมกอ
6 พฤศจิกายน 2552 23:36 น. - comment id 1061121
น้ำตาลหวาน มาเยี่ยมวิมานพี่ปรางช้าไปป่าว ว่าแต่ ไม่ร้างนะค่ะ มีแต่คนอยากมาเยี่ยม มีความสุขนะค่ะพี่ปราง .............................................. น้องน้ำตาลจ๋า....มาช้าดีกว่าไม่มาเลยนะคะ ทุกเมนท์คือกำลังใจค่ะ พี่ปรางดีใจ ที่บ้านกลอนแห่งนี้มีมิตรไมตรี ที่ใฝ่ฝัน โดยเฉพาะน้องสาวคนนี้ไงคะ