รินน้ำตาต่างฝนพรำ

เจ้าพานทอง


เธอบอกรักฉันวันฟ้าใส 
แต่ทำร้ายใจวันฝนพรำ
ชีวีมืดสลัวดั่งหัวค่ำ 
ดวงตาชื้นฉ่ำเพราะน้ำตา
มีเพียงภาพในวันก่อน 
วันนี้นอนปวดร้าวหนาวเจียนบ้า
ระทดระทวยป่วยกายา 
รินน้ำตาต่างฝนหม่นทุกยาม
อยากลืมเท่าไรไม่สามารถ 
ใจขลาดแต่ไม่เข็ดไม่เกรงขาม
มองฟ้าหมอง-ใจหมองตาม 
ทวงถามกับใครอาจไม่มี
ว่าไฉนไม่รักฉันเช่นวันเก่า 
มีความเศร้าฤาหมดฝันเธอผันหนี
ฝันจะครองรักร่วมรวมชีวี 
มาบัดนี้จากไกลไม่จีรัง
ตากฝนจนเปียกเรียกน้ำตา 
อีกสักคราร่ำไห้ให้ความหวัง-
ที่ดับสิ้นหมดไฟพ่ายพัง 
เหลือซากแห่งความหลังต่างตัวเธอ
				
comments powered by Disqus
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    16 ตุลาคม 2552 18:52 น. - comment id 1052296

    มาดูน้ำตา ตอนฝนพรำ น่ะครับ
    
    เอ๊ะ น้ำตา อย่าไหลแข่งสายฝนสิครับ
    
    มะดีครับ มะดี
    
    1.gif
  • ปรางทิพย์

    17 ตุลาคม 2552 15:21 น. - comment id 1052567

    ซากที่เหลือเผื่อตามแห่งความหลัง
    แม้จะหวังยังเศร้าเหงาขื่นขม
    น้ำตาปนฝนพร่างหว่างระทม
    ให้ตรอมตรมจมช้ำย้ำเดียวดาย
    
    ร้องให้พอนะคะ  พี่ปรางมาช่วยเช็ดน้ำตาค่ะ
    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน